به گزارش مشرق، در یک نگاه شبیه یک دختر به نظر می‌رسد که پزشکان در حال مداوای او هستند، اما این تصویر مومیایی یک دختر 15  ساله است که حدود ۵۰۰ سال پیش مرده است. این مومیایی در سال ۱۹۹۹ میلادی نزدیک Llullaillaco’s و در قله‌ای به ارتفاع ۶۷۳۹ متری پیدا شد. کاوشگران آرژانتینی و پرویی این جسد مومیایی حفظ شده را پیدا کردند. پژوهشگران اسم مستعار «لا دونچلا» به معنی «دوشیزه» را روی او گذاشتند. اینکاها این دختر را انتخاب کرده بودند تا برود و با خدایان زندگی کند.
اعضای بدن این مومیایی سالم و بی‌عیب و نقص است و گویی همین چند هفته پیش از دنیا رفته است. پس از آزمایش نمونه‌هایی از موی او محققان توانستند نوع غذایی را که او پیش از مرگ خورده است را مشخص کنند. دستاورد کشف نشان می‌داد که اینکاها فرزندان خود را پیش از قربانی شدن چاق و فربه می‌کردند و این کار را از ماه‌ها یا حتی سال‌ها قبل آغاز می‌کردند و به بچه‌های انتخاب شده خود ذرت یا پروتئین حیوانات می‌خوراندند.
 جسد مومیایی نشان می‌داد که به او پیش از مرگ مواد مخدر خورانده و او را در کوهستان سرد رها کرده بودند تا بمیرد. بزرگان قبیله اینکا کودکان انتخاب شده برای زندگی با خدایان را به بالای کوه می‌بردند. سفر سخت و پرزحمتی به خصوص برای جوانترها بود. به همین دلیل آن‌ها را مجبور می‌کردند برگ‌های درخت کوکا «پایه مواد مخدر کوکائین» را بخورند، به این تصور که قربانیان کوچک با خوردن این ماده تا رسیدن به قله کوه زنده بمانند.
البته آن‌ها به کودکان نوشیدنی‌های الکلی «چیچا» که از ذرت تخمیر شده به دست می‌آمد نیز می‌خوراندند زیرا فکر می‌کردند این کار باعث می‌شود تا ترس و درد را فراموش کنند و با ارتفاع سازگار شوند. سپس آن‎ها را با سه روش می‌کشتند: خفه کردن، ضربه زدن به سر یا رها کردن آن‌ها تا وقتی که بر اثر سرما یا عوامل دیگر بمیرند.
کودکان اینکا پس از اتفاقات مهم مانند مرگ ساپا (امپراتور) یا قحطی قربانی می‌شدند و به این مراسم «کاپاکوچا» می‌گفتند. بچه‌ها قربانی می‌شدند زیرا زیباتر و خالص‌تر بودند. پیش از مرگ به آن‌ها زینت‌ها، لباس‌ها و سنگ‌های قیمتی می‌آویختند و کفش و دمپایی می‌پوشاندند تا جایی که محل پیدا شدن مومیایی‌های اینکا اغلب پر از جواهرات و اشیای گرانقیمت است.
امپراتوری اینکا (۱۴۳۸ - ۱۵۳۳)، یک امپراتوری از بومیان در آمریکای جنوبی بود. این امپراتوری در بیشترین پهناوری خود، کشورهای امروزی پرو، اکوادور، بولیوی و بخش‌هایی از آرژانتین، شیلی و کلمبیا را در برمی‌گرفت. شهر «کوزکو» پایتخت اداری، سیاسی و نظامی آن به شمار می‌آمد. در سده شانزدهم میلادی با ورود فاتحان اسپانیایی‌ به پرو، این امپراتوری درهم‌ شکست و قلمرو آن مایملک اسپانیا گشت.