گروه اقتصادی-

دولت حسن روحانی که در سال 92 یکی از مهم‌ترین اولویت‌های اقتصادی خود را حل معضل اشتغال نامیده بود، با گذشت چهار سال از اعلام آن وعده‌ها به آمارسازی روی آورد.
این در حالی است که روحانی طی چند ماه گذشته درباره میزان اشتغالزایی دولت یازدهم از ایجاد 700 هزار شغل خبر داده و مرتضی بانک معاون کل نهاد ریاست جمهوری نیز اواخر سال گذشته گفت: دولت یازدهم با فعال کردن واحدهای صنعتی غیرفعال و تلاش‌های مؤثر در حوزه اقتصاد، سالانه 700 هزار شغل در کشور ایجاد کرده است.
همچنین عیسی منصوری معاون اشتغال وزیر کار چنانچه تسنیم گزارش داده است در مناظره تلویزیونی با بیان اینکه در چهار سال گذشته هر سال حدود 700 هزار شغل ایجاد کردیم که در دنیا کم‌نظیر است، افزود: با مقایسه آمار اشتغال اعلام شده از سوی مرکز آمار با داده‌های سازمان تأمین اجتماعی صحت آمارهای اعلام شده قابل راستی‌آزمایی است و بررسی‌های انجام شده بیانگر تأیید آمارهای اشتغال است.
بر اساس آمار‌هایی که مسئولان دولت یازدهم اعلام می‌کنند مبنی بر اینکه سالیانه 700 هزار شغل در این دولت ایجاد شده است، حتی اگر سال 92 که سال روی کار آمدن این دولت است را هم در نظر نگیریم، طی سه سال تصدی‌گری این دولت باید دو میلیون و 100 هزار شغل در این دولت ایجاد شده باشد.
در حالی که طبق آمار‌های رسمی مرکز آمار که توسط مشرق منتشر شده، متوسط سالیانه ایجاد شغل در این دولت کمتر از 50 هزار شغل، یعنی در حدود سه سال و نیم تصدی‌گری این دولت حدود 150 هزار شغل ایجاد شده است.  
به عبارت دیگر، در حالی مسئولان دولت مدعی ایجاد دو میلیون و 100 هزار شغل هستند که طبق آمار رسمی حدود 150 هزار شغل ایجاد شده و رقم ادعایی مسئولان 14 برابر عدد رسمی است. احتمالا مسئولان مذکور به آمار رسمی مرکز آمار، دو میلیون اضافه کرده‌اند!
بر اساس گزارش‌های مرکز آمار، تعداد شاغلان کشور در ابتدای دولت یازدهم در تابستان سال 1392 حدود 22 میلیون و 191 هزار نفر بوده که تعداد شاغلان کشور در زمستان 95 به 22 میلیون و 342 هزار نفر رسید.
این آمار نشان می‌دهد که در حدود چهار سال عمر دولت یازدهم خالص اشتغالزایی این دولت 151 هزار نفر بوده است که اگر میانگین سالانه آن را ملاک قرار دهیم، سالانه کمتر از 50 هزار شغل (43 هزار نفر در سال) می‌شود.
ضمن اینکه در ابتدای دولت یازدهم یعنی در تابستان سال 92 بالغ بر دو میلیون و 563 هزار بیکار در کشور وجود داشت که این رقم در زمستان 95 به سه میلیون و 198 هزار نفر افزایش پیدا کرده است. یعنی در دولت یازدهم تعداد بیکاران نه تنها کم نشده، بلکه حدود 635 هزار نفر بر تعداد آن‌ها افزوده شده است.
افزایش نرخ بیکاری در این دولت نیز علاوه بر این که آمار فوق را تایید می‌کند، نشان می‌دهد که نرخ بیکاری در دولت یازدهم بدون وقفه افزایش داشته و در طول این چهار سال به صورت مداوم روند رو‌به رشد داشته است.
مطابق گزارش‌های مرکز آمار، نرخ بیکاری در ابتدای دولت روحانی 10/4 درصد بود که در زمستان امسال به حدود 12/5 درصد افزایش پیدا کرده است. نرخ بیکاری از 10/4 در سال 92 به 10/6 در سال 93 افزایش یافت و در ادامه روند صعودی خود در سال 94 به 11 درصد رسید که در سال گذشته نیز با افزایش قابل توجه و محسوسی رکورد بالاترین نرخ بیکاری طی پنج سال اخیر را شکست و رقم 12/4 درصد را ثبت کرد. به عبارت دیگر نرخ بیکاری در دولت روحانی با دو درصد افزایش رو‌به‌رو شده است.
گفتنی است، براساس آمار صندوق بین‌المللی پول نیز، نرخ بیکاری ایران در سال2016  (معادل سال 95) به 12/45 درصد افزایش یافته است.
رتبه ایران در رده‌بندی کشورهای جهان به لحاظ بیکاری در سال 2013 (نخستین سال کاری دولت) برابر با 29 بود و در سال 2014 برابر با سه پله سقوط به 26 رسید که در سال 2015  نیز با یک پله سقوط به رتبه 25 و در سال 2016 هم با هفت پله سقوط به 18 کاهش پیدا کرد. هر چقدر رتبه کشوری به یک نزدیک‌تر باشد یعنی بیکاری بالاتری دارد و بر اساس این آمار که صندوق بین‌المللی پول منتشر کرده هم اکنون ایران جزو 18 کشور نخست دنیا در زمینه بالا بودن رتبه بیکاری می‌باشد.  
بر اساس آمار این نهاد بین‌المللی، در زمان دولت یازدهم کشور ما در شاخص بیکاری دچار سقوط 11 پله‌ای شده و تاسف‌بارتر اینکه طبق پیش‌بینی این نهاد، نرخ بیکاری ایران در سال جاری میلادی (2017) نیز افزایش یافته و به 12/52 درصد خواهد رسید.