نیاز ورزش به مدیریت جهادی و انقلابی(نکته ورزشی)
سرویس ورزشی-
نقش و تاثیر مدیریت در پیشرفت امور و موفقیت یک سازمان و مجموعه، آن‌چنان بدیهی و غیرقابل انکار است که امروزه به صورت یک «اصل» علمی و جامعه‌شناسانه درآمده به طوری که مورد وفاق مکاتب و نظریه‌پردازان مختلف این حوزه قرار گرفته است.
رهبر معظم انقلاب اسلامی در سخنرانی مفصل و مهم آغاز سال که چون همه سالیان اخیر، در جوار حرم مطهر رضوی(ع) ایراد شد، به‌گونه‌ای ملموس و روشن بر مسئله «مدیریت» تاکید کرده و نقش مدیریت کارآمد و توانمند را در پیشرفت امور تعیین‌کننده و مهم دانستند. ایشان در بخشی از سخنان خود فرمودند: «در طول انقلاب اسلامی، هرگاه مدیریت انقلابی فعال و پرتحرک داشتیم کارها پیش رفته است و هر جا مدیریت‌های ضعیف، بی‌حال، ناامید و غیرانقلابی و بی‌تحرک داشتیم، کارها متوقف یا منحرف شده است.»
ما که کارمان ورزش است، بر همین اساس و با تکیه بر این سخن و آن اصل علمی به سهم خود عرض می‌کنیم که هرجا و هر وقت مدیریتی با انگیزه و علاقه‌مند و عاشق و مدبر و برنامه‌ریز و در یک کلام انقلابی و جهادی بر ورزش ما حاکم بوده است، شاهد پیشرفت و موفقیت و افتخارآفرینی بوده‌ایم.
روزنامه کیهان بارها و سال‌ها در همین صفحه و در جاهای دیگر با نگاهی کارشناسانه و فارغ از احساسات نوشته است که ورزش ایران از حیث امکانات (چه مادی و چه انسانی) در حد لازم سرشار و برخوردار است و می‌شود با جرات گفت از این نظر کم و کسری وجود ندارد، کشورما از لحاظ اقلیمی و جغرافیایی، کشوری چهار فصل و پهناور و دارای قومیت‌های مختلف (و البته همه ایرانی) است که از حیث منابع مادی و نیروی انسانی و استعدادهای ارزشمند، غنی و ثروتمند است و با تکیه بر این داشته‌ها در حوزه‌های مختلف از جمله ورزش می‌تواند در عرصه‌‌های جهانی خودنمایی و سرفرازی کند.
آنچه که بیش از هر چیز می‌تواند از این امکانات و داشته‌ها درست استفاده کند و به شکلی مدبرانه و دلسوزانه، آنها را در خدمت منافع جمعی و اهداف ملی قرار دهد، و مثلا ورزش و حال و روز آن را کاملا دگرگون نماید و سرعت آن را در مسیر پیشرفت مضاعف کند و به حرکت رو به جلوی آن شتاب بخشد، به طور منطقی، عقلایی و طبیعی، وجود مدیریتی متناسب و لایق است... و باز هم بارها این مجله تاکید کرده است که در بررسی علل ناکامی‌های ورزش یا در پاسخ به این سوال که چرا اوضاع ورزش ما (چه از حیث فرهنگی و اخلاقی و چه از نظر مادی) آن‌طور که انتظار می‌رود، و حق و سزاوار آن است، رو به راه و به سامان نیست! بدون اینکه نقش سایر عوامل نادیده گرفته شود، بیش از هر چیز عامل «مدیریت» در ورزش باید مورد نقد و بررسی و آسیب‌شناسی قرار بگیرد. به هر حال نکته غیرقابل انکار و اصل ثابت شده این است که در توفیق و عدم توفیق یک تیم، یک مجموعه، یک سازمان و... «ردپای» مدیریت، کاملا محسوس و تعیین کننده است و نمی‌توان با حذف این عامل در بررسی وضعیت، به یک تحلیل علمی و منطقی دست پیدا کنیم.
سخن را جمع کنیم. ورزش ما برای رشد و پیشرفت مستعد است و این استعداد و قابلیت را بارها ثابت کرده و کارشناسان فن چه داخلی و خارجی به این نکته اذعان دارند. اسباب و شرایط هم به اندازه لازم فراهم و در دسترس است، بنابراین «امید» به اینکه کشور عزیز ما از نظر ورزش چنان پیشرفت کند که در آینده‌ای نه چندان دور در زمره کشورهای صاحب ورزش دنیا به حساب آید، کاملا منطقی و بجاست. آنچه می‌تواند این امید را محقق سازد و این هدف را عملی نماید، بیش از هر چیز عامل «مدیریت» است. مجموعه مدیریت ورزش بویژه در سطح کلان آن، در این باره وظیفه و نقش حساسی برعهده داشته و دارند و اگر تاکنون - علی‌رغم زحماتی که کشیده شده و کارهای باارزشی که انجام شده - ورزش ما هنوز از سامان بایسته و حرکت راضی کننده پیشرفت آفرین برخوردار نیست، بدون تردید باید عملکرد مدیریتی مورد نقد و بررسی قرار بگیرد. امروز که فرصت اداره و مدیریت ورزش برعهده فرد و افرادی دیگر قرار دارد، انتظار این است که آنان با در نظر داشتن مسئولیت و ماموریت مهم خود، و نقش حساسی که در قبال سرنوشت ورزش برعهده دارند از فرصت در اختیار، بیشترین و بهترین استفاده را برای سازماندهی و سروسامان بخشیدن هر چه بیشتر به اوضاع ورزش و رشد و ارتقای آن ببرند. می‌دانیم که فرصت‌ها زود گذراست و همیشه در اختیار ما نیست. انتظار این بوده و هست که مدیریت ورزش همیشه - چه در گذشته، چه امروز و چه در آینده - بیش از هر چیز رشد و پیشرفت ورزش را، هدف اصلی خود قرار دهد و از این امر در جای خود مهم و تاثیرگذار، صرفا وسیله‌ای برای تبلیغات باندی و جناحی و یا سکویی برای پرش به مناصب بالاتر و مورد نظر نسازند. تاکید می‌کنیم که ورزش ما برای پیشرفت، بیش از هر چیز به مدیریت کارآمد و شجاع و دلسوز - و در یک کلمه جهادی و انقلابی - نیازمند است که اصول مدیریت مثل برنامه‌ریزی، نظارت و کنترل و... را سرلوحه کار و عملکرد خود قرار دهد، و با اصلاح مکانیزم جذب و دفع یعنی جذب عناصرکاری، دلسوز، با انگیزه و متعهد و... و دفع افراد جریانات فرصت‌طلب و عوضی آمده و حاشیه ساز و...، حرکت ورزش را در مسیر رو به هدف سامان و شتاب بخشند و مانع از کجروی و انحراف و در جا زدن و عقب‌گرد آن شوند.