کشورهای عضو از کاندیدای جدید حمایت نکردند
تکرار داستان از دست رفتن کرسی‌های با ارزش بین‌المللی کشتی ایران عضویت در هیئت‌رئیسه اتحادیه جهانی را از دست داد!
کشورهای عضو اتحادیه جهانی کشتی به درخواست ایران برای حمایت از کاندیدای جدید کشورمان برای عضویت در هیئت‌رئیسه اتحادیه جهانی جواب رد دادند!
سرویس ورزشی-
رسول خادم، رئیس‌فدراسیون کشتی و عضو هیئت‌رئیسه اتحادیه جهانی کشتی چندی پیش بدلیل حمایت نکردن دستگاه‌های مسئول از جمله وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک در حل مشکل محرومیت کشتی‌گیران ایران بابت عدم رویارویی با حریفان صهیونیستی، از ادامه عضویت در هیئت‌رئیسه اتحادیه جهانی کشتی کناره‌گیری و اعلام کرد ادامه حضور او با وضعیت موجود، دیگر نمی‌تواند سودی برای کشتی ایران داشته باشد و بهتر است فردی دیگر به عنوان نماینده ایران، این سمت را در اختیار بگیرد.
پس از اعلام موضوع فوق توسط رسول خادم، استعفا در اتحادیه جهانی مطرح و با آن موافقت شد. کناره‌گیری خادم در شرایطی بود که او دو سال قبل در ماکون فرانسه با رای بالا به عنوان نفر نخست و بالاتر از چهره‌های مطرح و با سابقه‌ای همچون نامیک علی‌یف آذربایجانی، میشل دوسون فرانسوی، دیتمان آلمانی، یاکشی ترک و... به هیئت‌رئیسه اتحادیه جهانی کشتی راه یافت.
غیبت خادم در جلسه هیئت‌رئیسه
رسول خادم پس از استعفا از هیئت‌رئیسه اتحادیه جهانی کشتی، از ریاست فدراسیون کشتی کشورمان هم استعفا داد اما بعد از نزدیک به 40 روز با اصرار اعضای مجمع به فدراسیون بازگشت. در بازگشت ، خادم تلاش کرد گزینه تازه‌ای را به اتحادیه جهانی معرفی کند تا بازهم یک ایرانی به عضویت هیئت‌رئیسه درآید ولی بر خلاف انتظار دیگر حمایت چندانی از نماینده معرفی شده صورت نگرفت.
بر اساس گزارشی که خبرگزاری فارس منتشر کرده، با توجه به جایگاه و اعتبار رسول خادم در کشتی جهان، فدراسیون کشتی ایران بلافاصله رایزنی خود را برای جلب حمایت کشورهای دیگر از کاندیدای معرفی شده به جای خادم برای عضویت در هیئت‌رئیسه اتحادیه جهانی کشتی در کنگره اتحادیه جهانی کشتی در اواخر مهرماه در مجارستان برگزار می‌شود آغاز کرد، اما گویا این درخواست با جواب رد این کشورها مواجه شده است. بر اساس این گزارش ظاهرا آنها در جواب درخواست فدراسیون کشتی اعلام کردند: «جایگاه کشتی ایران در جهان متزلزل شده و امکان دارد از سوی کمیته بین‌المللی المپیک (IOC) تعلیق شود، به همین دلیل از ایران حمایت نمی‌کنند.» همچنین این کشورها بخاطر ترس از برخورد روس‌ها و آمریکایی‌ها که رقبای ایران در انتخابات هستند، ترجیح می‌دهند از کشوری دیگر حمایت کنند تا منافعشان در اتحادیه جهانی کشتی تامین شود.
نخستین جلسه هیئت‌رئیسه اتحادیه جهانی کشتی قرار است چند روز دیگر و در مردادماه در کشور ایتالیا برگزار شود، جلسه‌ای که خادم بدلیل استعفایش و قبول آن دیگر در آن شرکت نمی‌کند.
بازهم یک کرسی باارزش از دست رفت
با این حساب کشتی و ورزش ایران کرسی ارزشمند هیئت‌رئیسه اتحادیه جهانی را از دست داده است، جایگاهی که پس از سالها تلاش و با رایزنی‌های گسترده خادم در شهریور ماه سال ۹۵ از آن ایران شده بود. با این اتفاق تلخ باید به یقین رسید که ما در ورزش کرسی‌های باارزش بین‌المللی را با رنج و مشقت فراوان بدست می‌آوریم و سپس مثل آب خوردن از دست می‌دهیم!
کرسی‌های بین‌المللی می‌تواند بهره فراوانی برای ورزش داشته باشد، علیرغم بدیهی بودن این امر ورزش ایران همواره به دلایل مختلف از جمله بی‌ثباتی مدیریت یا اختلاف دیدگاه‌های سیاسی و جناحی و حتی غرض‌ورزی شخصی، نه‌تنها این کرسی‌ها را کم بدست می‌آورد بلکه پس از تصرف هم نمی‌تواند آنها را حفظ کند!
اوج این‌اشتباهات سال 83 بود که با لج و لجبازی مدیران وقت، مهم‌ترین کرسی بین‌المللی تاریخ ورزش ایران (عضویت در کمیته اجرایی کمیته بین‌المللی المپیک) از دست رفت و حالا نوبت به کشتی رسیده است.
اگر چند ماه قبل شاهد اختلافات وزارت ورزش و فدراسیون کشتی و بعد از آن استعفای خادم نبودیم، امروز هرگز صندلی باارزش هیئت‌رئیسه اتحادیه جهانی کشتی را از دست نمی‌دادیم. ولی چه فایده که مسئولان ورزش در روزهایی که باید کاری می‌کردند، دست روی دست گذاشتند و این اتفاقات تلخ رخ داد.
رسول خادم، رئیس‌فدراسیون کشتی و عضو هیئت‌رئیسه اتحادیه جهانی کشتی چندی پیش بدلیل حمایت نکردن دستگاه‌های مسئول از جمله وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک در حل مشکل محرومیت کشتی‌گیران ایران بابت عدم رویارویی با حریفان صهیونیستی، از ادامه عضویت در هیئت‌رئیسه اتحادیه جهانی کشتی کناره‌گیری و اعلام کرد ادامه حضور او با وضعیت موجود، دیگر نمی‌تواند سودی برای کشتی ایران داشته باشد و بهتر است فردی دیگر به عنوان نماینده ایران، این سمت را در اختیار بگیرد.
پس از اعلام موضوع فوق توسط رسول خادم، استعفا در اتحادیه جهانی مطرح و با آن موافقت شد. کناره‌گیری خادم در شرایطی بود که او دو سال قبل در ماکون فرانسه با رای بالا به عنوان نفر نخست و بالاتر از چهره‌های مطرح و با سابقه‌ای همچون نامیک علی‌یف آذربایجانی، میشل دوسون فرانسوی، دیتمان آلمانی، یاکشی ترک و... به هیئت‌رئیسه اتحادیه جهانی کشتی راه یافت.
غیبت خادم در جلسه هیئت‌رئیسه
رسول خادم پس از استعفا از هیئت‌رئیسه اتحادیه جهانی کشتی، از ریاست فدراسیون کشتی کشورمان هم استعفا داد اما بعد از نزدیک به 40 روز با اصرار اعضای مجمع به فدراسیون بازگشت. در بازگشت ، خادم تلاش کرد گزینه تازه‌ای را به اتحادیه جهانی معرفی کند تا بازهم یک ایرانی به عضویت هیئت‌رئیسه درآید ولی بر خلاف انتظار دیگر حمایت چندانی از نماینده معرفی شده صورت نگرفت.
بر اساس گزارشی که خبرگزاری فارس منتشر کرده، با توجه به جایگاه و اعتبار رسول خادم در کشتی جهان، فدراسیون کشتی ایران بلافاصله رایزنی خود را برای جلب حمایت کشورهای دیگر از کاندیدای معرفی شده به جای خادم برای عضویت در هیئت‌رئیسه اتحادیه جهانی کشتی در کنگره اتحادیه جهانی کشتی در اواخر مهرماه در مجارستان برگزار می‌شود آغاز کرد، اما گویا این درخواست با جواب رد این کشورها مواجه شده است. بر اساس این گزارش ظاهرا آنها در جواب درخواست فدراسیون کشتی اعلام کردند: «جایگاه کشتی ایران در جهان متزلزل شده و امکان دارد از سوی کمیته بین‌المللی المپیک (IOC) تعلیق شود، به همین دلیل از ایران حمایت نمی‌کنند.» همچنین این کشورها بخاطر ترس از برخورد روس‌ها و آمریکایی‌ها که رقبای ایران در انتخابات هستند، ترجیح می‌دهند از کشوری دیگر حمایت کنند تا منافعشان در اتحادیه جهانی کشتی تامین شود.
نخستین جلسه هیئت‌رئیسه اتحادیه جهانی کشتی قرار است چند روز دیگر و در مردادماه در کشور ایتالیا برگزار شود، جلسه‌ای که خادم بدلیل استعفایش و قبول آن دیگر در آن شرکت نمی‌کند.
بازهم یک کرسی باارزش از دست رفت
با این حساب کشتی و ورزش ایران کرسی ارزشمند هیئت‌رئیسه اتحادیه جهانی را از دست داده است، جایگاهی که پس از سالها تلاش و با رایزنی‌های گسترده خادم در شهریور ماه سال ۹۵ از آن ایران شده بود. با این اتفاق تلخ باید به یقین رسید که ما در ورزش کرسی‌های باارزش بین‌المللی را با رنج و مشقت فراوان بدست می‌آوریم و سپس مثل آب خوردن از دست می‌دهیم!
کرسی‌های بین‌المللی می‌تواند بهره فراوانی برای ورزش داشته باشد، علیرغم بدیهی بودن این امر ورزش ایران همواره به دلایل مختلف از جمله بی‌ثباتی مدیریت یا اختلاف دیدگاه‌های سیاسی و جناحی و حتی غرض‌ورزی شخصی، نه‌تنها این کرسی‌ها را کم بدست می‌آورد بلکه پس از تصرف هم نمی‌تواند آنها را حفظ کند!
اوج این‌اشتباهات سال 83 بود که با لج و لجبازی مدیران وقت، مهم‌ترین کرسی بین‌المللی تاریخ ورزش ایران (عضویت در کمیته اجرایی کمیته بین‌المللی المپیک) از دست رفت و حالا نوبت به کشتی رسیده است.
اگر چند ماه قبل شاهد اختلافات وزارت ورزش و فدراسیون کشتی و بعد از آن استعفای خادم نبودیم، امروز هرگز صندلی باارزش هیئت‌رئیسه اتحادیه جهانی کشتی را از دست نمی‌دادیم. ولی چه فایده که مسئولان ورزش در روزهایی که باید کاری می‌کردند، دست روی دست گذاشتند و این اتفاقات تلخ رخ داد.