(بدان ای سالک راه خدا!) تأدیب الهی در هر محیطی ممکن است. اگر کسی که صلاحیت ندارد اقدام به تأدیب دیگران کند، مسلماً تأدیبش بی‌اثر است، و گاهی هم اثر عکس دارد، و منجر به سوء ادب می‌شود. این مطلب تنها مربوط به اجتماعات بزرگ نیست، بلکه در رفاقت و معاشرت‌های دو نفره هم مطرح است. لذا در هیچ معاشرتی نباید از دستورات الهی تجاوز کنیم و این یعنی ادب الهی.(1)
ــــــــــــــــــــــــــــــ
1- بررسی حکومت عقل در مسائل تربیتی، آیت‌الله شیخ مجتبی تهرانی، ماهنامه پاسدار اسلام، ش 433، ص 5