«قلبم شکسته و با چشمانی پر از اشک صحبت می‌کنم» ... اولین جمله‌ای بود که دیروز، حضرت آیت‌الله جنتی در تماس تلفنی بر زبان آوردند  و در مقابل پرسش اینجانب که با ابراز ارادت به محضرشان همراه بود، فرمودند: «از گزارش امروز کیهان درباره شهید محسن حججی منقلب شده‌ام و شعری که در صفحه سوم آورده بودید، بی‌قرارم کرده است.» و درحالی‌که معلوم بود، بغض راه سخن را بر حضرتش بسته است پرسیدند: «این شعر از کیست؟ و چه عمیق و پرشور است»؟ عرض کردم شعر از شاعر متعهد انقلاب جناب آقای سیدحمیدرضا برقعی است... با لحنی که خالی از ملامت نبود فرمودند پس چرا نام ایشان را نیاورده‌اید؟ عذر تقصیر آوردم که خطا از اینجانب بوده است. تاکید کردند که به ایشان سلام مرا برسانید و از جانب من تشکر کنید ... و با حالتی غمزده در شهادت شهید محسن حججی و آرزوی علو درجات برای آن شهید بزرگوار و همه شهدای اسلام، خداحافظی کردند.
گفتنی است شعر موردنظر، غزلی از شاعر جوان و متعهد کشورمان آقای سیدحمیدرضا برقعی است که با این ابیات شروع می‌شود؛
 به نام نامی سر، بسمه‌تعالی سر
بلندمرتبه پیکر، بلندبالا سر
فقط به تربت پاک تو سجده خواهم کرد
که بنده تو نخواهد گذاشت، هر جا سر
قسم به معنی لایمکن الفرار از عشق
که پر شده است جهان، از حسین سرتاسر
و ....


مدیر مسئول