به گزارش تسنیم، بر اساس آمارهای منتشر شده از سوی کنفرانس توسعه و تجارت سازمان ملل(آنکتاد) در حالیکه میانگین سرمایه‌گذاری خارجی در کشور در هشت سال اخیر معادل 3/2 میلیارد دلار بوده، میانگین کل سرمایه‌گذاری خارجی در مناطق آزاد معادل 84 میلیون دلار در سال بوده است.
به عبارت دیگر جذب سرمایه خارجی در مناطق آزاد کمتر از سه درصد کل سرمایه‌گذاری خارجی در ایران است.
این موضوع نشان می‌دهد بر خلاف سایر مناطق آزاد موفق جهان که موجب افزایش جذب سرمایه‌گذاری خارجی شده و حجم قابل توجهی از سرمایه‌گذاری خارجی کشور را به خود اختصاص می‌دهند، مناطق آزاد ایران در این زمینه موفق نبوده‌اند.
در این بین مناطق آزاد فیلیپین با نسبت 85 درصد بیشترین موفقیت را در جذب سرمایه‌گذاری خارجی داشته‌اند. در رتبه‌های بعدی نیز مالزی با 72 درصد نسبت کل جذب سرمایه‌های خارجی، چین با 50 درصد و کره جنوبی با 28 درصد در رتبه‌های بعدی قرار گرفته‌اند.
اخیرا آماری از سوی دبیرخانه شورایعالی مناطق آزاد منتشر شده که طبق آن میزان سرمایه‌گذاری خارجی در مناطق آزاد به صورت یکباره در سال94  به بیش از یک میلیارد دلار و در سال 95 به بیش از سه میلیارد دلار می‌رسد اما این آمار شگفت‌انگیز ناشی از تغییر در تعریف سرمایه‌گذاری خارجی در مناطق آزاد و استفاده از ارقام اسمی‌(مندرج در طرح توجیهی سرمایه‌گذار) به جای ارقام واقعی و محقق شده می‌باشد.
متاسفانه دولت به جای اینکه به جذب سرمایه‌گذاری خارجی فکر کرده و تمهیدات لازم را برای آن بیندیشد، به تغییر در تعریف و یا به سرمایه‌گذاری‌های مصوب (نه جذب شده) اشاره می‌کند. به عنوان نمونه در سال 95 حدود 12 میلیارد دلار سرمایه‌گذاری خارجی مصوب شد که طبق گفته رئیس کمیسیون سرمایه‌گذاری اتاق ایران 1/5 میلیارد دلار (یعنی تنها 13درصد از رقم مصوب شده) عملیاتی شد.
فارغ از این موضوع باید اشاره کرد، در دولت یازدهم که همواره تاکید بر سیاست خارجی و نگاه به بیرون بوده است، به هیچ وجه شاهد افزایش چشمگیری در زمینه سرمایه‌گذاری خارجی نبودیم و حتی رتبه تجارت فرامرزی ما هم وضعیت بدتری پیدا کرد.
گفتنی است، متوسط سرمایه‌گذاری خارجی جذب شده در چهار سال اخیر کمتر از چهار سال قبل از آن بوده است.
توجه به مناطق آزاد نیز در جذب سرمایه‌گذاری‌های صورت گرفته هم نشان می‌دهد، وضعیت این مناطق نامطلوب بوده و چنانچه اشاره شد حدود سه درصد از کل سرمایه‌گذاری خارجی در هشت سال اخیر در مناطق آزاد بوده است.  
این در حالی است که هدف اولیه ایجاد مناطق آزاد مربوط به تسهیل در صادرات و جذب سرمایه‌گذاری بود اما امروز این مناطق که این دولت نیز در پی افزایش تعداد آنها بوده، دروازه واردات کالاهای لوکس و بی‌خاصیتی که هر چند وقت یکبار خبری در خصوص آن می‌شنویم، شده است.