kayhan.ir

کد خبر: ۱۱۰۷۳۷
تاریخ انتشار : ۱۶ مرداد ۱۳۹۶ - ۲۰:۴۴

فوتبال یا هیاهویی برای فرصت‌طلبان و منفعت‌جویان؟!


سرویس ورزشی-
پیش از این به اشکال و بهانه‌های مختلف یادآور شده ایم آنچه که به نام فوتبال در ورزش ما دیده و شنیده می‌شود، در واقع فوتبال نیست، هیاهویی است که به نام این رشته جذاب و پرطرفدار برپا شده است تا به بهانه آن، عده‌ای فرصت‌طلب و منفعت‌جو به اشکال مختلف از آن آویزان شوند و به قیمت نابودی فوتبال، جیب و دنیای خود را آباد کنند.
نوشتیم که به اسم فوتبال و تیم‌ها و چهره‌ها و اتفاقات آن، پول زیادی خرج می‌شود، هزینه‌های بسیار صورت می‌گیرد، اما در این گیرودار سر فوتبال بی‌کلاه می‌ماند و منافع ناچیزی به خود این رشته می‌رسد.
در گذشته این نکته را هم یادآور شدیم که این موضوع به قدری روشن و بدیهی است که نیازی نیست تا به زحمت بیفتیم و برای تهیه مدرک و سند تلاش خستگی‌ناپذیر و گسترده انجام دهیم. با یک نگاه سطحی و خیلی گذرا، خیلی چیزها دستگیر کسی می‌شود که می‌خواهد «ببیند» و نمی‌خواهد خود را فریب دهد و از واقعیت‌ها بگریزد، سرتاپای این فوتبال متاسفانه آلوده به این مسائل است که بعضا تا حد «فساد» پیش رفته است و همین چند روز پیش بود که رسانه‌ها از قول رئیس‌فدراسیون نوشتند که در نشست هیئت‌رئیسه فراکسیون ورزش مجلس، بار دیگر موضوع پرونده فساد در فوتبال مطرح شده است و قرار شده این موضوع پیگیری شود.
حالا آن کسانی که از هیچکدام از اتفاقات قبلی آگاه و باخبر نیستند، از جریان پرونده «فساد در فوتبال»، چیزی نمی‌دانند، اصلا قبول ندارند که چیزی به نام تخلف و فساد و کجروی در فوتبال وجود دارد، خوب است بروند و مصاحبه مدیرعامل یا سرپرست باشگاه پرسپولیس را که اوایل هفته گذشته منتشر شده مطالعه کنند، تا متوجه شوند آیا در این فوتبال اوضاع روبراه و رو به شهر باغ و آبادی است و یا اینکه برعکس، خیلی چیزها در آن نگران‌کننده است و بوی انحراف و کجروی و فساد و... می‌دهد؟ فراموش نکنید که این حرف‌ها را کسی زده که به موفق‌ترین تیم حاضر فوتبال ایران و یکی از دو تیم پرطرفدار و ریشه‌دار کشور، مدیریت می‌کند. با آن جاها و افرادی که کسی نمی‌بیند و صدایشان به گوش کسی نمی‌رسد، کاری نداریم.
وقتی این مسائل را کنار هم می‌گذاریم، ناخودآگاه به این نتیجه می‌رسیم که گویا دست‌ها و جریاناتی که از روبراه شدن و سامان یافتن امور فوتبال ما دل خوشی ندارند و از اینکه تیمی و تشکیلاتی کارش را دارد درست انجام می‌دهد، موفق است، نتایج خوبی می‌گیرد و دل هواداران خود را شاد می‌کند، آشفته می‌شوند، بعد از اینکه پرسپولیس از شرایط بحرانی سه، چهار سال پیش خود عبور کرده و قهرمان لیگ شده و در رقابت‌های باشگاهی آسیا، به مراحل حساس و بالا راه یافته است، مستقیم و غیرمستقیم با نقاب دوستی یا دشمنی علنی، به میدان آمده‌اند تا جلوی حرکت رو به جلوی پرسپولیس را بگیرند و آن را دچار اختلاف و تفرقه و بحران‌های تازه نمایند و... شاید از این نمد بهره‌ای ببرند.
مدیران پرسپولیس و مدیران ارشد ورزش هوشیار باشند، به تماشاگران و طرفداران خود آگاهی ببخشند تا حرکات مخرب این جریانات منفعت‌جو و زیاده‌خواه را خنثی نمایند. حالا وقتی این مطالب را کنار مصاحبه آقای طاهری سرپرست باشگاه پرسپولیس می‌گذاریم، اطمینان پیدا می‌کنیم که این حرف‌ها نه تنها از سر سوءظن و بدبینی نبوده، بلکه کاملا بجا نیز بوده است. علاقه‌مندان به فوتبال به ویژه دوستداران تیم پرسپولیس حتما آن مصاحبه را که مفصل هم بود، خوانده‌اند و دیگر نیازی نیست، ما آن را اینجا تکرار و بازنویسی کنیم.
اما این نکته و جمله که ایشان در آن مصاحبه گفته به گمان ما لُب کلام است و نه تنها اشکال ندارد بلکه ضروری است تکرار شود که: «چرا همه باید از فوتبال سود ببرند و سر خود فوتبال در این میان کلاه برود؟!».
ماجرای متضرر شدن فوتبال و سود بردن جریانات و باندهای آویزان به فوتبال، قصه پرغصه‌ای است که سال‌هاست فوتبال ما را آزار می‌دهد و دل دوستداران و علاقه‌مندان به ورزش به ویژه این رشته جذاب را می‌سوزاند و خاطر آنها را نگران می‌سازد. مقامات ارشد ورزش همیشه گفته‌اند و مسئول فعلی و اصلی ورزش یعنی وزیر محترم نیز بارها تاکید کرده است که اولا فوتبال رشته جذاب و پرطرفداری است که می‌تواند به نوبه خود در صورت استفاده صحیح در خدمت نشاط اجتماعی و همبستگی ملی قرار بگیرد، ثانیا باید از تیم‌های مردمی و پرطرفداری چون پرسپولیس و استقلال و... حمایت کرد، مشکلات را از سر راه آنها برداشت، مزاحمان را از دور و بر این تیم‌ها پراکند و خلاصه کاری کرد تا آنها از شاخصه‌ها و استانداردهای یک باشگاه به معنی واقعی برخوردار شوند و بالاخره و ثالثا اینکه ما(یعنی مسئولان ورزش) در مبارزه با جریانات مخرب و باندهای مفسده‌جو در ورزش جدی هستیم و...
ما نیز همیشه همچون مقطع فعلی ضمن تایید این حرف‌ها و نکات ضروری، این نکته را هم افزوده‌ایم که آنچه ورزش ما و فوتبال ما، بیش از این حرف‌های اصولی به آن احتیاج دارد تا بتواند کمر خود را راست بگیرد و با گام‌های استوار و محکم به سوی آینده روشن و فردای بهتر حرکت کند، عمل و اقدام مسئولان است. با صرف حرف زدن هیچ مشکلی حل نمی‌شود و هیچ سنگ‌اندازی و مانعی از سر راه فوتبال کنار نمی‌رود. فوتبال مثل همه جای این ورزش و اصلا مثل همه جای این مملکت به اعمال «مدیریت» علمی و اصولی نیاز دارد. مدیریتی که دغدغه‌ای جز خدمت به مردم و نوکری برای جوانان این مرزوبوم نداشته باشد. مدیریتی که بر سر اصول، بر سر منافع ملی، بر سر امانتی که چند روزی به او سپرده‌اند، با هیچ دیارالبشری رودربایستی نداشته باشد. مدیریتی که مسئولیت را «فرصت» دستگرمی برای «خدمت» بداند و به آن به چشم «طعمه» و غنیمت نگاه نکند.