نگاهی به دیروزنامههای زنجیرهای
حمایت منتقدان از مواضع جدید رئیسجمهور/ روزنامه دولت را طلبکار کرد
روزنامه ایران در شماره روز یکشنبه در گزارشی به سخنان متمایز و شایسته رئیسجمهور در نشست هماندیشی مدیران اجرایی سراسر کشور اشاره کرد که حاکی از باور و ادراک شرایط و موقعیت جنگ اقتصادی بود. مواضع روحانی گرچه با حمایت همگانی مواجه شد اما ارگان دولت در این گزارش سعی کرد ماهی سیاسی خود را از آن صید کند و منتقدان دولت را مورد هجمه قرار دهد.
سرویس سیاسی-
روزنامه ایران نوشت: «کمتر کسی میتواند ادعا کند رئیسجمهوری مشابه این سخنان را بارها و بارها عنوان نکرده و بارها و بارها دست یاری به سوی موافق و منتقد دراز نکرده باشد؛ اما این سؤال که چرا سخنان رئیسجمهوری این بار با چنین لبیکی مواجه شد را منتقدان او باید پاسخ بدهند. سؤال مهمتر اما این است که چگونه این منتقدان حمایتهای علنی و عملی پیشین رهبر معظم انقلاب اسلامی از شخص رئیسجمهوری و مجموعه دولت را ندیدند؟»
ایکاش روزنامه دولت به جای بافتن آسمان و ریسمان به همدیگر برای ادعای خود که این مواضع اخیر رئیس محترم جمهور قبلا نیز بارها گفته شده بود چند نمونه بیان میکرد؛ مواضع اخیر رئیس دولت نظیر بستن تنگه هرمز و یا اینکه ما در یک نبرد اقتصادی با غرب هستیم.
لازم به ذکر است که طیف موسوم به اصلاحطلب اگرچه در ویترین شعارهای خود، شعار «وحدت» را نیز قرار داده بودند اما بلافاصله پس از طرح حمایت جناح اصولگرا از رئیس دولت به شبههآفرینی در مورد آن روی آورده و مثلا آن را «برای امتیازگیری» خوانده و یا نظیر این مطلب روزنامه ایران این سخنان را سابقهدار عنوان میکنند که در مورد حمایت اصولگرایان شبهه ایجاد کنند.
قصه پُرغصه یک حزب!
روزنامه بهار در شماره پیشین خود در گزارشی به حزب اعتماد ملی و حاشیههایش پرداخته و در پایان از قول سخنگوی این حزب اعضای منتقد انتخابات این حزب را دعوت کرده تا به جای اینکه بگویند در این حزب کودتا شده از مجاری قانونی این ماجرا را پیگیری کنند! خواندن این جملات سال 88 را به خاطر میآورد که این حزب و دبیر کل آن به هیچ روی نپذیرفتند تا به جای آشوبآفرینی و اتهامزنی ادعای خود را از مسیر قانونی پیگیری کنند.
و اما روزنامه بهار ماجرای این حزب و دعواهای آن را که در این اواخر به افشاگریهایی نیز ختم شده اینگونه نقل کرده است: «اوایل خردادماه سال جاری دومین کنگره حزب اعتماد ملی... برگزار شد... اما در این جلسه کشمکش و درگیری پیش آمد و رایگیری به زمان دیگری موکول شد. بعضی از حاضران مدعی بودند که گروهای فشار دلیل برهم خوردن جلسه بودند اما چند ساعت بعد کانال «اعتمادیون» وابسته به اعضای حزب اعتماد ملی نوشت: «در حالی که عمدهای به دلیل منافع خود به بهانه حفظ دبیرکلی مهدی کروبی قصد تمدید ادامه حضور خود در شورای مرکزی را داشتند شنیدهها حاکی از آن است که مهدی کروبی در حصر فرم کاندیداتوری شورای مرکزی را پر کرده بود اما این افراد مانع برگزاری انتخابات شورای مرکزی شدند و سعی داشتند با قیام و قعود شورای مرکزی فعلی اعتماد ملی را ایفا نمایند که با مخالفت رسول منتجبنیا و نماینده وزارت کشور روبه رو شد و عملا این کنگره ناتمام ماند.»
این گزارش در ادامه میافزاید: «از سوی دیگر فیلمی پخش شده از جلسه نیز نشان از درگیری بین اعضای حزب داشت و این گونه ادعای حضور گروه فشار منتفی شد. اما این اتفاقات به وضوح نشان داد که اختلافاتی در درون این حزب وجود دارد که نه تازه است و نه اتفاقی.»
گزارش روزنامه بهار ادامه ماجرا را این گونه شرح میدهد: «با این حال بعد از گذشت بیشاز یک ماه، روز جمعه شورای مرکزی این حزب تشکیل جلسه داد و اعضای جدید را معرفی کرد. اما این بار با واکنش منفی برخی از اعضای شورای مرکزی که در جلسه حضور نداشتند، همراه شد و حتی آن را نوعی کودتا در درون حزب معرفی کردند.»
سپس در ادامه این گزارش نقل قولهایی از دو تن از اعضای عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی بیان شده است، به این ترتیب که «جلسه اخیر، یک نشست کاملا غیرقانونی و کلیه مراتب آن برخلاف اساسنامه حزب اعتماد ملی بوده است و بسیاری از اعضای شورای مرکزی از جمله اینجانب به دلیل غیرقانونی و مغایر اساسنامه بودن، در آن شرکت نکردیم. این افراد با دعوت آقای الياس حضرتی و با امضای رئیس شورای اجرایی توسط ایشان و با فشارهای مختلف وقسم وآیه و به نوعی فریب و بدون این که طبق اساسنامه دستور جلسه قبلا اعلام شده باشد به جلسه دعوت شده بودند.»
گزارش مذکور در پایان به سخنان سخنگوی این حزب پرداخته که جلسه مزبور را قانونی خوانده و گفته: «جلسه شورای مرکزی حزب اعتماد ملی که روز جمعه برگزارشد کاملا قانونی بود... بنابراین اگر عضوی به روند انتخابات انتقاد دارد باید از مجاری قانونی اقدام کند نه اینکه با مصاحبه علیه اعضا مدعی کودتا در حزب یا انتخابات غیرقانونی شود.»
واگویههایی به بهانه خوانش از رسانهها
روزنامه اعتماد در ستونی به سایتها و روزنامههای منتقد دولت میپردازد. خوانشهایی که در این ستون ارائه میشود گاه بسیار عجیب است و حیرتانگیز و البته تاسفآور! مگر قرار نیست که رسانه امانتدار باشد؟!
در یکی از این خوانشهای اعجابانگیز نویسندگان این روزنامه حامی دولت به سراغ یکی از مطالب سایت مشرق رفته و نوشته است: «بخش روزانه وبلاگهاي مشرق كه به مقابله با اصلاحطلبان ميپردازد اخيرا در گزارشهاي متعدد خط مشخصي را آغاز كرده كه از سوي ديگر رسانهها نيز دنبال ميشود. خطي كه در آن تلاش ميكنند در مقابل اين گزاره كه «سپاه دولت موازي» يا «دولت با تفنگ» است از اين نهاد حمايت كرد. به طور مشخص اين خط تلاش ميكند تا اقدامات و پروژههاي بزرگ سپاه را در معرض ديد قرار دهد. اما اينبار پا را فراتر نهاده و حتي معتقد است اگر سپاه در وقايعي مانند بيآبي خرمشهر و زلزله كرمانشاه نبود دولت قانوني كار از پيش نميبرد. در نتيجه اين سپاه است كه در پيشاني خدمترساني به دولت كمك ميكند.»
در ادامه افاضات نویسندگان اعتماد مرجع خوانشهایی را که ارائه کردهاند باید به مخاطب بنمایانند و لذا این روزنامه به همین سبب چند سطر مقاله سایت مشرق را اعتماد بازگو کرده است: «دربخشي از اين مقاله آمده: «افكارعمومي بايد بدانند موضع ستاد مشترك دولت و اصلاحطلبان درباره سپاه پاسداران چيست؟! دولت پنهاني كه نگذاشته روحاني كار كند و براي مثال، شكست برجام هم تقصير اوست يا مجاهداني در همه عرصهها كه حمايت عاقلانه و در جهت مردم از دولت را تكليف شرعي و قلبي خود ميدانند؟!»
در عبارات مطلب مشرق این سوال مطرح میشود که این مجاهدانی که تنها در این اواخر یک پالایشگاه عظیم میعانات گازی را به اتمام رسانده و تحویل دولت دادند یا در مناطق زلزلهزده کار ساخت قریب به 200خانه برای زلزلهزدگان را به اتمام رساندند و یا اینکه پروژه آبرسانی به خرمشهر را در یک سوم زمان تعیین شده به پایان بردند آیا اینها چنانکه برخی سعی در وانمود کردن آن دارند دولتی پنهانی است که چوب لای چرخ دولت گذاشته و نمیگذارد دولت مسیر خدمترسانی را دنبال کند یا مجاهدانی در همه عرصهها هستند که «حمایت عاقلانه» و در «جهت مردم» را تکلیف شرعی خود میدانند؟
معنای این جملات کجا و آن انگارهسازی روزنامه زنجیرهای با هدف دامن زدن به اختلافات بیپایه و اساس کجا؟ گویا نویسندگان این روزنامهها هدفی را از پیش تعیین میکنند و سپس به مقتضای آن هدف یک مطلب هرچند بیربط را بهانه قرار میدهند تا حرف دل خودشان را بزنند!
فاصلهگذاری با دولت برای فرار از پاسخگویی!
روزنامه آرمان در مطلبی نوشت: «شرایط اقتصادی کشور، بحران آب و برخی نارضایتیها در شهرهای مختلف نشان میدهد که دولت باید هرچه سریعتر با عملکرد مثبت خود بتواند این نارضایتیها را به رضایت تبدیل کند. این مسئله نیز در گرو تغییراتی است که باید در بدنه دولت صورت پذیرد. دیگر همگان به این باور رسیدهاند که دولت روحانی نیازمند تغییرات بهخصوص در تیم اقتصادی است...این نکته بسیار مهم است که روحانی حامیان خود را ببیند و از آنها مشاورت بگیرد. اکنون بسیاری از حامیان دولت و مردم از این مسئله ناراحتند که چرا دولت فقط در زمان انتخابات از آنها استفاده کرد و به قولی تا دم در پاستور با آنها همراه بود و پس از آن حرفی از اصلاحطلبان در بدنه دولت به میان نیامد».
عطش دستیابی به قدرت و نگاه قبیلهای و بی توجهی به مشکلات و دغدغههای مردم در مدعیان اصلاحات به حدی گسترش یافته است که پس از یکسال از آغاز به کار دولت دوازدهم، این جماعت با بی مسئولیتی به دنبال تبرئه خود از ناکامیها و فاصله گذاری با دولت است تا بتواند با این ترفند سیاسی در انتخابات ۱۴۰۰ نیز قوه مجریه را به دست بگیرد.
مدعیان اصلاحات علیرغم تصاحب اکثریت مطلق کرسیهای کابینه، به دنبال تبرئه خود از ناکامیهای دولت هستند و از پاسخگویی درباره عملکرد و ارائه کارنامه فرار میکنند.
نگاه منفعت طلبانه جریان اصلاح طلب به دولت دوازدهم، واقعیتی انکار ناپذیر است، همچنان که «ابراهیم اصغرزاده»-اسفند ۹۲ - صراحتاً اعلام کرد: «دولت روحانی، رحم اجارهای ماست» و پس از او «عبدالله ناصری» از اعضای حزب منحله مشارکت گفت: «اگر رحم اجارهای دولت، جنین را خوب محافظت کند، حتماً اصلاحطلبان آن را دوباره اجاره خواهند کرد».
نوع رفتار مدعیان اصلاحات با دولت دوازدهم، ادامه راهی است که این طیف در دولت یازدهم دنبال کردند و نتیجه آن، ناکارآمدی اقتصادی، بر زمین ماندن بسیاری از وعدهها، تحمیل تحریمهای بیشتر به جای لغو تحریمها و حاشیهسازیهای مصنوعی بود که اتلاف نیروی دولت و هزینه شدن امکانات و ظرفیتها در جادههای فرعی را به دنبال داشت.
مواضع دوگانه در فاصله 24ساعت!
روزنامه زنجیرهای شرق که در شماره روز شنبه خود بیانیه کمیسیون مشترک برجام در وین را لفاظی، ناامیدکننده و ناخوشایند خوانده بود در شماره روز یکشنبه به ناگاه از پیامهای مثبت وین سخن گفت و به رویکرد بزککننده برجام بازگشت!
در بخشی از این گزارش به موضوع عدم شفافیت در توافقنامهها و قرادادهای دولت تدبیر و امید اشاره کرده است: «اولین نشست «کمیسیون مشترک» در سطح وزیران پس از خروج آمریکا از برجام برگزار و منجر به صدور یک بیانیه شد. هرچند، آنطور که کارشناسان انتظار داشتند، جزئیات زیادی از راهکارهای عملی و شیوههای عملیاتیکردن تعهدات طرف مقابل «علنی» نشد، اما این نشست حاوی نکات مهمی است که لازم است افکار عمومی درباره آن تأمل کند.»
در ادامه نویسنده نکات مثبت را این گونه شرح داده است: «یک بار دیگر، قدرتهای جهانی از عزم سیاسی خود برای مقابله با تحریمهای آمریکا و منزویكردن سردمداران واشنگتن خبر دادند... دوم اینکه بروز این «عزم سیاسی» اتفاقی و بیدلیل نیست و بیانگر این حقیقت است که ایران، در صحنه بینالمللی، از اهرمها، جایگاه و موقعیت خوبی برخوردار است. در واقع، نهتنها واکنشهای احتمالی ایران در صورت شکست مذاکرات مستعد آسیبرسانی به نظام اقتصاد جهانی و ایجاد بحرانهای داخلی در کشورهای غربی است، بلکه صرف پشتکردن به ایران و برجام میتواند رژیمهای حقوقی را که نظم جهانی بر آن متکی است به شدت خدشهدار کند.»
در این یادداشت همچنین آمده است: «این نشست و عزم سیاسی ایجادشده هرچند در نگاه اول به دنبال یافتن راهکارهای «چندجانبه» برای عبور از بحران است اما راه را برای آغاز مذاکرت «دوجانبه» میان ایران و سایر کشورهای غربی نیز هموار كرده و این امکان را در اختیار دستگاه دیپلماسی، نهادهای ذیربط و کادرهای فنی قرار داده تا در صورت لزوم برای یافتن راهحلهای عملی و کارآمد، با همتایان خود به صورت دوجانبه به مذاکره و گفتوگو بنشینند.»
گفتنی است روزنامه زنجیرهای شرق در شماره روزشنبه خود (یک روز پیش از این) طی دو مطلب به بیانیه کمیسیون مشترک برجام در وین پرداخته و نوشته بود: «بار دیگر وین، برجام و هتل کوبورگ... اما خروجی جلسه چندان خوشایند نبود و یک بار دیگر وین و توافق هستهای، به دور تسلسل مذاکره بازگشت... آنچه البته بعد از خبریشدن تماس تلفنی آنگلا مرکل و امانوئل مکرون با حسن روحانی نیز پیدا بود؛ «مأیوسکننده».