گروه اقتصادی-
در شرایطی که مردم برای اجاره یک خانه باید مشکلات زیادی را تحمل کنند، حامیان دولت و رسانه هایشان به دنبال مسائل فرعی و بی‌اهمیتی مانند ورود بانوان به ورزشگاه‌ها و مواردی از این قبیل می‌باشند.
بیش از چهار سال از روی کار آمدن دولت حسن روحانی می‌گذرد و با وجود برخی توفیقات اقتصادی، مردم هنوز درگیر بسیاری از مشکلات اولیه زندگی خود هستند. به عنوان نمونه پس از چهار سال، مردم همچنان در زمینه مسکن سرگردانند و مشخص نیست کسانی که با مشکل سرپناه در کشور مواجهند، تا کی باید چوب سیاست‌های غلط دولت را بخورند.
چهار سال پیش وزیر مسکن و شهرسازی اعلام کرد برای جایگزین کردن مسکن مهر، طرح مسکن اجتماعی را در دست دارد ولی در این مدت نه تنها از آن طرح خبری نبود؛ بلکه سیل تهمت و توهین به این طرح (از مزخرف بودن تا خانمان‌برانداز اعلام کردن آن توسط شخص وزیر) هم قوت گرفت.
اما جالب اینجاست که دولت کنونی حتی زیر‌بار تکمیل و تحویل کامل مسکن مهر هم نمی‌رود! چنانچه پیش‌تر استاندار تهران در حالی از اتمام مسکن مهر تا شهریور 96 خبر داده بود که پس از آن، این وعده به پاییز و نهایتا ابتدای زمستان موکول شد اما در یک اقدام کاملا غیر منتظره، قائم‌مقام وزیر راه وشهرسازی اعلام کرد: «مطابق دستور رئیس‌جمهوری، طرح‌های مسکن‌ مهر در سراسر کشور، تا پایان سال جاری تکمیل و بر اساس اولویت به متقاضیان واگذار خواهند شد.»
بله؛ طبق دستور رئیس‌جمهور قرار شد پس از چند بار تعویق، بالاخره تا پایان سال جاری پرونده مسکن مهر بسته شود اما... باز هم این «اما»‌های بی‌پایان باعث شد تا مدیرعامل جدید شرکت عمران شهرهای جدید، روز گذشته در مراسم معارفه خود اعلام کند: «معتقدم یک تا یک و نیم سال دیگر باید بر روی مسکن مهر شهرهای جدید کار شود!»
در همین راستا مدیرعامل شهر جدید پرند هم با تأکید بر اینکه اگر تکمیل واحدهای مسکن مهر به سال 97 موکول شود باید دستگاه‌های خدمات‌رسان جوابگو باشند، گفت: «در حال حاضر کار ابنیه و ساختمان 5 تا 6 هزار واحد مسکن مهر در شهر جدید پرند به اتمام رسیده است، اما محوطه‌ آن به دلیل عدم نصب انشعابات آماده نیست.»
احتمالا باید در آینده‌ای نه چندان دور منتظر باشیم تا شعار «با مسکن مهر تا 1400» هم اجرایی و شاید در آستانه انتخابات بعدی رونمایی شود.
در کنار تدبیر ضعیف دولت درباره مسکن مهر، سیاست دولت یازدهم برای خانه دار کردن مردم (صندوق پس‌انداز یکم) با انصراف 75 درصدی واجدین شرایط، شکست خورد تا در کنار رشد منفی 40 درصدی مسکن در این دولت، یک عملکرد تاریخی را از سوی مدیران اقتصادی کشور مشاهده کنیم!
در حوزه مسکن روستایی هم علیرغم تاکید برنامه‌های توسعه بر ساخت حداقل 200 هزار واحد مسکن روستایی در سال، این میزان در دولت یازدهم به طور میانگین سالانه کمتر از 100 هزار واحد بوده است؛ که البته به عقیده برخی کارشناسان از این میزان، ساخت بخش قابل توجهی نیز در دولت قبل تامین اعتبار و شروع شده است. وقتی مسئولان دولتی به این شکل مشغول به کار هستند، طبیعی است که بزرگترین قربانی سیاست گذاری آنها مردم باشند، چنانچه هر روز شاهدیم که افت قدرت خرید خانه توسط مردم باعث تداوم رکود شده و با وجود 2/5 میلیون خانه خالی در کشور؛ طبق گفته دبیر کانون انبوه سازان، اجاره نشینی در کشور طی پنج سال گذشته 38 درصد افزایش داشته است!
حتی خود آخوندی هم که متولی مسکن در کشور محسوب می‌شود، سال گذشته اعلام کرد، 19 میلیون نفر در وضعیت بد مسکنی زندگی می‌کنند و خانه‌ها دچار فرسودگی و نابسامانی است.
یکی از بزرگ‌ترین گلایه‌های مردم هم درخصوص وضعیت اقتصادی کشور مربوط همین بخش است، کم نیستند مواردی که با سیاست‌های غلط دولت فعلی در تنگنای نداشتن سرپناه قرار گرفتند، به عنوان نمونه یکی از افرادی در این باره مانند بسیاری دیگر از اقشار مردم آسیب دیده بود، به کیهان گفت: «شش سال تمام است که برای دو دختر ناشنوای مطلق خود گرفتار مسکن مهر پردیس هستم. هر سال وعده تحویل می‌دهند ولی خلف‌وعده می‌کنند. به خدا قسم خسته شده‌ایم.»
شهروند دیگری هم که به دنبال اجاره مسکن هست با بیان اینکه اجاره‌ها به شدت بالا رفته به خبرنگار ما گفت: «برای اجاره یک واحد 50 متری معمولی در تهران، ماهانه باید حدود یک میلیون و 500 هزار تومان اجاره بپردازم که این هزینه از توان من خارج است.»
با تمام این اوصاف؛ شاهدیم که رسانه‌های اصلاح‌طلب و همسو با دولت در این بحبوحه به جای توجه بیشتر به مشکلات مردم، سعی در دادن نشانی غلط از وضعیت کشور داشته تا شاید مطالبات اصلی مردم فراموش و یا حداقل از اولویت خارج شود.
جوسازی‌های رسانه‌ای درخصوص عدم ورود بانوان به ورزشگاه‌ها که از طریق روزنامه‌ها و شبکه‌های اجتماعی دنبال می‌شود، آیا مشکل و مسئله اصلی مردم ما می‌باشد یا بی‌خانمانی و تنگناهای معیشتی؟
طبق آمار بانک مرکزی، طی سه سال نخست دولت یازدهم درآمد ملی حدود 13/5 درصد کاهش یافته و شاهد 62 درصد تورم در همین سه سال بودیم، آیا در این شرایط اولویت نخست کشور باید ورود بانوان به ورزشگاه‌ها و مشوش کردن فضای ذهن مردم با مواردی مثل هشتگ‌هایی درخصوص ورود بانوان به ورزشگاه‌ها باشد؟
هرچند در سال گذشته آمار‌های فوق اندکی بهبود یافت ولی صورت مسئله همچنان پا بر جا بوده و نباید گذاشت مشکلات مردم در سایه کارهای رسانه جریان‌های همسو با دولت کمرنگ شود.
وقتی حدود یک سوم جمعیت ایران، خانه مسکونی نداشته و اجاره نشین هستند و باید هر ماه مبلغ زیادی از درآمد خود را صرف هزینه‌های پرداخت اجاره بها کنند؛ وقتی ضعف مدیریت و بی‌برنامگی وزارت راه و شهرسازی در دولت یازدهم، زمینه را برای افزایش بی‌ضابطه و نجومی قیمت اجاره بها مهیا می‌کند که مسلما بی‌توجهی عباس آخوندی به تامین مسکن اقشار آسیب‌پذیر جامعه از مهم‌ترین عوامل آن می‌باشد؛ آیا مسائل اصلی کشور مربوط به ورود بانوان به ورزشگاه‌ها و مواردی از این قبیل است؟