تولید جایگزین نانویی پوست برای بهبود زخمها توسط محققان کشور
محققان کشورمان در راستای ساخت و طراحی زخمپوشهای نانولیفی حاوی نانوفیبریلهای کیتوسان-روی سنتز شده بهعنوان جایگزین زیستی پوست برای ترمیم زخم گام برداشتند.
محقق پروژه طراحی «تهیه زخمپوش با استفاده از ساختار نانولیفی کراتین-پلی وینیل الکل و
پلی لاکتیک اسید بارگذاری شده با نانوفیبریلهای کیتوسانی و نانوذرات اکسید روی» در گفتوگو با خبرگزاری مهر با بیان اینکه پوست بزرگترین اندام بدن است، گفت: عملکرد اولیه پوست حفاظت از اعضای بدن مانند یک سد در برابر عوامل خارجی است. مرضیه رنجبر محمدی با اشاره به سایر عملکردهای مهم پوست افزود: عبور و مرور اکسیژن و مواد و حفاظت از لایههای زیرین از دیگر عملکردهای پوست است که از دست رفتن بخشهای بزرگی از آن به دلیل آسیبدیدگی یا بیماری سبب ناتوانی یا حتی مرگ فرد میشود.
به گفته رنجبر محمدی، بنابراین، ایجاد جایگزینهای پوستی مناسب در یک مدت زمان مشخص و کوتاه جهت ترمیم بهموقع و مدیریت زخمهای بزرگی مانند سوختگی، بستر و دیابتی ضروری است. وی خاطر نشان کرد: استفاده از مواد زیست سازگار و زیست تخریبپذیری مانند پلیمر طبیعی کیتوسان در ساخت جایگزینهای پوستی از اهمیت زیادی برخوردار است.
دانشیار دانشگاه بناب بیان داشت: بنابراین کیتوسان به شکل ژل نانوفیبریلی تهیه شد تا بتوان آن را در ساختار محلولهای پلیمری بهراحتی بارگذاری نمود. از طرف دیگر با ترکیب نمودن ژل کیتوسان با نانوذرات اکسید روی با مقادیر مختلف سعی شد که خواص آنتیباکتری زیاد و خاصیت محافظت در برابر اشعه ماورا بنفش ایجاد شود و در نهایت ساختار کیتوسان نانوفیبریلی-نانوذرات اکسید روی در بستر نانوالیاف نهایی بارگذاری شدند تا یک ساختار نانولیفی مناسبی تهیه شود.
این محقق با بیان اینکه در این طرح سعی شده که از روش الکتروریسی هیبریدی به منظور تولید الیاف مرکب استفاده شود، افزود: به این منظور در یک طرف محلول پلیمری پروتئینی به همراه نانوفیبریلهای کیتوسان-نانوذرات اکسید روی و در طرف دیگر محلول پلیمری جهت دادن استحکام به داربست تهیه شده در محیط آبی بدن بارگذاری شد.
رنجبر محمدی خاطر نشان کرد: مهمترین هدف این پروژه تولید داربستهای مناسب بر پایه پلیمرهای زیست سازگار بارگذاری شده با نانوفیبریلهای کیتوسان-اکسید روی است.
وی با تاکید بر اینکه سعی کردیم در این تحقیق، از یک پلیمر طبیعی با صرفه اقتصادی نظیر کراتین در ساختار استفاده کنیم، عنوان کرد: از آنجایی که در ساختار خود پوست این ترکیبات به وفور یافت میشوند استفاده از این پلیمر کمک شایانی در تقلید زیستی این ترکیب خواهد کرد.
محقق این پروژه با اشاره به ویژگیهای این محصول گفت: این ترکیب زیستی تقلیدکننده پوست، از الکتروریسی مخلوط چند پلیمر طبیعی و مصنوعی بهدست میآید و تلفیقی از ویژگیهای منحصربه فرد کیتوسان چون ضدمیکروبی، زیست سازگاری و... با ویژگیهای نانوالیاف چون نسبت سطح به حجم بالا، تخلخل، قابلیت عبور و مرور اکسیژن و... است.
به گفته وی، این پروژه با هدف ساخت زخمپوشی ایدهآل برای ترمیم زخم بوده که در این روش از ویژگیهای پوست تقلید کردیم.