رمز و راز یک موفقیت (نکته ورزشی)
تیم ملی ایران در حالی پا به جام جهانی گذاشت که بعد از مسجل شدن صعود و به دست آوردن جواز حضور نسبت به خیلی از تیم‌های صعود کرده و حریفان مستقیم کمترین تعداد بازی تدارکاتی و اردوهای آمادگی را داشت.
سرویس ورزشی-
اینکه چرا این اتفاق افتاد و دلایل این مشکل اساسی چقدر داخلی و مدیریتی است و چقدر آن به دلایل مشکلات دیپلماتیک و سیاسی است بحثی است که در این مقال مختصر نمی‌گنجد. اینجا حرف ما چیز دیگری است. هیچ عقل سلیمی در تاثیر مثبت بازی‌های تدارکاتی و اردوهای آمادگی شک ندارد اما اینکه تصور شود هرچقدر بر کمیت بیافزاییم کیفیت نیز ارتقا می‌یابد و بر عکس اشتباه است. برای رسیدن به موفقیت و تحقق هدف نه درفوتبال که در همه جا و هرجا عوامل و شرایط دیگری هم لازم است که اگر فراهم آید میتواند حتی بسیاری ناداشته‌ها را جبران کند. تیم ملی فوتبال بازی تدارکاتی به اندازه کافی نداشت. اردوهای آمادگی گرانقیمت مثل خیلی تیم‌های دیگر تشکیل نداد اما برای رسیدن به هدفش انگیزه داشت و مصمم بود. تدبیر و برنامه داشت و... همین‌ها وامثال آن مثل نظم تیمی، اقتدار و شخصیت مربی و... قرار گرفتن هر چیز و هرکس سر جای خودش و... میتواند جبران بسیاری کمبودها و ناداشته‌ها را بکند و به قول کارلوس کروش که یک حرفه‌ای تمام عیار است و می‌داند چه می‌گوید حتی حربه ناجوانمردانه‌ای مثل تحریم را خنثی می‌کند. این حرف شعار و انشانویسی نیست اسناد وشواهد فراوان دارد. آخرین آن پیروزی شیرین فوتبال ایران بر مراکش بود.