نگاهی به دیروزنامههای زنجیرهای
روحانی علیه روحانی/ ناکارآمدی انکار نشدنی است
همزمان با نزدیک شدن به انتخابات ریاست جمهوری و حمایت مشروط اصلاحطلبان از رئیس دولت یازدهم، سهمخواهی مدعیان اصلاحات از روحانی که در ماههای اخیر هم مسبوق به سابقه است، دیروز در روزنامه آرمان به شکل برجستهتری ادامه یافت.
سرویس سیاسی ـ
این روزنامه در یادداشتی با عنوان «دولت دوم روحانی و بازگشت اصلاح طلبان»، نوشت: «در صورت پیروزی روحانی در انتخابات شرایط برای اصلاح طلبان در هرم قدرت تغییر میکند».
در ادامه این یادداشت آمده است: «اصلاحطلبان در این دوره با تمام قوا از روحانی حمایت خواهند کرد تا رئیسجمهور بعد از پیروزی، در شرایطی که مجلس همراهتری با اوست، بستری را فراهم کند که اصلاحطلبان مورد پذیرش حاکمیت با اطمینان بیشتری در استوانههای نظام جانمایی شوند و اگر این اتفاق در دولت دوم روحانی به وجود آید بستر لازم برای نیروهای میانه اصلاحطلبان به منظور حضور در قدرت فراهم می شود. همچنین در دوره آینده موانعی از جنس حصر که برای ترمیم روابط اصلاحطلبان با قدرت موانعی ایجاد کرده در مسیر حل قرار خواهد گرفت. به نظر می رسد دولت بعدی آقای روحانی پل بازگشت اصلاحطلبان به قدرت باشد».
همانند روزهای اخیر که مدعیان اصلاحات برای جبران کمکاریهای دولت یازدهم در رفع مشکلات کشور از جمله معضلات اقتصادی و مشکلات معیشتی مردم، مدعی هستند که دولت در حال برداشتن آوارهای به جای مانده از دولت قبل بوده است، دیروز هم روزنامههای اصلاحطلب و حامی دولت همین محور خبری عوامفریبانه را دنبال کردند. البته این ادعای ناشیانه و غیرحرفهای از هراس مدعیان اصلاحات و حامیان روحانی نسبت به ناکارآمدی دولت و تأثیر منفی آن بر انتخابات ریاستجمهوری ناشی میشود.
ناکارآمدی دولت موضوعی انکارنشدنی است.
در این زمینه، روزنامه ایران دیروز در گفتوگویی خاطرنشان کرد: «فراموش نشود روحانی در دولت اول خود خرابیهای به ارث مانده از گذشته را آواربرداری سپس برای دولت بعدی ریلگذاری کرد. البته در این میان، نباید عنصر بسیار تعیینکننده دیگر یعنی محیط بیرونی را از نظر دور داشت».
ایران در بخش دیگر این گفتوگو نوشت: «آقای روحانی جز به صورت گذرا، اشارهوار و محدود تاکنون جامعه را نسبت به عمق خرابیهایی که از گذشته به ارث برده، وجوه مختلف نابسامانیها و دلایل، مکانیسمها و پیامدهای به وجود آمدن آنها را آگاه نکرده است. اگر در این زمینه روحانی توانایی توضیحی - تبیینی کافی نشان دهد و در فضایی غیرافشاگرانه، برای مردم واشکافی کند که علت بسیاری از نابسامانیهایی که هنوز بر دوش جامعه سنگینی میکند، چه سیاستها و چه رویکردهایی بوده است، یا از خود بدرستی رفع اتهام کند، میتوان امیدوار بود که آرای خاکستری به میدان بیایند».
در این مصاحبه همچنین آمده است: «به این دلیل بر رفع اتهام تأکید میکنم که دولت روحانی در برخی زمینهها همچون اشرافیگری، فساد، حقوقهای نجومی و تقلیلگرایی در سیاست خارجی متهم است... بنابراین، علاوه بر اصولگرایان، روحانی رقیب دیگری به نام روحانی نیز دارد».
مصاحبهشونده در بخش دیگری این گفتوگو مدعی شد: «از موضع اخلاقی، معتقدم اصولگرایان بازی سیاسی اخلاقی را دنبال نمیکنند، چون به جای مسئولیتپذیری متعهدانه و شجاعانه نسبت به عملکرد خود در 8 سال دولتهای نهم و دهم و حتی در همه سالهای پس از 76 که بخش مهمی از نهادهای حاکمیتی و اجرایی منحصراً در اختیار آنان بوده است، از پاسخگویی طفره میروند. به همین دلیل بر موضوع ناکارآمدی نزدیک، یعنی آنچه اکنون جامعه با آن مواجه است، تمرکز کردهاند. ناکارآمدی موضوعی انکارنشدنی است، که البته محصول یک فرآیند درازمدت است و اتفاقا سهم اصولگرایان در ایجاد آن به مراتب از دولت اعتدال و اصلاحات بیشتر است».
وی همچنین ادعا کرد: «به باور من اصولگرایان بنا دارند حملات «گاز انبری» پردامنهای را علیه آقای روحانی سازماندهی کنند».
روحانی نمیتواند در تبلیغات اقتصادی موفق شود
روزنامه حامی دولت شرق نیز در یادداشتی به اولویتهای تبلیغاتی روحانی در انتخابات پیشرو پرداخت و نوشت: روحانی نمیتواند با تمرکز بر روی اقتصاد موفق شود.
در بخشی از این یادداشت با حمله به دولتهای سابق آمده است: «دولت آقای روحانی تلاشهای درخور تقدیری برای برونرفت از خرابیهای دوره احمدینژاد انجام داد، ولی نتوانست حقایق نهفته در مدیریت آن دوره را تبیین و تشریح کند و صرفا به پراکندهگویی دراینباره بسنده کرد. این روش هرچند مبتنی بر مصلحتسنجیهایی بود، اما این پیامد را به دنبال داشت که در افکار عمومی که از ناحیه منتقدان دولت بهشدت تحریک میشد، انتظاراتی شکل بگیرد که برآوردهکردن آن خارج از توان دولت و واقعیات موجود در عرصه اقتصادی و سیاسی کشور بود؛ از اینرو تمرکز بیش از اندازه بر موضوعات اقتصادی نمیتواند برگ برنده قاطعی برای مبارزات انتخاباتی آقای روحانی تلقی شود و به نظر میرسد باید برنامههای تبلیغاتی ایشان بر محورهای دیگر هم تمرکز ویژه داشته باشد؛ یعنی مسائل فرهنگی و سیاست داخلی و خارجی».
گفتنی است، روحانی با وعده صد روزه برای ایجاد تحول در اقتصاد و حل مشکلات اقتصادی، توقعات از خود را شکل و جهت داد اما با گذشت نزدیک به چهار سال با اجرایی نشدن وعدهها حامیان دولت پیشنهاد میکنند چون روحانی نمیتواند دیگر در حوزه اقتصاد موفق شود و رای جمع کند به سایر حوزهها بپردازد!
روزنامه ایران در گزارشی با عنوان «جشن خودکفایی بنزین پس از 36 سال»، به افتتاح فاز اول پالایشگاه ستاره خلیجفارس در هفته جاری پرداخت و بدون هیچ اشارهای به نقش تعیینکننده قرارگاه سازندگی خاتمالانبیاء(ص) در ساخت این پالایشگاه، نوشت: «سرانجام انتظار برای تأمین تمام نیاز کشور به بنزین از تولید داخل و پیوستن به باشگاه صادرکنندگان بنزین به سرآمد. اواسط هفته جاری با به مدار آمدن فاز نخست پالایشگاه ستاره خلیج فارس پس از 36 سال پرونده واردات بنزین در ایران بسته خواهد شد و پس از آن ایران به صادرکننده این فرآورده نفتی استراتژیک تبدیل میشود». روزنامه ایران اشاره نمیکند که سپاه پاسداران مجری این طرح بوده و آقای زنگنه این طرح را اغتشاش مدیریتی نامیده بود!.
ایران در گزارش دیگری نوشت: «30 هزار میلیارد تومان کاهش هزینه واردات کشور در سال 95 یعنی سال اول اجرای برجام! این رقمی است که بر اساس کاهش 237 دلاری هزینه واردات هر تن کالا به دست آمده است. 30 هزار میلیارد تومانی که به قول رئیسجمهوری از جیب ملت کاهش یافته است و رقمی است که بیش از بودجه عمرانی سالهای تحریم است!»
البته دولت یازدهم از سوی دیگر با واردات بیرویه فزاینده با وجود مشابه داخلی، بسیاری از فرصتهای شغلی را هدر داد.
در بخشی از این گزارش از قول یک کارشناس اقتصادی آمده است: «زمانی میتوان دستاوردهای برجام را درک کرد که آمار اقتصادی دولت احمدینژاد را با دولت روحانی مقایسه کرد. آماری نظیر تورم 40 درصدی و نرخ رشد منفی اقتصاد که اکنون بهبود یافته و به تورم کمتر از 10 درصد و رشد اقتصادی مثبت دست یافتهایم. اکنون مأموریت بعدی دولت رفع رکود و اشتغالزایی است».
یک کارشناس اقتصادی نباید فراموش کند که حتی به عقیده اقتصاددانان اصلاحطلب، کاهش تورم در دولت روحانی به دلیل رکود مطلق حاکم بر کشور بود. همچنین افزایش صادرات نفت سهم اصلی را در رشد اقتصادی داشت.
روایت روزنامه اصلاحطلب از مبارزه رئیسی با مفاسد اقتصادی
روزنامه اعتماد در شماره دیروز در گزارشی با عنوان «کار و کرامت ناجی اشتغال می شود؟» به سید ابراهیم رئیسی نامزد دوازدهمین دوره ریاستجمهوری پرداخت. این عنوان خود به تنهایی گویای آن است که حتی روزنامههای حامی دولت نیز بحران در زمینه اشتغال را حس کرده و پذیرفتهاند، حتی اگر به صراحت آن را بیان نکنند.
در ابتدای این گزارش آمده است: « اگرچه نامش از مشاغل قبلياش مثل دادستان كل كشور يا رياست سازمان بازرسي كل كشور با دستگاه قضا پيوند خورده، اما ديدگاههاي اقتصادي او درست زماني كه رئيس سازمان بازرسي كل كشور بود، به واسطه پيگيري پروندههاي مفاسد اقتصادي مثل مبارزه با قاچاق كالا در عرصه افكار عمومي مطرح شد».
این نوشتار درباره برخورد رئیسی با مفاسد نیز نوشت: «درست ١٣ سال قبل، زماني كه موضوع اسكلههاي غيرمجاز و حجم وسيعي از قاچاق كالا نقل محافل و رسانهها بود، سيدابراهيم رييسي در راس سازمان بازرسي كل كشور خبرساز شد. دستور به شناسايي اين اسكلهها و برخورد با قاچاقچيان در دوران رياست او بر سازمان بازرسي كل كشور در دوران او رقم خورد».
گزارش اعتماد در ادامه از دیدگاههای اقتصادی رئیسی گفته و «حمایت از تولید ملی» و «خودکفایی» را در راس آنها نام برده است: «نوع برخوردها و نگاهي كه براي پيگيري اين موضوع از سوي رئيسي مطرح ميشد، اقتصادي بود كه در راس آن حمايت از توليد داخل قرار داشت. اقتصادي كه در تعاريف مكاتب اقتصادي ايران آن را مكتب اقتصاد اسلامي ميشناسند كه تمركز بر خودكفايي در راس قرار ميگيرد. حالا ابراهيم رئيسي يكي از كانديداهاي رياستجمهوري سال ٩٦ است؛ در اردوگاه اصولگرايان هواداران زيادي دارد. براي طيف مقابل او يعني اصلاحطلبان و جبهه اعتدال آيتالله رئيسي ميتواند رقيب قدري باشد».
پخش غیر زنده مناظرات به گردن صدا و سیما افتاد!
آرمان در یادداشتی لغو پخش زنده مناظرات انتخابات را به گردن صدا و سیما انداخت و نوشت: «...امروزه نيز ترس از تكرار آن تنشها ميتواند يكي از دلايلي باشد كه برخي از مسئولان صداوسيما را به غيرزنده پخش كردن مناظرات كانديداها تشويق ميكند... اما اگر قرار باشد مناظرهها بهصورت غيرزنده پخش شود، صداوسيما بايد دلايل قانعكننده آن را براي مردم توضيح دهد».
نویسنده که یا آگاهی کافی درباره موضوع این یادداشت نداشته و یا برای تخریب صدا و سیما خود را به فراموشی زده است، خوب است توجه کند که عدم پخش زنده مناظرات انتخابات، تصمیم کمیسیون بررسی تبلیغات انتخابات ریاستجمهوری بود که اتفاقا تنها نماینده صدا و سیما در این کمیسیون مخالف پخش غیرزنده بوده است.
در بخش دیگری از این یادداشت آمده است: «البته با توجه به اينكه رقباي آقاي روحاني از مناظرهاي رودررو هراس دارند و آثار نگراني در چهره برخي از آنها به خوبي نمايان است، نبايد انتظار داشت كه مناظرات به روال عادي خودش برگزار شود. نگراني رقباي روحاني بدين خاطر است كه در اين رقابتها آقاي جهانگيري كه از كليه اقدامات دولت آگاهي كافي دارد و به تمامي امور اشراف كامل دارد، در كنار آقاي روحاني كه وي نيز به تمامي مسائل و موارد واقف است، حضور دارد. اين مسئله باعث ميشود كه آقاي روحاني بتواند حضور قدرتمندي را در عرصه انتخابات به نمايش بگذارد».
جالب است که دلواپسی حامیان دولت از کاهش اقبال مردم به روحانی به دلیل وعدههای محقق نشده و هراس آنها از مواجه زنده روحانی با سایر کاندیداها به جایی رسیده که این دلواپسی و نگرانی خود را به رقبای وی نسبت میدهند!