100 میلیارد دلار را پیش‌خور کردند حالا فرافکنی می‌کنند(خبر ویژه)
«آقای جهانگیری ما آماده‌ایم بشنویم که بر سر 100 میلیارد دلار آزاد شده پس از برجام چه آمده است؟
به نوشته روزنامه جوان، اسحاق جهانگیری تقریباً در دفاع از دولت اشباع شده است؛ کسانی که حرفهای معاون اول از سال ۹۲ تا به امروز را شنیده‌اند تقریباً نکته جدیدی را در اظهارات او نیافتند. چهار سال است که آقای معاون اول در پاسخ به انتقادات به عقب «پل» می‌زند و شیوه جدیدی از «بگم بگم»ها را مطرح می‌کند. جهانگیری در صحن علنی مجلس به بیان نظراتی پرداخت که در طول چهار سال گذشته بر آن مانور می‌داد.
آقای جهانگیری برای بار چندم به موضوع ذخایر ارزی پرداخت و در پاسخ به اینکه ۱۰۰ میلیارد دلار ذخایر آزاد شده در پسابرجام چه شده، گفت: نگذارید بگویم دولت قبل چه کرده است؟ نگذارید بگویم ارزهای کشور در کجا قفل شده است، اینگونه اظهارات از جهانگیری بارها شنیده شده و ایشان چهار سال است که در حال منتظر «گذاشتن» نمایندگان و افکار عمومی هستند در حالی که همه تشنه شنیدن اسراری هستند که گویا فقط آقای جهانگیری به آن واقف هستند. همه ما مشتاقیم بدانیم با ۱۰۰ میلیارد دلاری که پس از برجام آزاد شده چه کرده‌اند و چه بلایی بر سرش فرود آمده است. اشاره معاون اول به شرکت نیکو و کلی‌گویی‌های خسته‌کننده بارها مورد اشاره رسانه‌ها قرار گرفته است. آقای جهانگیری بهتر از هر فرد دیگری می‌دانند که به‌طور کل 20/2 میلیارد دلار از منابع بانک مرکزی در شرکت نیکو سپرده‌گذاری شد تا در پروژه‌های نفتی و گازی سرمایه‌گذاری شود. این سپرده‌گذاری در چهار مرحله انجام شده و مصوبه شورای عالی امنیت ملی را پشتوانه خود داشته و دارد.
همه ادعای معاون اول به این موضوع برمی‌گردد که جزئیات خرج آن در پروژه‌ها بارها اعلام شده است ولی آقای جهانگیری نمی‌خواهد آن را بپذیرد و البته این فرار به جلو با تمسک به سخنان تکراری و خسته‌کننده، می‌خواهد پیش‌خورکردن این ارزها را عیان نکند. آقای جهانگیری دوست ندارد بگوید در زمانی که ارزها آزاد نشده بود، ریال آن در بودجه خرج شده بود و وقتی دلارها آزاد شد دولت هیچ سهمی در آن نداشت.
برای آنکه بدانید اصل ماجرا چیست باید گفت اصول و روابط مالی میان دولت، نفت و بانک مرکزی به این شکل است که شرکت ملی نفت به خریداران نفت یکی از شماره حساب‌های بانک مرکزی را معرفی می‌کند تا پول نفت در این حساب واریز شود. بانک مرکزی با کسر سهم 14/5 درصد شرکت ملی نفت و سهم ۳۰ درصدی صندوق توسعه ملی، مابقی پول نفت را با نرخ تسعیر مشخص شده در بورس، به ریال تبدیل و به خزانه واریز می‌کند. دلار هم برای بانک مرکزی می‌ماند و در حساب‌های خارجی آن باقی می‌ماند. در زمان تحریم امکان جابه‌جایی دلار نبود، بنابراین دولت پیش از آزاد شدن دلارها، ریال دلارهای بلوکه شده خود را از بانک مرکزی گرفت تا با آزاد شدن دلارهای نفتی، با بانک مرکزی تسویه‌حساب کند. با برجام و رفع محدودیت‌های بانکی، دلارها آزاد شد ولی چون دولت پیشتر معادل ریالی آن را پیش‌خور کرده بود، هیچ عایدی‌ای از آن نداشت.
با وجود گزارش‌های رسمی منتشر شده از سوی دیوان محاسبات و نهادهای دیگر، جهانگیری نمی‌خواهد به این اقدام دولت اعتراف کند و هرگاه درباره ۱۰۰ میلیارد دلار سؤال می‌شود با عصبانیتی هر چه تمام به گذشته‌ای رجوع می‌کند که بیشتر شبیه یک فرافکنی است. چهار سال است که گوش‌ها پر شده از افشاگری ولی خبری از زوایای جدید این مسئله نیست.