بامداد روز گذشته هم یک اتوبوس «ولوو» که از کرج به سمت ساری در حرکت بود، دچار سانحه سقوط به داخل دره شد.
به گفته کتابدار، مدیرکل هلال احمر استان تهران، در این سانحه که ساعت ۲:۱۵ رخ داد، ۳۷ نفر حادثه دیدند، که از این تعداد متاسفانه ۱۱ نفر از هم وطنانمان در لحظه جان سپردند و ۲۶ نفر از آنها که در داخل اتوبوس در دره محبوس بودند، رهاسازی و به عوامل اورژانس تحویل شدند تا به بیمارستان منتقل شوند.
در رابطه با این حادثه، اظهارات اولیه‌ای بیان شده که هر چند نیاز به توضیح بیشتر دارند، اما در این بین نوک پیکان توجه را به سمت عملکرد وزارت راه و شهرسازی نشانه می‌رود.
عضو کمیسیون عمران مجلس درباره حادثه شمال، با بیان اینکه اقدامات وزارت راه برای کنترل تصادفات جاده‌ای موثر نبوده است، گفت: در حقیقت باید موضوع صدور مجوز برای این رانندگان و تعاونی‌هایی که کار حمل‌ونقل را انجام می‌دهند با جدیت بیشتری بررسی شود.
فرج‌الله رجبی در گفت‌وگو با فارس با‌اشاره به حوادث واژگونی اتوبوس دانش‌آموزان هرمزگانی و سقوط اتوبوس بین‌ شهری در جاده جاجرود، اظهار داشت: دفعه قبل هم وزارت راه، قسمت حمل‌ونقل جاده‌ای و پلیس راهور و بخش‌های مرتبط و اورژانس را درگیر کرده بود اما به نظر می‌رسد که این اقدام تاثیرگذاری نبوده و باید با دقت بیشتری و با استفاده از کارشناسان خاص جاده‌ای و نظارتی بتوانیم این مسائل را بازبینی کنیم.
وی با تاکید بر اینکه باید برای حوادث جاده‌ای به ویژه در حوزه اتوبوسی که تلفات بسیاری هم به دنبال دارد، را با دقت بیشتری بررسی و علت‌یابی کنیم، عنوان کرد: نمی‌شود که هر روز شاهد این حوادث تاسف بار باشیم؛ قطعا در یک جایی از کار یک بی‌مبالاتی اتفاق می‌افتد.
نماینده مردم شیراز افزود: ما حتما از وزیر راه در این باره سؤال خواهیم کرد.
گفتنی است حادثه دیروز، ادامه سریال حوادثی است که در هفته‌ها و ماه‌های گذشته در راه‌های کشور رخ داده است. این اتفاق تأسف‌بار دو هفته بعد از حادثه دلخراش جنوب کشور رخ داد که در آن حادثه هم اتوبوسی حامل 44 تن از دختران مدارس فرزانگان استان هرمزگان در جاده شهرستان داراب در مسیر شیراز واژگون شد. در سانحه جنوب، هفت دانش‌آموز، مربی آنها و کمک راننده اتوبوس در گذشتند و در میان 34 زخمی به جای مانده از این حادثه چهار تن از دختران، قطع نخاع و برخی نیز قطع عضو شدند.
تیرماه 94 هم اتوبوس سربازان مرکز آموزش «5-0» کرمان در گذرگاه نی‌ریز متوقف شد و در آن حادثه 19 نفر از سربازان جان باختند.
علاوه بر حوادث جاده‌ای، مهم‌ترین و البته تلخ‌ترین حادثه ریلی هم مربوط به فاجعه آتش‌سوزی قطار سمنان بود که هر چند مسئول وقت راه‌آهن استعفا داد اما هم‌اکنون در شهرداری تهران به معاونت رسیده است! این در حالی بود که تقاضای افکار عمومی استعفای عباس آخوندی بود اما تنها مسئول راه آهن در این راه قربانی شد که البته او هم چنانچه ذکر شد، به پست جدیدی رسیده است.
در بخش ساختمان عملکرد آخوندی هم فاجعه‌بار است. رشد سرسام‌آور اجاره بها، تکمیل نشدن مسکن مهر و رشد منفی بخش ساختمان در سال گذشته تنها بخشی از کارنامه آخوندی بوده
رویای استعفا!
در دنیا مرسوم است که در پی رخ دادن حوادث اینچنینی، مسئولان مربوطه در اثر کم‌کاری، محاکمه و یا حداقل برای همدردی با مردم، استعفا می‌دهند؛ اتفاقی که در کشور ما معمولا به ابراز همدردی و عرض تسلیت محدود می‌شود.
در سانحه اخیر، ظاهرا همه شرایط مهیا بوده و تدابیر قانونی رعایت شده و احتمالا مشکل اصلی کیفیت جاده بوده است که به عدم توسعه کمی و کیفی آن مربوط است و چنانچه در برخی نظرات کارشناسی مطرح گردید، نقش وزارت «راه» به عنوان متولی راه‌های کشور در صدر مسئولیت و توجه است، لذا وزیر مربوطه باید بیش و پیش از هر کس دیگر پاسخگو باشد.
 وزیری که بررسی کارنامه او نشان می‌دهد زمان مسئولیت او آبستن حوادث دلخراش متعدد بوده است. با این حال آخوندی نه تنها برای حوادث سریالی استعفا نکرده که بارها با الفاظی ناشایست منتقدان را نواخته است.
از سوی دیگر، وزارت عباس آخوندی به جای تمرکز بر گسترش و بهبود حمل‌ونقل ریلی و جاده‌ای عمده تمرکز خود را در سال‌های اخیر روی خرید هواپیماهای گران‌قیمت برای مسیرهای خارجی و استفاده عده‌ای محدود قرار داده که به اعتقاد برخی کارشناسان، همین تغییر اولویت عامل بروز حوادث زنجیره‌ای در سایر حوزه‌های مسئولیت وزارت راه بوده است.
وزارت راه و شهرسازی به جای توسعه جاده‌ای و ریلی که بار عمده حمل‌ونقل کشور را به دوش می‌کشند، به فکر مانور روی خریدهواپیما و عکس یادگاری با یک هواپیمای خارجی بوده است.
البته چنانچه قبلا پیش‌بینی می‌شد و در روزهای گذشته عملا آشکار گردید، همین قراردادهای پر سر و صدایی که در ایام انتخابات مورد استفاده قرار گرفت، دچار مشکل شده است. این در حالی است که به گفته معاون وزیر راه، ایران سهم خود را پرداخت کرده ولی با کارشکنی آمریکا نمی‌تواند هواپیماهای خود را وارد کند و او از سفیران کشورهای اروپایی خواسته که در این رابطه به آمریکایی‌ها فشار بیاورند؛ این‌ها همان افرادی هستند که می‌گفتند باید به جای اروپایی‌ها، با همان آمریکا (کدخدا) ببندیم!