چرا «آتش به اختیار»؟
رهبر انقلاب در جمع دانشجویان و تشکلهای دانشجویی فرمان آتش به اختیار صادر کردند. اما آتش به اختیار چرا و به چه معناست؟
به لحاظ نظامی زمانی یک فرمانده میدان رزم فرمان آتش به اختیار صادر میکند که جبهه گسترده و وسیع شده باشد، آن قدر وسیع که فرمانده به تنهایی نمیتواند در تمام خطوط و تک به تک مواضع و سنگرها حضور فیزیکی داشته و مستقیما دستور آتش بدهد.
فرمانده در این شرایط تفویض اختیار نموده و آن افسر تحت امرش را مورد اعتماد دانسته فرمان آتش به اختیار صادر میکند یعنی قرار به هماهنگی نیست تو یه افسر قابلیت اقدام و عمل را داری.
اما شرایط دیگری پیش میآید که دشمن با فراوانی قوا به تمام نقاط و مناطق حساس و حیاتی چشم طمع دارد پس اینجا لازم است همه نیروهای تحت امر آتش به اختیار باشند و خود مانند یک فرمانده، صحنه نبرد را ببیند و به سرعت تجزیه و تحلیل کنند و دست به ماشه باشند چون اصلا زمان توضیح شرایط و کسب دستور مجدد وجود ندارد.
شرایطی هم پیش میآید که یک خاکریزی و یک نقطهای برای فرمانده به حدی اهمیت دارد که حاضر نیست ذرهای آسیب به آن هدف بخورد و حاضر نیست ثانیهای درنگ به خرج دهد آنجاست که قویترین افسرانش را میگمارد و فرمان آتش به اختیار صادر میکند.
پس این دستور رهبری یعنی: حمله گسترده است، نقطه، حیاتی، زمان، اندک و افسران جنگ نرم، توانمند و مورد اعتمادند.
البته یک مورد اساسی در آخر وجود دارد که بیانصافی است به لحاظ مصلحت از آن صرفنظر شود. شرایطی در جنگ پیش میآید که دشمن با اختلال رادیویی ارتباط بیسیمی نیرو را با مافوقش قطع میکند در این شرایط فرمان، فرمانه آتش به اختیار است.
این یعنی امید به عقبه و خطدهی وجود ندارد این یعنی نهادها، تشکلها، احزاب و مسئولین حواسشان پرت است و در پیچ و خم روابط، منافع و رانتها و مافیا گیر افتادهاند یعنی دشمن نفوذ کرده و ارتباط خط با عقبه را دارد قطع میکند آهای نیروی جوان انقلابی و مومن! آتش به اختیار باش.
یعنی تهاجم فرهنگی و بعد شبیخون فرهنگی صورت گرفت، تذکرات هم داده شد، اما گوش مسئولین بدهکار نبود.
یعنی جنگ نرم آغاز شد کسی نفهمید یا نخواست بفهمد یعنی امیدها از مسئولین بریده و تو جوان دانشجو و مومن و انقلابی مختاری هدف را ببینی و آتش به اختیار تیرت را بر پیشانی تزویر و توطئه بنشانی این بهترین آزادی عملی است که یک رهبر نظامی میتواند به نیروی قناص لب خطش بدهد.
والسلام
محمدجواد بنیاسد