به گزارش فارس، علیرضا رفیعی‌پور در بیستمین کنگره دامپزشکی ایران با اشاره به اینکه سابقه صنعت دام، طیور و آبزیان به بیش از نیم قرن گذشته بازمی‌گردد، خاطرنشان کرد: اکنون خروجی علمی ما در سطح دانشگاه‌ها و فارغ‌التحصیلان حوزه دامپزشکی به حدی رسیده است که مازاد نیرو داریم، ولی باید دید که آیا در قسمت کنترل بیماری‌های دامی نظارت بر فرآورده‌های خام دامی و حوزه تشخیص و تضمین کیفیت نهایی آیا موفق بوده‌ایم.
رفیعی‌پور با اشاره به اینکه امروزه در بسیاری از حوزه‌های دامی به خودکفایی رسیده‌ایم، تصریح کرد: یک زمانی واردکننده محصولات لبنی و طیور بودیم، اما اکنون مازاد تولید داریم و باید آن را صادر کنیم. چرا که از تولید سنتی به صنعتی رسیده‌ایم و رنسانسی در این حوزه در کشور اتفاق افتاده است تا حدی که مرغداری، دامداری و آبزی‌پروری‌هایی داریم که تمام امکانات آنها آخرین تکنولوژی‌های روی دنیا بوده و از دستگاه‌های تمام اتوماتیک دنیا استفاده می‌کنیم.
وی تصریح کرد: اما هنوز هم در حوزه تولید مراقبت از بهداشت و اقتصاد کشور در این حوزه دچار چالش‌های جدی هستیم و وقتی در یک پیک اپیدمیک قرار می‌گیریم، دچار میلیاردها تومان خسارت می‌شویم.
رئیس ‌سازمان دامپزشکی کشور دو واژه بهره‌وری و امنیت غذایی را از اولویت‌های کشور و دامپزشکی و حتی اقتصاد مقاومتی دانست و افزود وقتی بهره‌وری در تولید بالا برود موضوع برای تولیدکننده مقرون به صرفه می‌شود، اما نباید فراموش کرد که سه حلقه مزرعه، محل تولید،‌ دانشگاه و مدیریت بازار به هم پیوسته‌اند و نمی‌توان اینها را از یکدیگر جدا کرد. چرا که ما هم در حوزه مدیریت تولید و مدیریت بهداشتی و بازار باید حرفی برای گفتن داشته باشیم و اگر مشکلی به وجود آید، معلوم است که در یکی از این سه حوزه خوب عمل نکرده‌ایم.
وی با انتقاد از آنهایی که با بوجود آمدن کوچکترین مشکلی در سلامت تولید مواد خام غذایی انگشت اتهام را به سمت سازمان دامپزشکی نشانه می‌روند، گفت: در زنجیره صنعت طیور بیش از 20 ارگان دولتی و غیردولتی دخیل هستند، اما وقتی دچار بحران می‌شویم آ‌ن موقع فقط یک دستگاه دامپزشکی را می‌شناسیم که چرا در این موضوع موفق نبوده‌ایم.
رفیعی‌پور همچنین با اشاره به اهمیت صنعت دامی کشورو اینکه 134 هزار میلیارد تومان سرمایه در این حوزه فعال است گفت: این درحالی است صنعت نفت ما 150 هزار میلیارد تومان گردش مالی دارد. مضاف بر آنکه صنعت دامی صنعتی زایشی و پایدار است و اگر به آن اهمیت دهیم می‌توانیم در چاه‌های نفت را برای ذخیره نفت‌ جهت نسل‌های آینده ببندیم. به عنوان مثال صنعت اسب و صنعت زنبور عسل اگر فعال شود، می‌تواند طی سالیان جاری جای صنعت نفت را بگیرد.