به گزارش ایرنا، بدهی خارجی شامل بدهی‌های یک کشور به وام دهندگان خارجی است و شامل وام‌های دریافتی از بانک‌های خصوصی خارجی، دولت‌های دیگر و موسسه‌های مالی بین‌المللی مانند بانک جهانی و صندوق بین‌المللی خارجی است.
بدهی خارجی کشور در ۱۰ سال گذشته افت و خیزهای بسیاری داشت. در سال ۱۳۹۲ بدهی خارجی کشور برابر شش میلیارد و ۶۵۵ میلیون دلار بود و در سال‌های ۹۳، ۹۴ و ۹۵ هم این شاخص سیر صعودی داشت و به ترتیب برابر پنج میلیارد و ۱۰۷ میلیون دلار، هفت میلیارد و ۴۷۶ میلیون دلار و هشت میلیارد و ۴۸۱ میلیون دلار بود.
بیشترین افزایش بدهی در دهه اخیر به سال ۱۳۹۶ بازمی‌گردد. در این سال بدهی خارجی به ۱۰ میلیارد و ۹۱۰ میلیون دلار رسید یعنی دو میلیارد و ۴۲۹ میلیون دلار بیش از سال 95 بود.
رشد بدهی خارجی در سال ۱۳۹۷ متوقف و با یک میلیارد و ۵۷۱ میلیون دلار کاهش برابر ۹ میلیارد و ۳۳۹ میلیون دلار شد. در سال بعد از آن (۱۳۹۸) میزان بدهی ۳۰۸ میلیون دلار کم شد اما این امر خیلی دوام نداشت و در سال ۹۹ دوباره شاهد افزایش ۱۱۱ میلیون دلاری بدهی خارجی بودیم.
در سال‌های پایانی دهه ۹۰ بدهی خارجی روند کاهشی در پیش گرفت و در حالی‌که در میانه این دهه بالاترین رشد بدهی را داشتیم، در پایان دهه بیشترین کاهش بدهی را شاهد بودیم. در سال ۹۹ بدهی خارجی ۹ میلیارد و ۱۴۲ میلیون دلار بود و در سال ۱۴۰۰ این متغیر ۴۶۷ میلیون دلار افت داشت.
یعنی در سال ۱۴۰۰ که مصادف با شروع فعالیت دولت سیزدهم بود، بدهی خارجی دولت به هشت میلیارد و ۶۷۵ میلیون دلار رسید.
البته باید گفت این آغاز راه بود و در سال گذشته دولت موفق شد دو میلیارد و ۳۹۳ میلیون دلار دیگر از بدهی را به کشورهای خارجی پرداخت کند و این بالاترین میزان پرداخت بدهی در ۱۰ سال اخیر بود.
مطابق آخرین داده‌های بانک مرکزی، میزان بدهی خارجی ایران در پایان اسفندماه ۱۴۰۱ براساس سررسید اولی بدهی‌ها، شش میلیارد و ۲۸۲ میلیون دلار است که نشان‌دهنده تسویه
دو میلیارد و ۳۹۳ میلیون دلار از بدهی‌های خارجی کشور در طول سال ۱۴۰۱ و کاهش 27 و نیم درصدی آن است.
یک هزار و ۷۹۲ میلیون دلار از بدهی خارجی ایران کوتاه مدت و چهار هزار و ۴۹۰ میلیون دلار آن بدهی میان مدت و بلندمدت است.