شهید مدافع حرم، محمدرضا دهقان امیری، دانشجوی طلبه‌ای بود که در راه حسین(ع) دل نه، بلکه جان فدا کرد. نتیجه اینکه در 21 سالگی به اوج درجه انسانیت رسید و جامه شهادت را بر تن کرد. این شهید بزرگوار در تاریخ 26 فروردین سال 1374 در تهران متولد شد. او از نسل شهدا بود؛ دو دایی‌اش، محمدعلی و محمدرضا طوسی به شهادت رسیده بودند و شهید دهقان امیری نیز عشق و علاقه وافری به آنها داشت. این روحیه شهادت‌طلبی باعث شد تا وی فرصت را غنیمت شمارد و موقع تهدید حرم آل‌الله در منطقه، داوطلبانه به میدان جهاد برود. مادر شهید دهقان امیری در گفت وگو با کیهان گفته بود: «وقتی با رفتنش به سوریه موافقت کردم، محمدرضا آن‌قدر احساس رضایت کرد که مدام در خانه هروله می‌کرد و یاحسین(ع) یاحسین(ع) می‌گفت، سر من را می‌بوسید.» سرانجام نیز در آخرین روز ماه محرم در سال 96 به آرزوی خود رسید و به یاران حسین(ع) پیوست.
شهید مدافع حرم، محمدرضا دهقان امیری در بخشی از وصیتنامه‌اش نوشته بود: «صبر را سرلوحه خود قرار دهید و مطمئن باشید که هر کسی از این دنیا خواهد رفت و تنها کسی که باقی می‌ماند خداوند متعال است اگر دلتان گرفت یاد عاشورا کنید و مطمئن باشید غم شما از غم ام‌المصائب خانم زینب کبری(س) کوچک‌تر است، روضه ابا‌عبدالله و خانم زینب کبری فراموش نشود و حقیقتا مطمئن باشید که تنها با یاد خداست که دل‌ها آرام می‌گیرد.»