شبکه اطلاع‌رسانی دانا در گزارشی نوشت: دولت روحانی از همان ابتدا با شعار تغییر در وضع اقتصادی به صحنه آمد و در سخنرانی انتخاباتی خود وعده‌های بسیاری داد که در حال حاضر هیچ کدام از آنها محقق نشده و وزرای دولت هم ظاهرا تمایلی برای تحقق آن وعده‌ها ندارند.
روحانی در روزهای تبلیغات انتخاباتی وعده داد که «راه‌حل‌های کوتاه‌مدت یک ماه و 100 روزه برای حل مشکلات و معضلات اقتصادی، اجتماعی و سیاسی داخلی و خارجی در دولت تدبیر و امید پیش‌بینی شده است که با این برنامه ما می‌توانیم در یک فرصت کوتاه شاهد تحول اقتصادی باشیم».
این سخنان در اولین برنامه تبلیغاتی آقای روحانی در رسانه ملی 7 خرداد سال 92 مقابل دوربین برنامه‌ای با اسم «با دوربین» قرار گرفت و درباره برنامه‌هایش برای اداره کشور با مردم سخن گفت. آقای روحانی در زمانی از رفع مشکلات اقتصادی آن هم در بازه زمانی 100 روزه سخن به میان آورد که مردم با بسیاری از مشکلات اقتصادی در آن زمان دست و پنجه نرم می‌کردند و به نوعی منتظر سخنانی بودند که امیدی برای آنان در زمینه اقتصادی داشته باشد.
اما سخنان روحانی درباره وعده 100 روزه مسائل و مشکلات اقتصادی تنها به دوران نامزدی وی برای ریاست‌جمهوری ختم نشد و در اولین سخنرانی خود بعد از پیروزی در انتخابات سال 92 مجددا یادآور وعده‌ 100 روزه خود شد و گفت: «وعده می‌دهیم که طبق سخنان قبلی، حتما طی 100 روز اول و حتی کوتاه‌تر از آن اقدامات ضروری و فوری را برای رونق‌بخشی اقتصادی و حل مشکلات انجام دهیم و ماحصل آن نیز به اطلاع مردم خواهد رسید».
بعد از این اظهارات روحانی درباره حل مشکلات اقتصادی و گذشت 100 روز از عمر دولت یازدهم مردم و رسانه‌ها سخن از اعتراض به میان آوردند که چرا بعد از گذشت 100 روز هنوز که هنوز است مشکلات اقتصادی حل نشده است و حال اقتصادی مردم بدتر از گذشته شده است.
در این میان بود که دولتمردان روحانی و شخص رئیس‌جمهور گفتند منظور ما ارائه راه‌حل برای مشکلات اقتصادی بود و کسی صحبت از حل مشکلات در 100 روز به میان نیاورده است.
در این بازه زمانی کوتاه‌مدت که شاید دو ماه هم به طول نیانجامیده است دولت مردان دولت یازدهم چندین‌بار سخنان خود را تغییر دادند و بعد از آن هم به گفته بسیاری از نمایندگان و کارشناسان دولت یازدهم نتوانست وعده‌های خود را محقق نماید و امروز بعد از گذشت چهار سال از عمر این دولت مردم هنوز که هنوز است با بسیاری از مشکلات اقتصادی دست و پنجه نرم می‌کنند.
برخی معتقدند که شاید علت عدم تحقق وعده‌های دولت یازدهم به دلیل ضعف و بی‌توجهی مسئولان و وزرای کابینه این دولت به مشکلات اقتصادی مردم است، وزرای سرمایه‌دار دولت که رنگ و بویی از ضعف و فقر در زندگی خود ندیده‌اند و صاحبان سرمایه‌های کلان و چندصدمیلیاردی کشور هستند شاید به خوبی درد و ضعف قشر کم توان و فقیر جامعه را ندارند.
الیاس نادران نیز در برنامه ثریا اشاره‌ای به سرمایه میلیاردی وزرای دولت یازدهم کرد و گفت: چند وزیر دولت بین 800 میلیارد تا هزار میلیارد تومان ثروت دارند، آیا وزرا حاضر هستند دارایی‌های‌شان را اعلام کنند.
قدیری‌ابیانه سفیر اسبق ایران در مکزیک نیز طی سخنانی در جمع دانشجویان فنی و مهندسی دانشگاه باهنر شیراز درخصوص دارایی‌های مسئولان و رئیس‌جمهور گفته است که اگر مردم بدانند که رئیس‌جمهور در خانه 50 میلیارد تومانی زندگی می‌کند، دیگر به او رأی نخواهند داد.
با این اظهارنظرها و تفاسیر اینکه برخی از وزرای دولت سرمایه‌های کلان و چندصدمیلیاردی دارند و خود دولت هم هزینه‌های جاری زیادی را برای خود به وجود آورده است بر کسی پوشیده نیست، به گفته یکی از کارشناسان اقتصادی میزان هزینه‌های جاری دولت تا حدی زیاد است که برای تامین این هزینه‌ها حتی دست به منابع صندوق توسعه ملی زده‌اند تا بخشی از این هزینه‌ها را جبران کنند.