۱- ساموئل‌ هانتینگتون، سیاست‌پیشه معروف آمریکایی و صاحب نظریه «‌برخورد تمدن‌ها‌» در نشستی که سال ۲۰۰۵ در نیکوزیا برپا شده بود (هانتینگتون دسامبر ۲۰۰۸ درگذشت‌) درباره مفهوم دموکراسی سخنرانی می‌کرد. بعد از پایان سخنانش یکی از خبرنگاران (ظاهراً خبرنگار وال‌استریت ژورنال) این پرسش را پیش کشیده و گفت: شما [آمریکا] با عربستان سعودی که در آن دموکراسی مفهومی ندارد و در آن کشور هیچ انتخاباتی صورت نمی‌گیرد نزدیک‌ترین و دوستانه‌ترین روابط را دارید ولی با ایران که تمامی نهادها و ساختارهای سیاسی آن با رای مردم و انتخابات شکل می‌گیرد، بیشترین دشمنی‌ها را دارید! آیا این تناقض قابل توجیه است؟! (نقل به مضمون با حفظ مفهوم). خبرنگار در گزارش خود نوشته بود؛ این سؤال برای ‌هانتینگتون غیر منتظره بود. او بعد از لحظاتی که معلوم بود در پی یافتن جواب است، گفت؛ البته دموکراسی یک ملاک دیگر هم دارد و آن مقبولیت بین‌المللی است! خبرنگار باید می‌پرسید آیا منظور او از مقبولیت بین‌المللی، قرار گرفتن زیر بلیت آمریکاست؟! و آیا عربستان از مقبولیت بین‌المللی برخوردار است؟!‌... بگذریم.

۲- انتخابات در ایران اسلامی به همان اندازه که تضمین‌کننده جمهوریت و اسلامیت نظام است، یکی از بزرگ‌ترین مشکلات پیش‌روی دشمنان برای مقابله با جمهوری اسلامی ایران نیز هست و ماشین تبلیغاتی آنها در توهم‌پراکنی علیه مردمی بودن نظام اسلامی را از کار می‌اندازد و انداخته است. «‌جان کین‌» مسئول مرکز مطالعات دموکراسی لندن، استاد دانشگاه وست مینستر انگلیس و مشاور

ارشد MI6 (شاخه خارجی سرویس اطلاعاتی انگلیس‌) که قبل از فتنه آمریکایی-اسرائيلی ۸۸ دو بار به دعوت مدعیان اصلاحات به ایران سفر کرده و با برخی از افرادی که قرار بود در فتنه یاد شده ایفای نقش کنند ملاقات داشته است، تصریح می‌کند که انقلاب‌های رنگی (بخوانید کودتاهای مخملی‌)، باید «انتخابات‌محور‌» باشند. دقیقاً به همین علت و در اجرای همین فرمول دیکته شده سیاستمداران کهنه‌کار غربی است که سران و اصحاب فتنه ۸۸، کودتای خود را با ادعای تقلب در انتخابات! کلید می‌زنند. چرا که حضور گسترده مردم در انتخابات نشانه اعتقاد و اعتماد آنها به نظام حاکم است و این، همان رخدادی است که ماشین تبلیغاتی و توهم‌پراکنی دشمن علیه مقبولیت نظام را ناکارآمد و فلج می‌کند. 

۳- این که در انتخابات پیش‌روی مجلس شورای اسلامی و خبرگان چه کسانی انتخاب شده و بر کرسی‌های تصمیم‌گیری و سیاست‌پردازی نظام بنشینند، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است ولی حضور گسترده مردم در انتخابات نقش ویژه و کاربردی نه فقط حیاتی، بلکه از جهاتی حیاتی‌تر دارد چرا؟! برای آن‌که توطئه دشمنان خارجی و دنباله‌های داخلی آنها علیه مردمی بودن نظام را خنثی کرده و بر باد می‌دهد.

۴- و بالاخره با توجه به نکات یاد شده با جرأت می‌توان گفت که انتخابات یکی از میدان‌های سرنوشت‌ساز 

جنگ نرم است و حضور در این عرصه به یقین و بی‌تردید، حضور در میدان جهاد است. رهبر معظم انقلاب در تعریف جهاد می‌فرمایند، جهاد به هر اقدام و عمل و گفتاری گفته می‌شود که علیه دشمن صورت گرفته و دشمن را به خشم می‌آورد. (نقل به مضمون).

حالا نگاهی به تبلیغات و تحرکات پر دامنه و فراگیر و بی‌امان دشمنان علیه حضور مردم در انتخابات بیندازید! چرا تا این اندازه از حضور و شرکت مردم در انتخابات

-صرفنظر از این که چه کسانی انتخاب می‌شوند- به وحشت افتاده است؟!