بزک برجام با سفیری که ارز قاچاق می‌کرد
برخی کانال‌ها و شبکه‌های مجازی بزک‌کننده آمریکا، از قول سفیر کره جنوبی به تمجید از توافق برجام پرداختند.
این رسانه‌ها از قول کیم سئونگ هو که دوره سفارتش را به پایان رسانده، نوشته‌اند: «آخرین روزم در تهران با دیدار تاریخی رهبران دو کره مصادف شد. تنها یک سال قبل، دو کره برای نمایش توانمندی خود و اثبات عزمشان در نابودی یکدیگر، مشغول پرتاب موشک بودند. عکسی که از دیدار رهبران دو کره دیدم، مرا یاد عکسی انداخت که فوراً بعد از انتصابم به عنوان سفیر کره جنوبی در ایران دیدم؛ عکسی مربوط به مراسم امضای برجام که در آن وزرای خارجه قدرتمندترین کشورها در کنار هم بودند در حالی که دکتر ظریف در وسط این صف ایستاده بود. آن عکس مرا تکان داد. به عنوان یک دیپلمات، به خوبی می‌دانم که چقدر برای یک کشور سخت است که حتی یک به یک با ابرقدرت‌ها مذاکره کند. به خودم گفتم این ایرانیانی که با موفقیت کشورهای قدرتمند را متقاعد کردند، همتایان من خواهند بود. احساس ضعف کردم. همچنین با حسادت نه تنها آنچه به دست آورده بودند را، بلکه چگونگی رسیدن به آن را تحسین کردم. ایران از طریق تعامل به این موفقیت دست پیدا کرد.»
شعبده‌بازی رسانه‌های طرفدار شیطان بزرگ در حالی است که همین جناب سفیر، چندی پیش در کنفرانس بورس فاینکس، زیرآب برجام را زد و تصریح کرد برخلاف مفاد برجام، نمی‌تواند هزینه‌های سفارت کره جنوبی در تهران را از طریق سیستم مالی و بانکی بین‌المللی به تهران بیاورد و مجبور به قاچاق است.
او گفته بود: کسانی که برجام را پذیرفتند باید اکنون بانک‌های خود را مجاب کنند که پول‌های ایران را به این کشور انتقال دهند و مانع شدن از این موضوع اکنون غیرقانونی است این تأسف‌آور است که سفارت کره جنوبی با وجود اجرایی شدن توافق برجام هنوز پول سفارت خود را از طریق قاچاق به ایران می‌آورد.
کناره‌گیری شرکت‌های خصوصی از اینکه نمی‌خواهند وارد تجارت شوند قابل تأمل است. این نگرانی برای شرکت‌ها وجود دارد که به آنها حمله شود و منهدم شوند.
یادآور می‌شود بنابر تصریح دکتر ظریف، 2 سال بعد از اجرای برجام، هنوز امکان افتتاح یک حساب در انگلیس وجود ندارد. به گزارش نیوزویک، این مشکل مراودات مالی درباره کشورهای دیگر اروپایی نیز صادق است.
آخرین بار رئیس‌جمهور تصریح کرد: در 4 سال گذشته، ارز کاغذی را با هواپیما و با مشکل می‌آوردیم؛ عده‌ای ماشین مسلح می‌بردیم، ارز را تحویل می‌گرفتیم، چند کارمند، ارزها را با گونی می‌بردند، تقسیم می‌کردند بین صرافی‌ها. من از این سیستم راضی و خشنود نیستم.

مرعشی: تعجب می‌کنم گلایه‌های روحانی، متوجه خود اوست
رئیس شورای مرکزی حزب کارگزاران با ابراز تعجب از گلایه‌های گاه‌به‌گاه روحانی نسبت به کابینه خود می‌گوید این گونه صحبت‌ها از حد فهم من بالاتر است.
حسین مرعشی سخنگوی کارگزاران به روزنامه اعتماد گفت: در 5 سال گذشته آقای روحانی ما و هوادارانش را به سخنرانی‌های خوب خود عادت داده است. زمانی مواضع انتقادی ایشان متوجه نهادهای خارج از دولت بود. آن سخنرانی‌ها نشان می‌داد رئیس‌جمهور از طرف افرادی خارج از دولت تحت فشار قرار دارند. اما وقتی رئیس دولت درباره وزرایی که خود انتخاب کرده منتقد است کمی تعجب برانگیز است زیرا رئیس‌جمهور در عزل و نصب وزرا بنابر قانون اختیار تام دارد.
وی در پاسخ این سؤال که به نظر شما مخاطب سخنان روز گذشته رئیس‌جمهور چه کسانی هستند؟ گفت: با توجه به شناخت و اطلاعاتی که من در اختیار دارم، بخش عمده گلایه‌مندی بیشتر وزرا مربوط به سازمان برنامه و بودجه است زیرا معتقدند این سازمان از وزارتخانه‌های متبوع هر وزیر پشتیبانی لازم را انجام نمی‌دهد. به ترتیب اولویت پس از سازمان برنامه و بودجه، بیشتر انتقادها و گلایه‌ها متوجه بانک مرکزی است. مردم از هر تغییری که توسط رئیس جمهور انجام شود استقبال می‌کنند. دست رئیس‌جمهور برای تغییر کابینه باز است و این مهم موضوع پیچیده‌ای نیست.
اجازه دهید خاطره‌ای جالب در این باره تعریف کنم. زمانی که من در کرمان استاندار بودم، یکی از وزرا به این استان آمد. در جلسه پیرامون مسائل مختلف صحبت شد و در انتها وزیر گفتند که من این موضوعات را منعکس می‌کنم. در همان لحظه معاون من به شوخی به ایشان گفت: شما خودتان وزیر هستید؛ به چه کسی می‌خواهید این موضوعات را منعکس کنید؟ حکایت این روزهای رئیس‌جمهور حکایت همین خاطره‌ای است که برایتان تعریف کردم. رئیس‌جمهور طبق قانون اساسی هر اختیاری را دارا نباشد، اختیار تغییر وزرا را دارد.
مرعشی تصریح کرد: من فکر نمی‌کنم تغییراتی در راه باشد زیرا اگر نیاز به تغییرات باشد رئیس‌جمهور با استفاده از اختیارات قانونی خود این کار را انجام می‌دهد و دیگر نیازی به سخنرانی‌هایی از این دست نیست. در صورت بروز تغییرات، رئیس‌جمهور باید علت تغییر را به مردم گزارش دهد. من خیلی دلم می‌خواهد آقای روحانی همین جدیتی که در بیان مطالب دارند را در عمل هم داشته باشند و از این مهم استقبال می‌کنم.
وی در پاسخ این سؤال که به نظر شما صحبت‌های اخیر رئیس‌جمهور چه پیام سیاسی دارد؟، می‌گوید: اینگونه صحبت‌ها از حد فهم من بالاتر بوده و نمی‌توانم درباره آن اظهارنظر کنم. من نمی‌توانم درک کنم که فردی از خود انتقاد داشته باشد. وزرای دولت دوازدهم توسط شخص رئیس‌جمهور انتخاب شدند و کسی این افراد را به آقای روحانی تحمیل نکرده است. اگر فردی نا امید یا ناتوان است، رئیس‌جمهور باید او را برکنار کند.

 روحانی با کنایه‌گویی فضا را مسموم نکند
یک عضو کارگزاران می‌گوید رئیس‌جمهور با کنایه‌گویی و بدگویی از دولت، فضا را برای افکارعمومی، مسموم‌تر از آنچه هست نکند.
علی‌محمد نمازی عضو شورای مرکزی کارگزاران در روزنامه آرمان نوشت: مدت‌هاست رئیس‌جمهور از ایهام و کنایه در سخنان خود بهره می‌برند دو مورد اخیر درباره اعضای کابینه بوده است. بار اول اظهار داشتند: بعضی از وزرا روزه سکوت گرفته‌اند و یکشنبه گذشته نیز اعلام کردند اعضای کابینه به دو دسته تقسیم می‌شوند، دسته‌ای ناامیدند و از یأس و نومیدی دم می‌زنند و بخشی امیدوارند و از آینده خوب صحبت می‌کنند. با عنایت جایگاه رفیع و بسیار موثر اظهارات و مواضع اعضای کابینه برکل یا بخشی از کشور اولا سکوت وزرا و یا اظهارنظرشان می‌باید براساس استدلال، علمی و با رعایت تدبیر باشد. ثانیا در قرآن، سنت و منابع دین اسلام و فرهنگ و ادب فارسی، بر کم و گزیده‌گویی، به موقع صحبت کردن و پرهیز از دروغ، اغراق و سخن بدون پشتوانه عملی سفارش بسیار شده است. ثالثا اعضای هیئت دولت دائما در حضور و کنار آقای  رئیس‌جمهور هستند و منطقی و اخلاقی است که تذکر، انتقاد و یادآوری عیب می‌یابد ابتدا به صورت خصوصی و محرمانه به خود فرد باشد و نه از طریق رسانه‌ها اگر ترتیب اثری داده نشد راه نهایی برکنار کردن است. نشانه‌ها حکایت از آن دارد که مشکلات کشور و ملت زیاد است و روز به روز بر آن نیز افزوده می‌شود و دیگر خود رئیس‌جمهور و کابینه بر مسمومیت فضای کشور نیفزایند.
دو مورد از ویژگی‌های حکمرانی خوب، برنامه‌محور و قانون‌محور بودن است. همه تصمیمات و اقدامات مسئولان باید مبتنی بر برنامه‌های اعلام شده و با رعایت کامل قانون صورت گیرد. یک ایراد بزرگ که به مقامات وارد می‌باشد، زیاد سخن گفتن است. همین موضوع است که مشکلاتی از نوع سابق‌الذکر را به وجود می‌آورد و البته به گفته هم کمتر توجه می‌شود. البته گاها‌ چنین سخنانی به منزله فرستادن سیگنال‌هایی به جامعه برای نظر آنها در مورد تغییر در کابینه است. اگر ریاست محترم‌جمهور به دنبال نظرخواهی از جامعه هستند که آیا لزومی به تغییر در کابینه از نظر آنها وجود دارد، به‌طور یقین اصلاح‌طلبان به‌عنوان مهم‌ترین حامی رئیس‌جمهوری‌خواهان ایجاد تغییرات بنیادین در وزارتخانه‌های گوناگون هستند. هر چند به نظر می‌رسد ایجاد تغییرات به منظور شوک درمانی در اقتصاد و سیاست و فرهنگ به هیچ‌وجه مدنظر جریان اصلاحات نیست و آنها همواره اصلاحات در ساختاری‌های اقتصادی، سیاسی را خواستار هستند.

وقتی سر عارف را زیر آب می‌کردید یاد «اصلاح‌طلب پفکی» نبودید؟!
اصلاح‌طلبان در سال 92 برای پیروزی در انتخابات عارف و هویت اصلاح‌طلبی خود را کنار گذاشتند و عملگرایی را پیشه کردند، حال برخی از نیروهای این جریان تمایل به دولت را «اصلاحات پفکی» می‌نامند.
جهان‌نیوز در این زمینه نوشت: «اصلاح‌طلب بدلی»، «اصلاح‌طلب امنیتی» و حال «اصلاح‌طلب پفکی و نمایشی»؛ اینها اسامی است که برخی از اصلاح‌طلبان برای مخالفان درون جناحی خود به کار برده‌اند.
اخیرا «ابراهیم اصغر‌زاده» در گفت‌وگو با روزنامه شرق از «بوروکرات» شدن اصلاح‌طلبان صحبت کرد. وی درباره این دسته از اصلاح‌طلبان گفت: «به نظرم، اصلاح‌طلبان در درون دچار شکاف شده‌اند. گروهی که «اصلاح‌طلبان بوروکرات» هستند- یعنی اصلاح‌طلبانی که در هر شرایطی می‌خواهند وضع موجود را توجیه کنند- اینها معتقد هستند ما باید با همان فرمانی که جامعه را به دو دسته تندرو و کندرو یا افراطی و اعتدالی تقسیم می‌کند، جلو برویم. این گروه در دولت هستند و روزه سکوت هم گرفته‌اند. برخی فکر می‌کنند اصلاح‌طلبی یعنی به نوعی وضع موجود را توجیه کردن. اینها بیشتر اصلاح‌طلبان پفکی و نمایشی هستند.»
اصغرزاده در حالی جریان اصلاح‌طلبی را دچار انشقاق می‌بیند و برخی را محافظه‌کار و بوروکرات می‌نامد که در سال 92 اصلاح‌طلبان در یک حرکت قابل تامل به سبب منفعت جناحی، کاندیدای خود یعنی «محمدرضا عارف» را مجبور به کناره‌گیری کردند و به کاندیدای غیر اصلاح‌طلب روی آوردند.
این ائتلاف به نظر بسیاری از ناظران سیاسی یک عمل کاملا پراگماتیسی و عمل‌گرایانه و نشانه قربانی شدن ایدئولوژی به پای عمل‌گرایی بود. اینکه اصلاح‌طلبان هویت اصلاح‌طلبی خود را کنار بگذارند و تنها به پیروزی در انتخابات فکر کنند، سبب شد تا به ائتلافی فکر کنند که نوعی پشت پا زدن به گذشته ایدئولوژیک و هویت‌شان بود.
با این اوصاف آنچه اصغرزاده از آن به عنوان بوروکرات شدن برخی اصلاح‌طلبان سخن می‌گوید، چندان در گروه خاصی از اصلاح‌طلبان قابل محدود شدن نیست؛ بلکه به طور یکپارچه و در تمامی جریان اصلاحات در دو انتخابات سال 92 و 96 به وضوح قابل مشاهده و لمس کردن است.
در این ماجرا، فقط طیف خاصی از اصلاح‌طلبان مشارکت نداشتند و از رئیس دولت اصلاحات گرفته تا اعضای شورای مشورتی اصلاحات که شامل هسته اصلی این جریان هستند، چنین نظری را در کل جریان اصلاحات اعمال کردند و با نظر اصغرزاده نه تنها یک طیف خاص بلکه همه جریان اصلاحات از سال 92 تا به امروز «پفکی» شده‌اند.
البته مشخص است که چرا اصغرزاده چنین برچسبی را مورد استفاده قرار داده است. نگاهی به جریانات سال 92 مشخص می‌کند که هرگاه اصلاح‌طلبان انحصارطلب که جزو این طیف اغلب مشارکتی‌ها حضور دارند درصدد تخریب کردن عده‌ای با توجه به اهداف سیاسی آینده خود هستند دست به اصطلاح‌سازی و تفکیک خود از بقیه می‌زنند.
اتفاقاتی که در سال 92 رخ داد نیز با توجه به ادعای این فعال اصلاح‌طلب قابل تامل است؛ چرا که اصلاح‌طلبان برای کنار نهادن عارف با برچسب‌هایی نظیر «اصلاح‌طلب بدلی» و «اصلاح‌طلب امنیتی» سعی کردند وی را در نزد افکار عمومی و بدنه جریان خود تخریب کنند اما حال، همان جریانی که هویت اصلی اصلاح‌طلبی را فراموش کردند، اصلاح‌طلبانی که به دولت تمایل دارند را «پفکی و بوروکرات» می‌نامند.
موضوعی که کماکان درباره عارف در حال اجراست و به نظر برخی حضور او در مجلس نیز برای تخریب وجهه و پایین آوردن وزن سیاسی وی بوده است.
بعدها این اصطلاح یعنی «اصلاح‌طلب بدلی» درباره نواصلاح‌طلبان به کار برده شد. بعد از اینکه واژه نو اصلاح‌طلبی به ادبیات سیاسی اصلاحات اضافه شد، مشارکتی‌ها بیش از هر طیف دیگری نسبت به تشکیل احزابی مانند «ندای ایرانیان» انتقاد کردند. در این میان حتی برخی از اعضای حزب مشارکت با دادن القابی چون «تجدیدنظرطلب» سعی کردند ماهیت این طیف سیاسی را مخدوش کنند.

اصلاح‌طلبان و سلبریتی‌ها در کمای سرکوبگری پلیس فرانسه
«پلیس ضد شورش فرانسه، سلبریتی‌ها و اصلاح‌طلبان را به کما برد».
وبسایت مشرق با انتشار این مطلب نوشت: همزمان با روز جهانی کارگر، شورش و ناآرامی شهر پاریس را فراگرفت. اتحادیه‌های کارگری فرانسه طی ماه‌های گذشته بارها مخالفت خود را با سیاست‌های اقتصادی امانوئل ماکرون، رئیس‌جمهوری این کشور اعلام کرده‌اند. بر همین اساس تجمع گسترده اعضای اتحادیه‌های کارگری به تخریب بانک‌ها و فروشگاه‌ها و پرتاب اشیا و بمب دستی آتش‌زا به سمت پلیس منتهی شد. در مقابل پلیس ضد شورش اقدام به پرتاب گاز اشک‌آور و استفاده از ماشین‌های آب‌پاش کرد. پلیس فرانسه در پی درگیری روز جهانی کارگر در پاریس بیش از 200 نفر را دستگیر کرد. شماری از مردم از جمله خبرنگار شبکه خبر نیز در این درگیری‌ها مجروح شد.
نکته قابل تامل اینجاست که این موضوع مهم هیچ جایی در صفحات اول روزنامه‌های اصلاح‌طلب نداشت. علاوه بر این سلبریتی‌های ایرانی نیز هیچ واکنشی به این موضوع نداشتند!
فعالان فضای مجازی در واکنش به این رویکرد تامل‌برانگیز به نکات قابل توجهی اشاره کردند، از جمله: «میگن سی نفر از فعالان سیاسی فرانسه نامه زدن به ترامپ که مردم ما رو تحریم کن. کانال فرانسوی زبان «ژوآمد ژینیوز» هم متن نامه رو پوشش داده».
«الکی شلوغش نکنین این مدلی حساب نیست، پلیس فرانسه خبرنگار ایرانی رو فقط در حد رفتن تو کما زده. اگر جیغ می‌زد و بیماری قلبی داشت و یکی اون پشت فیلم می‌گرفت حساب بود و می‌شد پلیس رو محکوم کرد. #گشت ارشاد»
«واقعا متاسفم براتون خیلی ناشکرید. چه افتخاری بزرگتر از این که پلیس فرانسه# توحیدیان(خبرنگار ایرانی) رو با گلوله زده؟ واقعا کی فکرشو می‌کرد که این سعادت نصیب ما بشه که گلوله فرانسوی بخوره تو سر خبرنگارمون؟ [از عشق به غرب تشنج می‌کند]».
«یه کوچولو دموکراسی فرانسه خورد به# توحیدیان، رفت کما!!».
«مگه فرانسه هم پلیس ضد شورش داره؟ به ما گفته بودند تو مهد دموکراسی فقط مردم رو ناز می‌کنند».
«اونجا پلیسشون حتی به خبرنگار هم رحم نمی‌کنه، ولی اسمش می‌شه مهد آزادی و دموکراسی و کوفت و زهرمار. اینجا یه مشت وحشی، پلیسو با ماشین زیر می‌گیرن، اسمش می‌شه سرکوب و خفقان، تازه بازم یه عده طلبکارن هنوز...».
«مگه مردم فرانسه شورش می‌کنن؟ که پلیس ضد شورش داشته باشن که پلیس ضد شورش خبرنگار ما رو با گلوله بزنه. که سلبریتی‌هاشون بخوان حرف مفت بزنن.ها؟».
«هنوز کسی نگفته برای کتک خوردن #توحیدیان خبرنگار ایرانی از پلیس فرانسه و به کما رفتنش، چراغای برج ایفل‌رو خاموش کردن برای همدردی؟ دیشب کسی تو فرانسه نرفته بود جلوی سفارت ایران شمع روشن کنه؟!».