اخبار ویژه
صحنه‌آرایی همه‌پرسی در کردستان عراق و پشت پرده‌‌ای که BBC لو داد
دم‌خروس تجزیه‌طلبی در عراق در پوشش همه‌پرسی در کردستان، از شبکه دولتی انگلیس بیرون زد.
در حالی که برخی محافل می‌کوشند ماجرای اخیر را محدود به کردستان کنند، سایت شبکه دولتی انگلیس پیش‌بینی (آرزو) کرده که این موج تجزیه‌طلبی تا مرزهای افغانستان برود! مفهوم دیگر این سخن، پیگیری رویای شکست‌خورده و بر باد رفته‌ای است که مثلث صهیونیسم مسیحی (انگلیس، آمریکا و اسرائیل) از سال 2001 با قشون‌کشی به منطقه و اعلان طرح خاورمیانه جدید رونمایی کردند. در نقشه‌های منتشره از این طرح تجزیه کشورهای اسلامی پاکستان، افغانستان، عراق، ایران، ترکیه و حتی عربستان دیده می‌شود. طبق این نقشه، صهیونیسم مسیحی مایل بودند کشورهای جعلی نظیر کردستان، آذربایجان، بلوچستان و... تأسیس کنند و به تضعیف کشورهای اسلامی که تهدیدی برای رژیم جعلی اسرائیل و آمریکا و انگلیس محسوب می‌شوند بپردازند.
گفتنی است رژیم استعماری انگلیس، بنیانگذار این قبیل طرح‌های تجزیه‌طلبانه در آسیاست؛ چنان‌که علیه قدرت‌های بزرگی نظیر ایران و عثمانی در طول قرن‌های 19 و 20 انجام شد. تبدیل ایران بزرگ به ایرانستان، از جمله نقشه‌های شومی بود که در طول 2 قرن اخیر صورت گرفت و موجب جدایی هرات (افغانستان فعلی)، بخش‌هایی از عراق و بحرین از ایران شد.
شبکه دولتی بی‌بی‌سی در قالب تحلیل، آرزو کرد که چالش و التهاب اخیر در کردستان عراق به مرزهای ایران و افغانستان و بلوچستان نیز سرایت کند. بی‌بی‌سی نوشت: استقلال‌خواهی در کردستان، می‌تواند بر جمعیت افغانستان و پاکستان و ایران هم اثر بگذارد.
یادآور می‌شود پس از شکست فاز اصلی نقشه خاورمیانه بزرگ در افغانستان و عراق، صهیونیسم مسیحی اقدام به برپایی فتنه سرطانی داعش در سوریه و عراق کرد که این فتنه 6-7 سال به طول انجامید. اکنون که شیشه عمر داعش شکسته و هفته‌های پایانی عمر خود را می‌گذراند، فتنه در کردستان عراق نوعی تقلای ناشی از هزیمت صهیونیسم مسیحی در دو فاز اصلی نقشه خاورمیانه جدید ارزیابی می‌شود.
ادعای ایجاد 700 هزار شغل در بهار 96 چه قدر باورکردنی است؟
«آیا شما ادعای دولت درباره ایجاد 700 هزار شغل در بهار امسال را باور می‌کنید؟»
سایت تابناک با طرح این پرسش نوشت: سرانجام مرکز آمار در نیمه شهریورماه امسال گزارشی از نرخ رشد اقتصادی کشور در سه ماه اول سال ارائه کرد که اعداد و ارقام جالبی در آن به چشم می‌خورد. در این آمار که مربوط به بهار سال 96 بود رشد اقتصادی کشور بدون نفت 7 درصد و با نفت 6/5 درصد اعلام شد. علاوه بر این محمدباقر نوبخت از ایجاد 700 هزار شغل در همین مدت (بهار 96) خبر داده بود.
با این حال به نظر بهترین متر و معیار برای فهمیدن راستی و درستی این آمارها، خبر داشتن از نظر مردم در جامعه است. اگر واقعا رشد اقتصادی صورت گرفته باشد مردم بهتر از هر کس دیگری در جامعه آن را احساس می‌کنند. اگر طی سه ماه تنها 700 هزار شغل ایجاد شده باشد چه کسی بهتر از خیل زیاد بیکاران کشور که در هر خانه حداقل یکی یا دو مورد وجود دارند آن را می‌فهمند؟
بنابراین و با توجه به آمار مرکز آمار و سخنان مسئولان دولت می‌خواهیم نظر شما را درخصوص رشد اقتصادی شش ماه اول کشور بدانیم.
تابناک پرسیده است: چه میزان از رونق اقتصادی ایجاد شده در شش ماه اول سال در زندگی شما مشهود است؟ آیا آثار رشد اقتصادی برای شما ملموس است؟ آیا فرد بیکاری در نزدیکی‌های خود می‌شناسید که در شش ماه اول سال شاغل شده باشد؟
مخاطبان تابناک، دیدگاه خود را درباره خبر نوبخت و سؤال‌های این سایت ابراز کرده و از جمله نوشته‌اند:
- آنقدر زیاد که بیا و ببین. رونق اقتصادی داره از سر و کولمون بالا میره. آنقد درآمد داریم نمی‌دونیم چیکارش کنیم... برو عامو
رونق کجا بود؟
- رونق اقتصادی فقط یک شعار انتخاباتی بود که دوباره مردم رای بدن بهشون.
- فقط وعده پوچ و توخالی.
- بله من چند نفر رو میشناسم که بهشون تسهیلات دادن و شروع به کار کردن حالا اینکه این شغل‌ها دوام داشته باشه معلوم نیست.
- بله باور مي‌كنيم، شتر هم پرواز مي‌كند.
- نه. دروغ بزرگی که دولت میگه، دیگه هیچ وقت اعتمادی نمی‌کنم.
من الان بیکارم و در به در دنبال شغلم. میزان صحت حرف دولت رو میتونین توی جامعه ببینین. گرانی و تورم حتی تحریم تمام اینارو دولت باعثش شده.
- اگر اين دولت گفت الان روزه بدونيد قطعا شبه....
- باید اطلاعات شفاف باشه مثلا وقتی میگن 700 هزار شغل باید مشخص باشه کی؟ چه جوری؟ و کجا؟ و به چه صورتی صاحب شغل شده؟ وگرنه هر چی آمار بیاد کسی باور نمی‌کنه.
- شاید منظورشون دستفروش‌های روزافزون و وانت‌های فروش میوه و بساط‌هایی هست که گوشه و کنار شهر و توی پیاده‌رو‌ها رو پر کرده!
- امسال دستفروشی بیداد میکنه! واقعا به صورت انفجاری زیاد شده... اگه دستفروشی رو دولت شغل حساب کنه ما تو مملکت بیکار نداریم.
- بله که داریم می‌بینیم؟ مگه شما نمی‌بینید. همه گرفتار علافی و بیکاری هستیم و کلا پاتوقمون شده تابناک! البته با توجه به آماری که اینا از شاغلین می‌دهند، پس باید منظورشون 700 هزار نفر ساعت باشه نه شغل تمام وقت.
- من کارشناس اعتبارات بانک هستم و هر روزه پرونده شرکت‌های زیادی که برای درخواست وام مراجعه می‌کنند رو مطالعه می‌کنم. صورت‌های مالی‌شون رو تحلیل می‌کنم و مسائلی از این دست.
با قاطعیت به شما می‌گم از سال 93 تا الان هر چی روند شرکت‌ها رو بررسی می‌کنم، همگی نزولی هستند.
مبلغ فروش شرکت‌ها کم شده و تعداد پرسنل‌شون هم سال به سال کمتر شده.
من اینارو دارم هر روز و با مدارک و مستندات کامل می‌بینم.
- نه نظر من رشد اقتصادی در شش ماه اول برای اقوام و خویشان و دوستان بالاتر از انتظار ایشان و برای مابقی مردم با ارزان کردن قیمت سماق و زرشک همه در حال کار مکیدن سماق و خوردن آب زرشک روزی می‌گذرانند.
- آقای روحانی چند روز بعد از اعلام آمار وقتی درگفت‌وگوی ویژه خبری گفت ما با تلگرام شغل ایجاد کردیم دیگه از این آمار تعجب نکردم. بقال سر محله که تو تلگرام تبلیغ کرده می‌کند ما شغل ایجاد کردیم.
- جالب اینه که بیشتر مخاطبان تابناک طرفدار روحانی بودند و الان بعد از چند ماه این طور درباره دولت حرف می‌زنند.
- 700 تا شغلش رو آره ولی هزارتاشو نه
روغن اقتصادی مشهوده اما رونق خیر!
رشد در جهت منفی بلی مشهود است!
خیر، فقط یک داداشم شاغل هست که همین روزها بیکار خواهد شد!
- با زبون هفتصد میلیاردم میشه ایجاد کرد.
- به نظر مياد دولت تعداد اضافه شده‌ها به ليست‌هاي بيمه مالياتي را به عنوان شاغلين جديد اضافه مي‌كنه.
اما يه چيز هم بايد در نظر گرفت.
آيا اخراجي‌هاي شركت‌ها را هم در نظر مي‌گيرد؟
اين سؤال مهم است؟
پيشنهاد مي‌شود تامين اجتماعي و ماليات بياد آمار شفاف از اضافه شده‌ها و ريزش‌ها بده.
- ما که هرچی تو دوستان و فامیل می‌بینیم اگه مثلا کاسب بودن یا مغازه‌ای داشتن به دلیل نبودن رونق و مشتری ورشکست شدن و کاسبیشون رو جمع کردن و بیکار شدن. نمی‌دونم چطوره که این آمارهای رونق و اشتغال و چی و چی رو مسئولین می‌دن چرا مردم نمی‌تونن ببینن. قصه کشور ما شده قصه همون پادشاه داستان کریستین اندرسون.
- روی کاغذ 700 میلیون هم میشه ادعا کرد ولی واقعیت به 7 هزار هم نمی‌رسه!
خیلی جست‌وجو کردم تا نیمه پر لیوان را ببینم ولی ندیدم!!
- بنده خودم کارشناس ارشد برق. هرجا رفتم یا سابقه کار ازم خواستن یا یه پارتی گردن کلفت. الانم بیکارم.
- من از رئیس‌جمهور می‌پرسم شما با کدام کارخانه تولیدی می‌خواهید چنین کاری انجام دهید.
- حرف زدن کاری نداره اما در عمل باید دید اینها چکار می‌کنند دوره قبل که فقط و فقط حرف زدن عمل صفر بوده.
نه به آن وانت دادن و نه به این نواختن کارگران!
رویکرد دولت به کارگران، قبل و بعد از انتخابات، 180 درجه تفاوت دارد. هفته‌نامه 9 دی در این زمینه در گزارشی نوشت: دولت قبل از انتخابات به کارگران وانت می‌داد اما پس از انتخابات با مطالبات مشروع کارگران نامهربانی می‌کند.
در ایام تبلیغات انتخاباتی، تصویری از حضور یک کارگر در جمع هواداران روحانی در یکی از سفرهای استانی او منتشر شد که گویای حرفهای بسیاری بود. انتقادات گسترده‌ای که با دستمایه قراردادن همین تصویر از دولت یازدهم شد، تیم تبلیغاتی روحانی را بر آن داشت تا در یک اقدام انتخاباتی، از آن کارگر توسط شخص روحانی تقدیر به عمل آید و یک وانت هم به او هدیه داده شود تا همه مردم کاملاً شیرفهم شوند که دولت اعتدال، اهل تکریم کارگران است! گو اینکه در سخنرانی حرم امام، روحانی در جمع کارگران نیز اتفاقات ناخوشایندی برای دولت و رئیسش افتاده بود.
اما اخراج و بیکار شدن کارگران و عدم پرداخت چند ماهه حقوق در بسیاری از واحدهای صنعتی و تولیدی طی چهار سال گذشته چیزی نیست که بتوان با یک نمایش تبلیغاتی روی آن سرپوش گذاشت. نمونه آخرش همین هفته قبل در اراک اتفاق افتاد. شاید هنوز در اراک فصل گلابی نرسیده باشد تا کارگران این دو کارخانه از نعمات برجام برخوردار شوند و کمی عجله کردند برای مطالبه حق و حقوقشان!
هفته گذشته کارگران دو کارخانه بزرگ و با سابقه هپکو و آذرآب اراک در اعتراض به تأخیر چند ماهه برای دریافت حقوق خود در برابر این دو کارخانه تجمع کردند. البته این اولین تجمع این کارگران نبوده و پیش از این آنها هم در برابر استانداری و هم در برابر اداره دادگستری استان مرکزی تجمع کرده‌اند اما به گفته خودشان و براساس شواهد موجود جواب قانع کننده‌ای دریافت نکرده‌اند و گشایشی در کارشان ایجاد نشد و هر بار با انبوهی از وعده‌ها و شعارها دست به سر شده‌اند.
تجمع گسترده کارگران این دو کارخانه به دلیل گستردگی و ایجاد اختلال در نظم شهری با برخورد و درگیری معترضان با نیروهای انتظامی همراه شد. کارگران که طلب حقوق چهار ماهه خود را دارند و در رفع احتیاجات زندگی خود دچار مشکلات جدی هستند، هرگز برخوردهای قهری و بی‌توجهی مسئولان و مدیران شهری و استانی را بر نمی‌تابند و در برابر آنها می‌ایستند و همین موضوع موجب بالا گرفتن درگیری‌ها و مجروحیت چند نفر از معترضان شد.
کارگران مدعی هستند که مسئولان استانی و در رأس آنها استاندار هیچ توجهی به خواسته‌ها و مشکلات آنها ندارد و در زمان تجمع در برابر استانداری هم حاضر به حضور در جمع کارگران نشد و فقط معاون استاندار وعده پیگیری مسائل و مشکلات را داد اما هرگز گرهی از مصائب آنها باز نشد و نتیجه آن تجمعات متعدد و اعتراضات گسترده‌تر شد.
بی‌توجهی به خواسته به حق کارگران و عدم توجه به تجمعات قبلی آنها سبب شد تا با کارگران برخورد قهری صورت پذیرد و برخی از آنها بر اثر شدت جراحات راهی بیمارستان شوند. به طوری که یک تجمع صنفی به یک معضل امنیتی تبدیل شود.
آش گرانی شور شد صدای روزنامه اصلاح‌طلب هم درآمد
یک روزنامه اصلاح‌طلب نوشت مردم به گرانی و تنگنای معیشت و ریخت و پاش‌های دولتی اعتراض دارند.
روزنامه اعتماد در یادداشتی به قلم محمد کاظمی نماینده مجلس نوشت: حذف برچسب قیمت از برخی کالا‌ها در کنار افزایش نرخ ارز این نگرانی را دامن زده است که گویا موجی از گرانی‌ها در پیش است و مردم بازهم باید خود را برای تورم بیشتر آماده کنند و ثبات نسبی قیمت‌ها در سال‌های اخیر را نادیده بگیرند!
اگر تصمیم‌گیران اقتصادی برای رسیدن به رونق و دوری از رکود خود را برای رها‌سازی قیمت‌ها گرم می‌کنند باید آنها را به تامل جدی توصیه کرد. تجربه ثابت کرده است که حداقل در کشور ما امکان رسیدن به رونق اقتصادی از طریق رها‌سازی قیمت‌ها چندان امکان بروز و ظهور ندارد و با مقاومت جدی جامعه روبه‌رو می‌شود.
بحث این است که آیا مردم توان تحمل فشاری بیش از فشار کنونی بر معیشت خود را دارا هستند یا خیر؟ با همه افزایش‌هایی که دولت در حقوق کارمندان و خصوصا بازنشستگان انجام داده است خوب می‌دانیم که دارندگان حقوق‌های ثابت همچنان با مشکلات مختلفی روبه‌رو هستند و هنوز تا رسیدن به یک زندگی کم‌دغدغه فاصله زیادی دارند. در کنار این اقشار جامعه اوضاع حاشیه‌نشین‌ها و بیکاران و افراد تحت پوشش سازمان بهزیستی و کمیته امداد امام خمینی به مراتب بدتر است و قطعا نخستین و بیشترین اثرات منفی افزایش قیمت‌ها متوجه این دهک‌های پایین خواهد شد و چه بسا بازتاب‌های اجتماعی گسترده‌ای از خود بجا بگذارد.
معلوم نیست چرا هر زمان قرار می‌شود که اقتصاد کشور آهنگ رشد به‌خود گیرد بیشترین فشار آن و سنگینی بارش متوجه اقشار آسیب‌پذیر می‌شود و راه‌های دیگر رونق اقتصادی مورد آزمون قرار نمی‌گیرد!؟ چرا دولت در بخش هزینه‌های جاری (به جز بخش حقوق و دستمزد) انضباط جدی و همه‌جانبه‌ای اعمال نمی‌کند؟ چرا جلوگیری از ریخت و پاش‌های دایمی و مستمر برای یک‌بار هم که شده با جدیت دنبال نمی‌شود؟ نکند دستگاه عریض و طویل کارشناسی دولت که از قضا در این زمینه‌ها مشورت‌دهنده و حتی تصمیم‌گیرنده هستند به وضع موجود و تمتع مستقیم و غیر مستقیم از خوان گسترده دولت خوگرفته‌اند و سراغ هر راه‌حل اقتصادی بروند سراغ کم کردن هزینه‌های جاری نمی‌روند؟ پاسخ دهد که سرجمع این هزینه‌ها چندان نیست که با تزریق آن به اقتصاد کشور گشایشی حاصل شود و رونقی پدیدار شود!
اعتماد می‌افزاید: گرانی راه‌حل ساده‌ای برای رونق اقتصادی نیست. نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی که بیشترین تماس و ارتباط با موکلان را دارند مشکلات مردم را از نزدیک لمس می‌کنند و روزی نیست که با انبوه گلایه‌ها و اعتراض‌ها و انتقادها پیرامون گرانی و تنگنای معیشت روبه‌رو نباشند و روزی نیست که مردم کوچه و بازار ریخت‌و‌پاش‌های دولتی را به رخ آنان نکشند. نمایندگان مجلس قبل از هر گرایش سیاسی و موافقت با روند کلی حرکت دولت نماینده مردم هستند و نمی‌توانند بر فشار ناشی از گرانی‌ها رضایت دهند. دولت و وزیران کابینه بر اساس شرایط موجود مسئولیت به عهده گرفته‌اند و باید راه‌های رسیدن به توسعه اقتصادی را از راهی غیر از فشار به مردم عملی سازند.
اکنون در بدترین شرایط اگر هیچ راه کارشناسانه‌ای جز رها کردن قیمت‌ها وجود ندارد (که بعید به نظر می‌رسد) نه تنها همه باید فشار یکسانی را متحمل شوند بلکه دولت محترم باید از راه‌های گوناگون به امداد بیش از پیش محرومان جامعه برسد. هرچند در هر شرایطی متمولان و‌اشراف و مرفهان حتی نسبتی از سختی‌های مردم عادی را لمس و درک نمی‌کنند ولی آیا نمی‌شود بخشی از هزینه رونق اقتصادی را همین متنعمان بپردازند؟