رئیس‌جمهور دیروز گفت چرا حقوق‌های نیمه‌متعارف پیش آمد؟ به دلیل عدم شفافیت. همه باید شفاف باشند. سیستم اداری ما. چه‌قدر می‌گیریم، چه‌قدر خرج می‌کنیم؟ به چه کسی می‌دهیم؟ در چه راهی می‌دهیم؟ تمام مناقصه‌ها، مزایده‌ها باید در پیشگاه مردم باشد، همه ببینند و امضای طلایی نباید ما داشته باشیم.
درباره این سخنان باید یادآور شد که اولا بنابر اذعان آقایان مجید انصاری و پورمحمدی، دولت قریب یک سال قبل از افشای ماجرای حقوق‌های نجومی، از موضوع باخبر بود اما هیچ اقدامی صورت نگرفت تا موضوع در رسانه‌ها فاش شد.
درعین حال سخنگوی دولت با وقاحت تمام از مدیر برکنار شده صندوق توسعه ملی که حقوق 57 میلیون تومانی می‌گرفت، به عنوان ذخیره و سرمایه کشور یاد کرد!!
اما درباره اصل عقلانی «شفافیت» و اینکه اطلاعات هزینه‌ها و درآمدها و مناقصه‌ها و مزایده‌ها باید دراختیار مردم قرار گیرد، دولت مسیری خلاف این اصل می‌پیماید. چنان‌که از قراردادهای کلان نفتی گرفته تا قراردادهای خودرو از مسئله برجام تا الحاق به سند 2030 یونسکو و پذیرش تعهدات FATF، اصرار بر پنهانکاری و عدم شفافیت تا حد ممکن بوده است و در این میان امثال وزیر نفت و راه و شهرسازی و صنعت و تجارت و ...، امضاهای فوق طلایی درباره برخی از همین قراردادها داشته‌اند؛ حتی اگر مثلا فسادهایی مانند کرسنت از قبل آن پدید آمده باشد.