پای صحبت مردم
عدم پاسخگویی دستگاه‌های دولتی
بنده یک شهروند اهوازی و بازنشسته هستم که از دیسک کمر رنج می‌برم و نمی‌توانم برای انجام هر کاری از منزل خارج بشوم. چند روزی است که دفترچه بیمه‌ام تمام شده و قصد تعویض آن را دارم ولی هرچه با سازمان مربوطه تماس می‌گیرم که راهنمایی بخواهم هیچ کس پاسخگو نیست. جالب اینجاست که وقتی قصد داریم شکایت یک دستگاه دولتی را به سازمان بازرسی که مرجع نظارتی است بکنیم آنها نیز پاسخگو نیستند. گاهی اوقات هم که تماس می‌گیریم قریب به یک ساعت مسئول مربوطه را پیدا نمی‌کنیم مخصوصا حوالی وقت اذان؛ پس مردم وقتی در ادارات دولتی با مشکلی مواجه می‌شوند باید به کجا بگویند؟ آیا برای افرادی امثال من که توان پیگیری حضوری نداریم فریادرسی نیست؟ ادارات به ویژه بخش‌هایی مثل بازنشستگان یا دستگاه‌های حمایتی که با اقشار کم‌توان و با مشکلات خاص سروکار دارند باید در بخش پاسخگویی تلفنی قوی باشند تا مردم مجبور به مراجعه حضوری نباشند.
عطیه سلامات
آلودگی نان به سم
در روز 1396/5/22 از یکی از نانوایی‌های شهر زاهدان نان خریداری و در هنگام مصرف متوجه آلودگی بیش از حد معمول آن به سمی که برای دفع آفات گندم مورد استفاده قرار می‌گیرد شدم. روز بعد قسمتی از نان را برای آزمایش به معاونت غذا و دارو در زاهدان بردم که اعلام کردند، نظارت از مرحله تحویل آرد به نانوایی با مرکز بهداشت می‌باشد. بلافاصله به مرکز بهداشت شهرستان زاهدان و واحد بهداشت محیط مراجعه کردم که پس از شرح ماوقع اعلام کردند که خودمرکز از آرد آنها نمونه‌گیری و برای آزمایش آن از طریق آزمایشگاه‌های بیرون از اداره اقدام خواهند نمود و در صورت صحت مورد یاد شده برخورد لازم به‌عمل خواهد آمد. در همان روز از نانوایی دیگر هم نان خریداری کردم که به همان سم‌آلوده بود. قابل ذکر است هر دو نانوایی از آرد دولتی که توسط شرکت دولتی خدمات بازرگانی توزیع و توسط سازمان غذا و دارو مورد تأیید بوده استفاده می‌کردند.
دو روز بعدجهت پیگیری اقدام انجام شده با واحد مربوطه در مرکز بهداشت تماس گرفتم که با پاسخ مأیوس کننده و قطع عمدی تلفن مواجه شدم. پاسخ این بود که هر وقت بودجه‌ای تخصیص داده شد اقدام به نمونه‌برداری و آزمایش خواهند نمود. گفتم حداقل نمونه‌گیری که بایستی سریعتر انجام شود تا آرد مورد مصرف تمام نشود. که پاسخ دهنده گفت نمونه را کجا نگهداری کنیم؟ آیا نگهداری نمونه مقداری آرد جاگیر است؟ در سال گذشته نیز نظیر این موضوع اتفاق افتاد.
یقیناً آثار سم یاد شده در دراز مدت به صورت ناراحتی‌ها و امراض مختلف ظاهر خواهد شد و باز همین دستگاه‌های متولی بهداشت و درمان باید با هزینه‌های چند برابری در رفع آثار سوء آن اقدام نمایند. امید می‌رود با انتشار این مطلب مسئولین بیدار شده و با برخورد قاطع با اینگونه سهل‌انگاری‌ها که خودخیانتی آشکار به همه مردم می‌باشد از تکرار مجدد آن جلوگیری بعمل آید.
محمد رضا پارسی
سگ‌های ولگرد در روستای ام‌الطمیر
روستای «ام‌الطمیر» از روستاهای اطراف اهواز مدتی است با مشکل افزایش تعداد سگ‌های ولگرد در روستا مواجه است. زیرا از یک‌سو زاد و ولد آنها زیاد است و از سوی دیگر سگ‌های جمع‌آوری شده از سطح شهر اهواز را در اراضی و روستاهای اطراف شهر رهاسازی می‌کنند. در حال حاضر وضعیت به گونه‌ای شده است که در خیابان‌های روستای ما سگ‌های ولگرد تردد می‌کنند و بر اساس آزمایش مشخص شد که سگ‌ها به هاری مبتلا هستند. با توجه به نزدیکی سال تحصیلی جدید و بازگشایی مدارس وجود این سگ‌ها می‌تواند برای دانش‌آموزان خطرناک باشد و چندین بار هم به مسئولان نامه زده‌ایم اما جوابی نگرفته‌ایم. تنها خواهشی که داریم مراجع ذیربط از جمله بهداشت استان، شهرداری، نیروی انتظامی و سایر دستگاه‌های مربوطه همکاری لازم را در این زمینه با اهالی روستا داشته باشند.
دشت بزرگ- دهیار روستای ام‌الطمیر