[ما داریم اشخاصی که] می‌توانند تنظیم کنند امور مملکت را... می‌توانند اقتصاد مملکت را مهار کنند؛ ما داریم؛ خوردن‌ها زیاد است! حلقوم‌ها خیلی گشاد است! تمام نفت را در یک حلقوم، دو تا حلقوم فرو می‌برند. البته مملکت [را] دیگر ورشکست می‌کند. آنقدر بخور هست که هرچه درآید از این مملکت، این بخورها زیادتر دهانشان باز است، حلقوم‌شان باز است! ما می‌خواهیم این حلقوم‌ها را ببندیم.
صحیفه امام؛ ج4؛ ص 462/ نوفل لوشاتو؛ 21 آبان 1357