اگر كسى مراقب حال خودش باشد، توجه به مسائل انسانى داشته باشد، با مراقبت و با اينكه خودش را محاسبه كند، اگر فرض كنيد در مجلس، يا در جاى ديگر، يك روزى گذشته است كه در آنجا مسائلى پيش آمده است، شب برود حساب كند ببيند كه واقعاً اينكه من امروز گفتم مبدأ اين چه بود، مبدأ شيطانى داشت يا مبدأ الهى داشت، اگر محاسبه كند آدم شب از خودش و خودش را در محاسبه قرار بدهد كه امروز تو اين صحبت را كردى، اين مبدأ، مبدأ شيطانى بوده است نه مبدأ انسانى و الهى، ممكن است كم كم دنبال اين برود كه اصلاح كند. و اگر اين كار را نكند و همان رويه را تعقيب بكند، هيچ بعيد ندانيد كه يك نفر زاهد، عابد، مسلمان، همه چيز، يك انسان فاسد شقى از كار درآيد. مأمون نيست هيچ كس‏.
صحیفه امام؛ ج14؛ ص369 | جماران؛ 6 خرداد 1360