فعالیت‌های حبیب ثابت در مخالفت با اسلام به میزانی بود که در سال 1348ش، در یکی از جلساتی که توسط نیروهای مذهبی انقلابی در راستای مقابله با رژیم ستمشاهی تشکیل شده بود، برخورد با حبیب ثابت و القانیان نیز، در دستور کار قرار گرفت:
«آقای عظیمی کتاب‌فروش به طور خصوصی و خیلی آهسته به یکی از مدعوین اظهار نمود: انسان می‌ترسد همه حرف‌ها را بزند و اضافه کرد: خوب بود یک حزب سیاسی تشکیل می‌دادیم و قید نمود: خیلی مایل است کشتی ژاپنی و جودو یاد بگیرد. عظیمی قبلاً از یکی از حضار خواسته بود آدرس منزل القانیان و ثابت پاسال را تهیه نماید. ضمناً اظهار می‌نمود: این افراد بهائی و یهودی هستند و خوب بود ترتیبی داده می‌شدکه این دشمنان اسلام را از بین می‌بردیم.»
نزاع شعبان جعفری
و حبیب ثابت
یکی از برنامه‌های تلویزیون در آغاز فعالیت، پخش برنامه ورزشی باشگاه جعفری بود. شعبان جعفری که به «شعبان بی‌مخ» شهره شده بود، پس از شرکت در کودتای 28 مرداد سال 1332ش و غلطیدن در آغوش نظام ستمشاهی، تهمتِ مردی شد و به دریوزگیِ دربار و درباریان رضایت داد و در نقش یکی از ورزشکاران باستانی، دارای اسم و رسمی شد و باشگاه او، محل تردد بسیاری از رجال درباری و حتی میهمانان خارجی گردید؛ ولی با وجود آن، ورزش باستانی به علت اینکه توأم با جوانمردی و ذکر اهل‌بیت، خصوصاً حضرت علی علیهم السلام است، موجب شد تا در یکی از این برنامه‌ها، به رسم مألوف، فردی که رهبری ورزشکاران را در گودِ زورخانه به عهده دارد و اصطلاحاً به او «میان‌دار» می‌گویند و یا مرشدِ زورخانه که وظیفه‌ی هماهنگی ورزشکاران را به وسیله‌ ضرب انجام می‌دهد، عبارتِ «بر منکر امام عصر لعنت» را بر زبان جاری نماید. این اقدام، با اعتراض شدید اعضای تشکیلات بهائیت در تلویزیون همراه شد. روزنامه فرمان در شماره 2306 خود، در تاریخ در شانزدهم خردادماه، در این باره نوشت:
«پریشب در ایستگاه تلویزیون تهران، جریانی به وقوع پیوست که منجر به نزاع شدیدی گردید و آقای ثابت مدیر و مؤسس تلویزیون ایران نیز در جریان این نزاع کتک مفصلی خورد.
به طوری که خوانندگان اطلاع دارند، پریشب ورزشکاران دیندار و میهن‌پرست باشگاه جعفری، برنامه ورزش‌های باستانی را در تلویزیون اجرا کردند. در پایان این برنامه، ورزشکاران باشگاه جعفری طبق معمول چندین بار از مولای متقیان علی ابن ابی‌طالب(ع) مدد خواسته و از صاحب الزمان [عج] برای عظمت شاهنشاهی ایران طلب یاری و کمک نمودند.
این برنامه که از تلویزیون پخش می‌گردید، مورد اعتراض آقای ثابت و عده دیگری از یاران و همکیشان ایشان قرار گرفت؛ تا آنجا که هنگام اهداء تمثال مولای متقیان، آقای ثابت زبان به اعتراض گشوده و این امر باعث عصبانیت آقای جعفری و سایر ورزشکاران باشگاه جعفری قرار گرفت و بعد از یک نزاع لفظی، آقای ثابت چند سیلی و کشیده آبدار از طرف ورزشکاران خورد و در همین اثنا از شلوغی استفاده کرده و فرار نمود.»
پس از اینکه این اتفاق علنی شد، برای پیشگیری از تبعات آن، گفته شد:
«به قرار اطلاع روز پنجشنبه 13 خرداد ماه 1338 پس از پخش برنامه ورزش به وسیله افراد باشگاه جعفری از تلویزیون ایران، بین آقایان حبیب ثابت و آقای جعفری مشاجره لفظی در می‌گیرد و منجر به نزاع کوچکی بین یکی از کارمندان تلویزیون و آقای جعفری می‌گردد. به طوری که بین افراد مختلف تلویزیون شایع بود، در موقع نشان دادن شمایل حضرت علی (ع)، آقای حبیب ثابت اظهار می‌دارند که شمایل حضرت را چرا و با اجازه چه شخصی می‌خواهند نشان دهند، در تلویزیون که برنامه رقص عربی اجرا می‌شود نباید شمایل را نشان داد.
این صحبت وقتی توسط یکی از ورزشکاران به آقای جعفری گفته می‌شود، ایشان عصبانی شده به داد و فریاد و فحاشی به آقای ثابت و کارمندان و دفاع از اینکه چرا به مقام حضرت علی علیه‌السلام اهانت شده، می‌نماید. بالاخره پس از بحث و مشاجره و تهدید موضوع خاتمه پیدا می‌کند و به قرار اطلاع روز گذشته آقای جعفری و آقای ثابت ملاقات کرده و ظاهراً رفع سوءتفاهم می‌کنند و قرار می‌شود که مجدداً برنامه‌های ورزشی از تلویزیون پخش شود.»