به یاد شهید رمضان روحی
برای حفاظت از همرزمانش، جانباز شد (حدیث دشت عشق)
رمضان روحی در سال 1345 در روستای بقرآباد منطقه فولادلو از توابع استان اردبیل دیده به جهان گشود. وی تا مقطع دوم راهنمایی در زادگاهش تحصیل کرد و در سال 1365 از شهر اردبیل اعزام به خدمت مقدس سربازی شد و در جنگ تحمیلی حضور پیدا کرد. رمضان روحی 16 ماه و نیم در جبهههای حق علیه باطل جنگید و در تاریخ هفتم مهرماه سال 66 در «عملیات فکه» و در حالی که مقابل تیر مستقیم دشمن قرار گرفت تا گلوله به دیگر همرزمانش اصابت نکند، مجروح شد. جانباز شهید حاج رمضان روحی از سالها قبل با عشق به شهادت، در مکان فعلی محل تدفینش، قبری خریداری کرده و سنگنوشتهای را نیز با نام خودش روی آن قرار داده بود تا بیانگر اندکی از شوقش به پرکشیدن تا جوار رحمت بیمنتهای الهی باشد. وی تاریخ تولد و مجروحیتش را بر این سنگ قبر نمادین حک کرده و جای تاریخ شهادت را خالی گذاشته بود.شهید حاج رمضان روحی جانباز 70 درصد پس از تحمل 27 سال درد و رنج، 25 بهمن سال 1391 به همرزمان شهیدش پیوست. بخشی از خاطرات شهید: یک روز عراق داشت منطقه ما را با توپ میکوبید، یک سرباز زنجانی رفت داخل سنگر بتونی تا وسایلی را بردارد. یک توپ خورد همان سنگر. من گفتم دیگر آن سرباز شهید شد، بعد از چند دقیقه دیدم از سنگر بغلی بیرون آمد؛ گفتم تو زندهای؟ چطور ممکن است! گفت: قبل از اینکه وارد سنگر شوم، دوستم در سنگر بغلی صدایم زد، رفتم آنجا همان که وارد شدم سنگر رفت هوا.
در حال عبور از جاده بودیم، عراقیها گلوله تانک را برای نفر خرج میکردند. صدای گلوله زودتر از گلوله میآمد. تا صدای گلوله را شنیدم به نزدیکترین سنگر پریدم، گلوله در فاصله 6 متری من خورد، اما اتفاقی برای من نیفتاد.