نشریه آمریکایی نیویورکر با انتشار گزارشی با عنوان «نظم نوین جهانی در دوران ترامپ» در پایگاه اینترنتی خود، به بررسی این موضوع پرداخت که چگونه کشورهای عربی حوزه خلیج فارس به همراه رئیس‌جمهور آمریکا و رژیم صهیونیستی جبهه جدیدی را علیه ایران تشکیل داده اند و موضوع فلسطینیان را به فراموشی سپرده‌اند.
در این گزارش با اشاره به خدمات دولت باراک اوباما، رئیس‌جمهور پیشین آمریکا، به رژیم صهیونیستی و حمایت‌هایی که دولت وی از این رژیم داشت- برای مثال وتوی قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد در سال 2011 که خواستار محکومیت شهرک‌سازی صهیونیست‌ها در سرزمین‌های اشغالی بود و تلاش اوباما برای ناکام گذاشتن فلسطینی‌ها در پیوستن به دادگاه بین‌المللی جنایی- آمده است با این حال، بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل و ران درمر، سفیر اسرائیل در واشنگتن در روزهای پایانی ریاست جمهوری اوباما برای فرا رسیدن لحظه‌ای که او کاخ سفید را ترک کند و جایش را به ترامپ بدهد، لحظه‌شماری می‌کردند.
در ادامه گزارش با اشاره به تلاش‌های باراک اوباما برای برقراری رابطه میان سران رژیم صهیونیستی و کشورهای عرب حوزه خلیج فارس آمده است این کشورها تماس با مقامات تل‌آویو را بر نمی‌تابیدند، اما محمد بن زاید، ولیعهد امارات، که معتقد بود اسرائیل و کشورهای عرب حوزه خلیج فارس دشمن مشترکی به نام ایران دارند، نظر دیگری در این مورد داشت. سال 2009 میلادی و مدتی پس از راهیابی اوباما به کاخ سفید سران امارات در همسویی با مواضع رژیم صهیونیستی دولت اوباما را برای مقابله با آنچه تهدیدات ایران می‌خواندند، تحت فشار دادند.
به گزارش باشگاه خبرنگاران، نگارنده مطلب با اشاره به نشست میان سفرای امارات و رژیم صهیونیستی در آمریکا در هتل جورج تاون، به نقل از یک مقام سابق آمریکایی تصریح کرده است نشست مذکور بیانگر سطحی واقعی و عملی از روابط میان تل‌آویو و ابوظبی بود؛ روابطی که فراتر از تبادل اطلاعاتی صِرف بود.در ادامه گزارش نیویورکر با اشاره به وقفه‌ای که در روابط میان امارات و رژیم صهیونیستی در سال 2010 میلادی در نتیجه عملیات سازمان جاسوسی رژیم صهیونیستی (موساد) در ابوظبی، پیش آمد و همچنین خودداری اسرائیل از اجابت درخواست امارات مبنی بر فروش پهپادهای مسلح به این کشور و شکست تلاش‌های هیلاری کلینتون و جان‌کری، وزرای خارجه دولت اوباما برای ازسرگیری گفت‌وگوهای به اصطلاح صلح میان فلسطینی‌ها و اسرائیل، آمده است پس از شکست کری در این راه، نتانیاهو از مشاورانش خواست بر روی برقراری تماس با کشورهای عربی متمرکز شوند. پس از مرگ ملک عبدالله (پادشاه سابق عربستان سعودی) در نود سالگی، افراد جدیدی در عربستان به قدرت رسیدند؛ برای مثال محمد بن سلمان 29 ساله که بعدها به عنوان ولیعهد سعودی منصوب شد، از نظر ایدئولوژیک به اسرائیل نگاه نمی‌کرد و با این (رژیم) مواضع مشابهی در قبال ایران داشت. او بارها در محافل خصوصی درباره تمایل خودش برای برقراری رابطه کامل با اسرائیل  سخن گفته بود. از سوی دیگر، محمد بن زاید، ولیعهد امارات، نیز در گفت‌وگوهای خود با مقامات آمریکایی و لابی‌های صهیونیست در آمریکا با تحقیر سران فلسطینی برای پایان یافتن هر چه سریع‌تر بحران میان اسرائیل و فلسطین راغب بود؛ حتی اگر راه حل به اصطلاح صلح، با نارضایتی فلسطینی‌ها همراه می‌شد.
در بخش دیگری از این گزارش نیز آمده است مقامات آمریکایی سال‌ها به ادعاهای اسرائیل درخصوص توانایی این رژیم برای برقراری رابطه با کشورهای‌(عربی) حوزه خلیج فارس با دیده تردید می‌نگریستند. اما در اواخر دوره دوم ریاست جمهوری اوباما، سازمان‌های اطلاعاتی آمریکا از تماس‌های تلفنی میان سران تل آویو و ابوظبی- از جمله گفت‌وگوی تلفنی میان نتانیاهو و یکی از سران اماراتی- مطلع شدند. پس از آنکه سازمان‌های اطلاعاتی آمریکا به دیدار میان سران اسرائیل و امارات در قبرس پی بردند، مقامات واشنگتن به این نتیجه رسیدند که شخص نتانیاهو در این نشست که محور گفت‌وگوهای آن راه‌های مقابله با ایران بوده، حضور داشته است. این در حالی است که هیچ یک از سران اسرائیلی و اماراتی دولت اوباما را در جریان این دیدار قرار نداده بود. یکی از مقامات سابق وزارت خارجه آمریکا در این باره می‌گوید: آنها به ما حقیقت را نگفتند. اینکه موضوعی را از عموم مخفی نگه داریم یک مسئله است اما پنهان کردن آن از آمریکا- به اصطلاح نزدیک‌ترین متحد هر دو طرف– مسئله دیگری است. درمر و یا العتیبه برگزاری چنین دیداری را تأیید نکردند.
در ادامه گزارش با اشاره به همکاری‌های نظامی عربستان سعودی، امارات و مصر با رژیم صهیونیستی در صحرای سینای مصر آمده است نتانیاهو امیدوار است با گسترش چنین همکاری‌هایی، در نهایت سران عربستان و امارات علاوه بر محافل خصوصی به طور علنی و رسمی نیز اسرائیل را به رسمیت بشناسند؛ اقدامی که باعث انزجار فلسطینی‌ها در شرایط جاری خواهد شد. این گزارش می‌افزاید در نهایت مردم فلسطین احتمالا بازندگان «خاورمیانه جدید» باشند.