(بدان ای سالک راه خدا!) بهار درس خداشناسی، معادشناسی، تحول، رشد و تکامل است. اگر انسان‌ها از این طبیعت زیبا درس بیاموزند، درحقیقت، اعتقاد به رستاخیز را آموخته‌اند. در این صورت باید سرآغاز چنین بعثتی را روز برتر نامید و آن را جشن گرفت. اگر مراسم نوروز بر این اساس پی‌ریزی گردد و انسان‌ها خود را همگام و همگون با محتوای دعای آغاز سال که بیانگر تحول و نغمه توحیدی است، سازند. قطعا نوروز برای آنان پرفایده خواهد بود. مولوی در مثنوی می‌گوید:
گفت پیغمبر به اصحاب کبار - تن مپوشانید از باد بهار
آنچه با برگ درختان می‌کند - با تن و جان شما آن می‌کند