آیتالله مصباح یزدی:
دنیازدگی مانع انجام تکلیف و سبب انحراف انسان از مسیر حق میشود
رئیسمؤسسه امام خمینی(ره) با بیان اینکه در فرهنگ اسلامی دنیازدگی آفت بزرگی است و مانع از انجام وظایف انسان میشود، گفت: آنچه در آیات و روایات با عنوان دنیا مورد مذمت واقع شده دوست داشتن زندگی دنیوی و دل بستن به آن است.
به گزارش رسا، آیتالله محمدتقی مصباح یزدی در جلسه درس اخلاق که در دفتر رهبر انقلاب در قم برگزار شد، با بیان اینکه گناه سعادت ابدی انسان را از بین میبرد، گفت: یکی از عواملی که سبب میشود تا انسان با وجود علم داشتن دچار گناه و انحراف از مسیر حق شود، دنیا زدگی و حب دنیا است.
وی افزود: در فرهنگ اسلامی دنیازدگی آفت بزرگی است و مانع از انجام وظایف انسان میشود، آنچه در آیات و روایات با عنوان دنیا مورد مذمت واقع شده دوست داشتن زندگی دنیوی و دل بستن به آن است.
عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم با بیان اینکه مسائل خوب و بد اخلاقی به رفتارهای اختیاری انسان مربوط میشود، اظهار داشت: از نظر هستی شناسانه دنیا و همه آفریدههای خداوند متعال خوب است اما بحث در اعمال و رفتار انسان نسبت به مسائل است که به خوب و بد تقسیم میشود.
آیتالله مصباح یزدی ادامه داد: غذا خوردن و میل داشتن به آن بد نیست اما رفتار انسان در افراط و تفریط نسبت به این موضوع بد و نادرست محسوب میشود، از این رو کیفیت تعامل با اشیا موضوع اخلاق است و الا خوداشیای عینی بحث اخلاقی ندارد.
وی با بیان اینکه خداوند متعال در انسان استعدادهای بسیاری قرار داده تا به کار گرفته شود و روح انسان تکامل پیدا کند، ابراز داشت: با تکامل انسان لیاقت دریافت رحمت ویژه الهی ایجاد میشود.
رئیسمؤسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی(ره) بیان داشت: امیرمؤمنان میفرماید دنیا تجارتخانه اولیای الهی است که اگر انسان کاری در این دنیا انجام ندهد نمیتواند ترقی کند، دنیا برای انسان پرورشگاه و آزمایشگاه است؛ مرگ و زندگی آفریده شده تا انسانها آزموده شوند که چگونه عمل میکنند و چه کسانی استعداد دارند.
استاد حوزه علمیه قم خاطرنشان کرد: اگر انسان به دنیا به عنوان محل آزمایش نگاه کند به هیچکدام از مظاهر دنیوی دلبسته نمیشود، خداوند متعال انسان را آفریده که به بهشت برود و راه رفتن به بهشت سربلند بیرون آمدن از امتحانات دنیوی است. وی افزود: اگر هدف را بدانیم، تنها به دنبال انجام تکلیف و وظیفه مورد رضایت الهی خواهیم بود، انسان برای رسیدن به بهشت و جایگاه عالی در قیامت باید ایمان داشته و سعی و تلاش لازم را انجام دهد چرا که با تنبلی کاری به پیش نمیرود، نگاه انسان به دنیا نباید به عنوان اصالت باشد بلکه باید آن را ابزاری برای رسیدن به سعادت ابدی بداند.