از 16 شهریور، تهمینه میلانی که دارای سابقه هواداری از گروهکی مارکسیستی است و سالها پیش با پادرمیانی یک چهره سیاسی از زندان آزاد شد، نمایشگاهی نقاشی با نام« «فیلم‌هایی که نساختم» در منطقه الهیه تهران برپا کرد.
برپایی این نمایشگاه با اعتراض یک نقاش خارجی با نام
«jenny meilihove» به دلیل کپی شدن اثرش بدست خانم شبه روشنفکر، با انتقادات و اعتراض‌هایی همراه شد که منجر به تعطیل شدن نمایشگاه گردید.
جای این پرسش است، کارگردانی که همواره در نقش طلبکار از حاکمیت دینی ظاهر شده و خود را مدافع حقوق زنان توصیف می‌کند، چگونه به خود حق می‌دهد که آشکارا دست به کپی و سرقت هنری بزند و حقوق دیگران را تضییع کند؟! ظاهرا طلبکاری و خودبرتربینی یکی از اقتضائات روشنفکری است!