مهدی زارع در گفت‌و‌گو با فارس با بیان اینکه دماوند از لحاظ سیستم زمین‌شناسی فعال است و امکان فعال شدن آتشفشان دماوند در سال‌های آینده وجود دارد، افزود: اما درباره اینکه آیا هم‌اکنون شواهدی مبنی برفعالیت قریب‌الوقوع این قله وجود دارد یا نه، باید اعلام کرد که براساس تحقیقاتی که انجام شده شواهدی حاکی از اینکه این قله به زودی فعال می‌شود از دیدگاه زلزله‌شناختی و ژئوفیزیکی وجود ندارد.
زارع با‌ اشاره به اینکه اصولاً تمام پیشگویی‌های فوران آتشفشانی به دو اصل شناخت کامل زمین‌شناسی آتشفشان و استقرار ایستگاه‌های پایشی در دامنه آن استوار است، اظهار داشت: با بررسی تاریخی فوران‌های مختلف و تعیین سن دقیق هر مرحله از فوران، می‌توان راجع به تعداد تقریبی فوران‌ها، نوع فعالیت و چگونگی تغییر و تحولات، نظم فوران‌ها و خواب آتشفشان‌ها اطلاع حاصل کنیم.
وی گفت: اگرچه آتشفشان‌ها به ندرت با زمین لرزه‌های بزرگ همراه هستند ولی اصولاً زلزله‌هایی که با فوران آتشفشانی در ارتباط‌اند زلزله‌های مداوم بوده و شدت آن عموماً متوسط است. به کمک همین زلزله‌ها می‌توان تحولات درونی را دنبال کرد و در عین حال نبض آتشفشان را در دست داشت.
به گفته این استاد پژوهشگاه بین‌المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله، از روی ثبت حرکات مداوم در طی مرحله آرامش و در تمام مرحله بحرانی و در اوج بحران می‌توان به تغییر و تحولات درون آتشفشان پی برد و اساساً باید حالت طبیعی و عادی یک آتشفشان را شناخت تا بتوان به حالت هیجان و نا آرامی آن آشنا شد.
زارع با بیان اینکه امروزه می‌دانیم که برای شروع فوران، میزان لرزه خیزی در اطراف قله به ٧ تا ١٠ برابر افزایش می‌یابد، افزود: در این پایش ابتدا کانون زلزله‌ها را مشخص می‌کنند و سپس پیشروی و صعود تدریجی مواد مذاب را از نظر زمانی و مکانی مشخص می‌نمایند؛ هنگامی که ماگما در حال صعود باشد خروج گازهای داغ رخ می‌دهد، سنگ‌های مسیر گسیخته می‌شود و در نتیجه زلزله بروز می‌کند. به این ترتیب می‌توان از سرعت صعود ماگما و یا هر عملی که منجر به سوراخ شدن سقف اتاق ماگمایی می‌شود به پیش‌بینی انفجار یا فوران احتمالی دست زد.