محمد باقر نوبخت در نخستین نشست خبری خود در سال جاری، اظهار داشت: دولت برای اینکه بانک‌ها قدرت بیشتری برای ارائه تسهیلات داشته باشند دو اقدام بسیار مهم را در سال گذشته انجام داد.
معاون رئیس‌جمهوری درباره میزان پرداخت بدهی‌های دولت توضیح داد: در قدم اول ۱۳ هزار و ۲۰۰ میلیارد تومان بدهی خود به نظام بانکی پرداخت کرد و همزمان ۲۴ هزار ۲۵۰ میلیارد تومان به سرمایه دولت در بانک‌های دولتی اضافه کرد.نوبخت افزود: دولت سرمایه ۸ بانک دولتی را اضافه کرد و به نظام بانکی برای ارائه تسهیلات قدرت بیشتری داد.
به گزارش فارس، نوبخت در این صحبت خود ذکری از تسعیر دارایی‌های ارزی بانک مرکزی به میان نیاورد، اما با توجه به آیین‌نامه مصوب 25 اسفند ماه، این افزایش سرمایه‌ها و تسویه بدهی‌ها از محل درآمد صوری و غیرواقعی تسعیر دارایی‌های ارزی بانک مرکزی انجام شده است.
با این همه نهادهای نظارتی و هیئت تطبیق مصوبات، بسیار عجیب است که دولت به راحتی مصوبه مجلس را نقض کرده و سخنگوی دولت هم به راحتی مهر «برای نخستین بار» روی این اقدام خلاف قانون و کم ارزش از بعد اقتصادی و مالی می‌زند.در واقع دولت با درآمد هیچ، توانست هم 13 هزار و 130 میلیارد تومان از بدهی‌های خود به بانک‌های دولتی که بخش عمده آن سپرده‌های مردم بوده است را بازپرداخت کند و هم 24 هزار و 250 میلیارد تومان سرمایه بانک‌های دولتی را افزایش دهد. افزایش سرمایه‌ای که تقریبا به هیچ نمی‌ارزد چرا که سرمایه نقدی این بانک‌ها هیچگونه تغییر نکرده و تنها حجم دارایی‌های ثابت بانک بیشتر می‌شود.
به کار بردن واژه هیچ، ناظر بر این مسئله است که اساسا درآمدی که برای تسعیر دارایی‌های ارزی بانک مرکزی شناسایی می‌شود، درآمدی است که وجود خارجی ندارد. به عبارت دیگر دولت برای تبدیل ارز حاصل از فروش نفت و فرآورده‌های نفتی، درآمد ارزی خود را به بانک مرکزی فروخته و معادل آن ریال دریافت کند.درآمد دولت از تسعیر دارایی‌های ارزی بانک مرکزی، درواقع از مابه‌التفاوت بهای روز ارز با ارزی که در سال‌های قبل به بانک مرکزی فروخته است، به دست می‌آید. در حالی که بانک مرکزی در فضای واقعی اقتصاد سود چندانی از این مابه‌التفاوت به دست نیاورده است. بنابراین درآمد دولت از این محل کاملا کاغذی و صوری است.