روزنامه هفت صبح از روزنامه‌های حامی دولت با اشاره به چهره‌های تکراری و سن و سال گذشته در کابینه، از کمی افراد تازه نفس انتقاد کرد و نوشت: چهره‌های تازه نفس‌ و کارآمد در کابینه دوم به شدت کم شدند. آن هم در کابینه‌ای که آن حساسیت و الزامات قبلی را نداشت و می‌توانست فرصتی برای تکنوکرات‌های جوانتر باشد. هرچه بود طیب‌نیا از کابینه حذف شد. واعظی به حلقه درونی‌تر و متنفذتر رفت و در کنار روحانی قرار گرفت تا فقدان محمدعلی نجفی شهردار جدید تهران را پوشش دهد و چیت‌چیان نیز از دولت خداحافظی کرد. حالا از ژنرال‌های همیشگی دولت‌های اصلاحات و کارگزاران در ایران هر کسی که توان مدیریت داشته در کابینه روحانی جمع شده است. جای خالی فقط مربوط به مهندس غرضی است و مهندس نعمت‌زاده که از کابینه خداحافظی کرد وگرنه همه هستند!
این روزنامه در ادامه می‌نویسد: «فصل مشترک هاشمی رفسنجانی، محمدخاتمی، علی لاریجانی و ناطق نوری»؛ شاید این جمله یکی از دقیق‌ترین توصیفات در مورد کابینه پیشنهادی حسن روحانی است که توسط تحلیلگران مطرح شد. کابینه‌ای که برخلاف پیش‌بینی‌ها هیچ نکته غافلگیرکننده‌ای در آن وجود نداشت افرادی که یکی از بزرگترین سورپرایزهای روز گذشته انتخاب علی‌اصغر مونسان به عنوان رئیس سازمان گردشگری و میراث فرهنگی است. این انتخاب همزمان با دو انتقاد بزرگ رو به رو شده است. حسن روحانی، رئیس قبلی میراث فرهنگی که یک زن بود را برکنار و به جای او یک مرد دیگر را به کابینه اضافه کرد. انتقاد دیگر نیز به سابقه علی مونسان بازمی‌گردد. او که 47 ساله است مهندسی عمران خوانده و پیش از این رئیس منطقه آزاد کیش و قبل از آن در معاونت‌های مختلف شهرداری بوده. همه فعالیت‌های او مربوط به ساخت و توسعه است و از این جهت شاید گزینه نسبتا مناسبی برای گردشگری باشد. اما در زمینه میراث فرهنگی تقریبا هیچ سابقه و علاقه‌ای در او مشاهده نمی‌شود.
در زمان دولت اصلاحات هم که «بیطرف» وزیر نیرو بود، کلانتری در قامت مشاور محیط‌زیست نامه‌نگاری‌های زیادی کرد که سدسازی‌های بیطرف موجب بروز خشکسالی و خصوصا خشک شدن دریاچه ارومیه خواهد شد. درست است که پیش‌بینی‌های او درست از آب درآمد اما کسی یادش نمی‌آید در زمانی که کلانتری وزیر کشاورزی بود و تقسیم‌بندی‌های آب قاعدتا یکی از موضوعات مهم این وزارتخانه بود! و او مشکلی با سدسازی‌ها داشته باشد. عیسی کلانتری در زمانی که خودش وزیر کشاورزی بود، چندان علاقه‌ای به فعالیت‌های محیط‌زیستی نداشت و همچنین طرح‌های خودکفایی را کم‌فایده می‌دانست. بعدها که او از وزارت‌ کشاورزی دور شد، آرام‌آرام به یکی از طرفداران محیط‌زیست تبدیل شد و در دولت اول روحانی نیز مسئول ستاد احیای دریاچه ارومیه بود که فعالان محیط‌زیست چندان از عملکرد او رضایت نداشتند.
هفت صبح در پایان به تعارض نهادگرایی محمد شریعتمداری در وزارت صنعت و گرایش وزیر پیشنهادی اقتصاد به اقتصاد لیبرال می‌پردازد و می‌نویسد: در این قسمت نیز مانند سازمان محیط‌زیست، وزارت نیرو و کشاورزی با یک تضاد آشکار رو به رو هستیم. در حالی که وزیر صنعت و اقتصاد عموما باید دیدگاه‌هایی نزدیک به یکدیگر داشته باشند اما «مسعود کرباسیان»  در اقتصاد داخلی به خصوصی‌سازی و آزادسازی‌ اعتقاد دارد. مشخص نیست این دیدگاه در کنار دیدگاه اقتصاد دولتی شریعتمداری چگونه قرار است به کار خود ادامه دهد.