سرویس خارجی-

هزاران تن از مردم ژاپن در کنار «شینزو آبه»، نخست‌وزیر و بسیاری از بازماندگان جنایت هیروشیما دیروز برای ادای احترام به جان‌باختگان در مرکز هیروشیما که بنای یادبودی برای قربانیان حمله اتمی آمریکا ساخته شده، ساعت ۸:۱۵ به وقت محلی، (یعنی همان زمانی که بمب اتمی بر سر مردم هیروشیما فرو ریخت)، یک دقیقه سکوت کردند، 72 سال پیش در چنین ساعتی آمریکا نخستین بمب اتمی جهان را که «پسر کوچک» نام داشت، از یک بمب‌افکن بی-29 در تاریخ ششم اوت ۱۹۴۵ بر روی هیروشیما انداخت و این شهر با 300 هزار نفر جمعیت را با خاک یکسان کرد. گفته می‌شود همان لحظه اول، حدود 140هزار نفر جان خود را از دست دادند. در فاصله سال‌های 1946 تا 1951، نیز به تعداد تلفات 60هزار نفر دیگر اضافه شد. بمب دوم معروف به «مرد چاق»، سه روز بعد بر سر اهالی شهر ناکازاکی فرود آمد و تعداد کشته‌های هیروشیما و ناکازاکی در اولین بمباران اتمی در جهان توسط آمریکا، تا 220 هزار نفر افزایش یافت.
قدرت بمب اول را معادل 20‌هزار تن تی‌ان‌تی برآورد کرده‌اند که در ارتفاع 548متری زمین منفجر شد. اما حقیقت آن است که آثار مخرب بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی، به 220 هزار کشته محدود نشد و بعدها که اولین کودک تحت تأثیر تشعشعات بمب اتمی با بیماری سرطان خون از مادر متولد شد، جهانیان دریافتند که آمریکا چه جنایتی را در حق بشریت مرتکب شده است. در سال‌های بعد، کودکان ناقص‌الخلقه یا مبتلا به سرطان خون بیشتری از مادران آسیب‌دیده از بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی متولد شدند و پس از مدت کوتاهی درگذشتند. عمق این جنایت زمانی روشن می‌گردد که معلوم شد دولت ژاپن چند ماه قبل از این فاجعه خواستار صلح شده بود، چراکه بمباران‌های هوایی ارتش آمریکا ثابت کرده بود که برتری هوایی با دولت‌های متفق است و ژاپن از این نظر قدرت مقابله با نیروی هوایی آمریکا را ندارد، به همین دلیل پیشنهاد صلح داده بود. اما غربی‌ها همواره به دروغ اعلام کرده‌اند، با این حمله ژاپن را به تسلیم واداشته و باعث پایان جنگ جهانی شده‌‌اند. در واقع علت اصلی این بمباران این بود که آمریکا پس از جنگ جهانی دوم می‌خواست آزمایش‌های هسته‌ای خود را عملا به مرحله آزمایش بگذارد و قدرت اتمی خود را به رخ شوروی و دیگر کشورها نشان دهد و چه کشوری بهتر از ژاپن که می‌توانست با حمله به آن به عنوان کشور دشمن، جنایت خود را سرپوش بگذارد. هری ترومن، رئیس‌جمهور وقت آمریکا که دستور بمباران اتمی را داد پس از این حمله در یک سخنرانی، انفجار این بمب را به آمریکایی‌ها تبریک گفت و مدعی شد که پس از این زمان آمریکا سلاحی دارد که منافع آمریکا را در هر مکان و هر زمان تامین خواهد کرد.
«بنیتز» خلبان آمریکایی نیز که پس از این بمباران اتمی در آسمان هیروشیما به گردش پرداخت و در کمال خونسردی عکس‌هایی از خرابی‌ها و قربانیان این شهر گرفت، پس از بازگشت به آمریکا مدال افتخار گرفت. وی پس از آن نیز اصلا احساس پشیمانی نکرد و در آخر عمرش گفت که حتی یک لحظه به خاطر این حادثه احساس پشیمانی نکرده و خوابش هم به هم نریخته است.