قلم و سهم بزرگان!
پژمان کریمی
رئیسعلی دلواری به یمن تربیت و دانش اسلامی، ایمان استوار و غیرت مثال‌زدنی خود، به گوهر بصیرت دست یافت.
او استبداد قاجاری را بر نتافت. اعتراض لسانی را به اعتراض مسلحانه پیوند زد و علیه اقتدار سرکوبگر محمدعلی شاه قاجار به‌پا خاست.
با درایت و رهبری او، فداکاری یارانش و حمایت‌ها و راهنمایی‌های علمای شیعی جنوب، حکومتی اسلامی در جنوب کشور تاسیس شد.
شهید رئیسعلی اما می‌دانست که حلقه استبداد داخلی دل و اراده‌اش به اشاره و خواست استعمار انگلیس است. از این رو بود که دهانه تفنگ این حماسه‌ساز جنوبی، بیگانگان متجاوز را نشانه رفت و برای بیرون کردن استعمارگران و خلع یدِ چپاولگرشان، جانانه جنگید و پا پس نکشید.
شهید دلواری، پیش از قدم نهادن در راه دفاع توامان از تمامیت ارضی کشورش، جان و ناموس و عرض مسلمانان و هموطنانش و نیز موجودیت دین الهی اسلام، از بند دنیای دون قهرمانه رسته بود. در سایه سنگین این گسستن بصیرانه بود که وقتی دولت انگلیس به او پیشنهاد می‌دهد، در قبال دریافت 40 هزار پوند، سلاح عشق و غیرت به زمین بگذارد، بی‌درنگ نمی‌پذیرد و فریاد خشم خود را رساتر و نوک و لبه شمشیر مجاهدتش را تیزتر می‌کند!
رئیسعلی در نهایت در12 شهریور 1294هجری شمسی در محل «تنگک صفر» بوشهر، به شکل ناجوانمردانه‌ای از پشت‌سر، هدف گلوله دنیاخواهی یک عامل داخلی استعمار قرار گرفت و خلعت شهادت آذین او شد!
از جمله ویژگی‌های شهید، بزرگ فکر کردن او بود.
او خود را محدود به مرزهای جغرافیایی بوشهر و تنگستان و دشتستان و جنوب ایران نمی‌دانست. وی رسالت و وظیفه خود را استعمارستیزی تعریف کرده بود چنانکه می‌گویند؛ وقتی سرزمین بحرین، در تصرف و اشغال انگلیس و عمال و مزدورانش بود، رئیسعلی با لحنی حسرت‌بار اظهار نمود؛ «اگر صد تفنگچی داشتم بحرین را آزاد می‌کردم».
قهرمان و رهبر قیام ضداستبدادی و استعماری جنوب، به گفته تحلیلگران، با فداکاری خود و یارانش، روح استعمارستیزی در جنوب کشور دمید و پایداری مرزهای این خطه را تضمین کرد.
تاریخ کشورمان قهرمانانی چون رئیسعلی دلواری کم به خود ندیده است، اما افسوس که قلم هنرمندان ما با بی‌اعتنایی یا کم‌اعتنایی از کنار نام قهرمانان گذشته است!
بواقع:
سهم رئیسعلی دلواری در ادبیات ایران تا چه اندازه است؟
سهم سید جمال‌الدین اسدآبادی کسی که؛ در اندوه سرگشتگی و انحطاط جوامع مسلمان، منادی وحدت اسلام در برابر جهان کفر و انقلاب درونی و برونی می‌شود، چقدر؟
سهم محمدتقی بهلول گنابادی کسی که؛ برای مبارزه علیه دستگاه جور، همسرش را طلاق می‌دهد و 30 سال در بند زندان اجنبی می‌شود، چه اندازه؟
امروز قطعا به یمن حضور و قلم نویسندگان متعهد کتاب‌هایی چون «دا»، «آن بیست و سه نفر» و... زندگی و مشی قهرمانان سرزمین‌مان روایت می‌شود. این اتفاق بزرگی است اما باید تداوم یابد و دایره نوشتن از قهرمانان ایرانی و جهان اسلام، گسترش یابد.
بدانیم: در پیش از پیروزی انقلاب اسلامی، بی‌شک تمامیت ادبیات داستانی مطلوب دربار و جریان مدعی روشنفکری، عاری از نام و شرح زندگی بزرگان ملی و دینی بود. حالا هم وارثان و برآمدگان از فضای متعفن طاغوت، درصدد استمرار و ادامه بقای ادبیات منحط دوران گذشته‌اند و یک شیوه رسیدن به این مقصد منحوس، همانا بی‌اعتنایی به موضوع‌هایی چون «استعمار ستیزی و استعمارستیزان بزرگ» است.
در پایان، امروز سال آمد شهادت رئیسعلی دلواری و روزی که به همین مناسبت، «روز ملی مبارزه با استعمار انگلیس» نام گرفته است را گرامی می‌داریم!