مجید نامی در گفت و گو با ایسنا، با تاکید بر اینکه اختلاف فاحشی در میزان واردات پوشاک به ایران طبق آمار جهانی در سازمان ملل (یونیدو) و نیز گمرک جمهوری اسلامی ایران وجود دارد، تصریح کرد: در حالی میزان واردات پوشاک به کشور در سال 1395 توسط گمرک 61 میلیون دلار اعلام شده است که طبق آمار جهانی در سال گذشته میزان واردات پوشاک به ایران رقمی معادل یک میلیارد دلار بوده که این دو عدد دارای اختلاف فاحشی هستند.
وی درمورد اختلاف فاحش آمار وارداتی پوشاک به کشور، بیان کرد: علت اصلی این اختلاف فاحش مقوله قاچاق پوشاک به کشور است. علاوه بر این برخی از این محصولات به صورت قانونی به کشور وارد شده اما با عنوان دیگر و تعرفه کمتری که جزو تعرفه پوشاک به شمار نمی‌آید از گمرک ترخیص می‌شوند.باید بدانیم که تعرفه واردات پوشاک معادل 55 درصد است و به این میزان 9 درصد مالیات بر ارزش افزوده را نیز اضافه کنید، بنابراین طبیعی است که برخی با عنوان دیگری همچون پارچه یا شماره‌های تعرفه‌ای دیگر محصولات خود را به کشور وارد کنند تا هزینه کمتری را متقبل شوند.
عضو هیئت مدیره اتحادیه تولید و صادرات نساجی وپوشاک ایران ادامه داد: اگر ارزش پوشاک هرکانتینر را معادل 100هزار دلار در نظر بگیریم، با توجه به آمار یک میلیارد دلاری اعلام شده از سوی سازمان ملل، سالانه حدود10هزار کانتینر پوشاک به کشور وارد شده اما با آمار 61 میلیون دلاری ارائه شده از سوی گمرک فقط 600 کانتینر پوشاک وارد ایران شده است.
احرامیان در پاسخ به اینکه از چه کشورهایی بیشترین پوشاک به ایران قاچاق می‌شود، اعلام کرد: چین و ترکیه دو کشوری هستند که بیشترین میزان قاچاق پوشاک از آنها به ایران صورت می‌گیرد که درمورد چین شرایط اندکی متفاوت است و علاوه بر قاچاق مستقیم شاهد هستیم که بخشی از محصولات به امارات می‌آید و از آنجا به ایران قاچاق می‌شود.
وی درمورد راهکارهای قابل اجرا جهت جلوگیری از واردات غیرقانونی پوشاک به کشور گفت: گمرک، شرایط مرزی مناسب، مناطق آزاد و بنادر غیرقانونی ازجمله بخش‌هایی هستند که باید به طور ویژه در مورد آن‌ها برنامه‌ریزی و از قاچاق پوشاک به کشور جلوگیری کنیم.
گفتنی است، سازمان توسعه صنعتی ملل متحد (یونیدو) یک نهاد تخصصی وابسته به سازمان ملل است.