ایران در رسانه‌های جهان
سرویس سیاسی-
آشنایی با پرنده‌های جنگی بدون سرنشین ایران
نشریه آمریکایی «نشنال اینترست» در مطلبی نوشت: علی‌رغم بودجه نظامی که معمولاً از 15 تا 20 میلیارد دلار در سال متغیر است، ایران از پهپادهای مسلح بیشتری نسبت به بسیاری از کشورهایی که دو یا سه برابر برای بودجه دفاعی هزینه می‌کنند(نظیر آلمان، بریتانیا یا روسیه)، برخوردار است.
البته پهپادهای ایرانی به اندازه پهپادهای ریپر و پرداتور که توسط ایالات متحده و متحدانش اداره می‌شوند پیچیده نیستند، اما آنها ابزاری منعطف را برای نمایش قدرت نظامی در سراسر خاورمیانه به ایران می‌دهند، به‌ویژه زمانی که در سوریه مستقر شوند یا برای گروه‌های مسلح در عراق، لبنان و یمن منتقل شوند.
مقاله ذیل، پیشینه بیشتری در مورد توسعه پهپادهای ایرانی ارائه می‌کند و پهپادهای کامیکازه یک‌بار مصرفی را که برای برخورد به اهداف طراحی شده‌اند، بررسی می‌کند. این مقاله در عوض به ویژگی‌ها و کاربرد عملیاتی وسایل نقلیه هوایی رزمی بدون سرنشین ایران (پهپاد رزمی) می‌پردازد که می‌توانند با بمب‌ها و موشک‌ها اهداف را نشانه‌گیری کند و همچنین مأموریت‌های مرتبط با شناسایی را انجام دهند.
پهپاد رزمی تاکتیکی مهاجر- 6
ایران اولین پهپادهای تاکتیکی دو دم خود را در سال 1986 در طول جنگ ایران و عراق به کار گرفت تا از مواضع نظامی عراق عکس بگیرد، که تعدادی از آنها برای حمل نارنجک‌های راکتی آرپی‌جی-7 اصلاح شدند.
در دهه‌های 1990 و 2000، پهپادهای پیشرفته‌تر مهاجر-2 و 4 با برد بهبودیافته و حسگرهای مدرن‌سازی شده برای نقش‌های شناسایی و تمرین هدفگذاری تولید شدند، اگرچه برخی از پهپادهای مهاجر- 4 حتی به موشک‌های ضدهوایی کیو دبیلو-1 قابل حمل انسان مجهز شدند.
توسعه تکنولوژی در جدیدترین پهپاد مهاجر-6 به اوج خود رسید که حداکثر برد آن 124 مایل، و مداومت پروازی 12 ساعت است و می‌تواند تا ارتفاع 18000 فوتی پرواز کند.
ایران ده‌ها هواپیمای مهاجر-2 (معروف به آرپیاس) را به ونزوئلا و تعدادی را به حزب‌الله فروخته است. علاوه بر این، عکس‌های یک پایگاه هوایی در سمارا نشان می‌دهد که ارتش اتیوپی از هواپیماهای مهاجر-6 برای انجام حملات پهپادی در جنگ آدیس‌آبابا علیه نیروهای تیگرایان استفاده می‌کند.
شاهد-129
مهم‌ترین پهپاد رزمی ایران، پهپاد بلند برد شاهد 129 است که شبیه هرمس450 پهپاد رزمی‌اسرائیلی است و از همان موتور پیستونی روتاکس914 ساخت اتریش برای به حرکت درآوردن پروانه خود استفاده می‌کند که توسط ام‌کیو-1 ایالات متحده استفاده می‌شود.
شاهد-129 دوباره دارای یک حسگر الکترواپتیکال/ مادون قرمز است که می‌تواند فیدهای ویدیویی را در زمان واقعی به اپراتور منتقل کند. با نصب موشک‌های هدایت‌پذیر سدید بر روی این پهپاد، هواپیمای بدون سرنشین شاهد- ۱۲۹ می‌تواند اهداف مورد نظر را در حوزه عملیاتی خود مورد اصابت قرار دهد.
شاهد در نبردهای گسترده‌ای حاضر بوده که از سال 2014 در پایگاه‌های هوایی سوریه مستقر شده است تا شورشیان ضد اسد را تحت نظر داشته باشند و سپس به آنها حمله کنند؛ همچنین از این پهپاد بر ضد شورشیان و قاچاقچیان مواد مخدر در مرزهای ایران با افغانستان و پاکستان استفاده می‌شود.
در سال 2020 یک نمونه از شاهد-129 نیروی دریایی ایران به نام سیمرغ با استفاده از سلاح‌های هدایت شونده علیه اهداف دریایی آزمایش شد. برد سیمرغ 930 مایل و سقف آن 25000 فوت است.
شاهد- 191/پهپاد رادارگریز صاعقه-1 و صاعقه-2
در دسامبر 2011، یک پهپاد رادارگریز آمریکایی مدل آرکیو-۱۷۰ سنتینلدر در ایران به شکل سالمی به زمین نشانده شد که ظاهراً به دلیل جنگ سایبری ایران بود. مهندسان ایرانی تلاش‌کردند تا آرکیو-170 را مهندسی معکوس کنند که در نتیجه ابتدا ماکتی با نام شاهد171 یا سیمرغ به‌عنوان هواپیمای پرنده در سال 2014 معرفی شد. صاعقه-2 که از یک خودروی متحرک پرتاب می‌شود، طبق گزارش‌ها، برد 280 مایلی و مداومت پروازی 4.5 ساعت دارد و می‌تواند دو موشک سدید-1را حمل و تا ارتفاع 25000 پا پرواز کند.
پهپاد کمان ۲۲
در فوریه 2021، نیروی هوایی ایران از یک پهپاد جدید با برد طولانی‌تر رونمایی کرد که شباهت زیادی به پهپاد آمریکایی جنرال اتمیکس ام‌کیو۹ ریپر داشت. طبق گزارش‌ها، کمان-22 می‌تواند تا مسافت 1860 مایلی و بیش از 24 ساعت پرواز کند و می‌تواند تا 6 اسلحه را روی نقاط سخت زیر بال با وزن 661 پوند حمل کند. با این حال، مشخص نیست که آیا این پهپاد تجهیزات ارتباطی راه دور مورد نیاز را دارد یا خیر.
پهپاد فطرس
گفته می‌شود از بزرگ‌ترین پهپاد ایران، فطرس دوربرد پهپاد رزمی، پیش از مذاکرات کنترل تسلیحات هسته‌ای در سال 2013 رونمایی شد. این پهپاد ظاهراً دارای برد 1200 مایل و ۳۰ ساعت مداومت پروازی، ارتفاع پرواز این پهپاد25000 پا و حمل شش بمب دقیق قائم-1 تخمین زده می‌شود. پس از سال‌ها ناپدید شدن از رسانه‌ها، این نوع پهپاد در یک رزمایش در سال 2020 دوباره ظاهر شد و اکنون ظاهراً در حال ورود به عرصه در سپاه پاسداران است.
جت بمب‌افکن کرّار
هسا در سال 2002 شروع به مهندسی معکوس هواپیماهای بدون سرنشین ام‌کیو‌ام-107ِ آی استیکر با موتور توربوجت کرد که در دهه 1970 از ایالات متحده خریداری کرده بود. در ترکیب با فناوری پهپاد هدف «دنل اسکوآ» آفریقای جنوبی، پهپاد کرار حاصل شبیه یک موشک کروز با بال‌های پهن‌تر و حداکثر سرعت آن 560 مایل در ساعت است.
کرار که هنوز بیشتر به‌عنوان یک پهپاد هدف عمل می‌کند، می‌تواند به‌عنوان یک سلاح کامیکازه استفاده شود و برای حمل یک بمب 500 پوندی مارک 82 یا دو بمب 250 پوندی مارک 81 یا دو ضد کوثر یا نصر-1 سازگار شده است.
حداکثر برد کارار در حدود 620 مایل تخمین زده می‌شود که هنگام حمل سلاح تا 50 درصد کاهش می‌یابد. کرار که فاقد حسگر نوری آشکار است، احتمالاً به دستورالعمل‌های از پیش برنامه‌ریزی‌شده برای انجام مأموریت‌های دورتر متکی است و بمب‌های هدایت‌نشده آن احتمالاً دقت کافی را ندارند.
جالب اینجاست که ایران همچنین یک نوع رهگیر کرار مجهز به موشک‌های هوا به هوای کوتاه برد از جمله نمونه داخلی موشک سایدوایندر آمریکا به نام آذرخش را برای انهدام یک هدف هوایی آزمایش کرده است. ادعاهایی وجود دارد که کرار به حزب‌الله منتقل شده است، اگرچه مشخص نیست که آیا از آن استفاده عملیاتی شده است یا خیر.
هاآرتص: بازی قدرت بزرگ ایران:
تقویت روابط با شریک اسرائیل
روزنامه صهیونیستی «هاآرتص» نوشت: ایران در دوران ریاست جمهوری ابراهیم رئیسی، قرارداد همکاری اقتصادی با امارات متحده عربی امضا کرده است. هدف تهران برای تبدیل شدن به یک بازیگر بزرگ‌تر نیز ممکن است چیزی باشد که جدول زمانی مذاکرات هسته‌ای را تعیین می‌کند. هفته شلوغی برای محمد بن‌زاید، حاکم امارات متحده عربی در پیش است. وی قرار است روز چهارشنبه برای اولین دیدار خود با رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه وارد ترکیه شود. این اتحاد جدید پس از چندین سال خصومت عمیق به‌وجود آمد، به‌عنوان مثال در بیانیه سال 2017 یوسف العتیبه، سفیر امارات در واشنگتن، گفت که ترکیه خطرناکتر از ایران است. او در ایمیلی به ستون‌نویس نیویورک‌تایمز در سال 2017 نوشت: «ما نمی‌خواهیم ترکیه یا قطر بتوانند منوی شام ما را شکل دهند». ترکیه، ایران و امارات در ماه جاری یک قرارداد همکاری اقتصادی مهم امضا کردند که بر اساس آن کالاها از امارات به ایران و سپس از طریق زمین به ترکیه ارسال می‌شود.
هاآرتص در ادامه نوشت: بهبود روابط با کشورهای حاشیه خلیج فارس ستون سیاست خارجی ایران است که توسط ابراهیم رئیسی، رئیس‌جمهور جدید ایران کمی پس از انتخابش در ژوئن اعلام شد. و این از مذاکراتی که قرار است در 29 نوامبر در مورد احیای توافق هسته‌ای آغاز شود، جدا نیست. ایران، عربستان سعودی، امارات متحده عربی و سایر کشورهای حوزه خلیج فارس باید با بازگشت ایران به بازار جهانی نفت همکاری نزدیک‌تری با هم داشته باشند، زیرا تهران می‌خواهد با مشتریان اصلی سابق خود مانند هند، کره جنوبی و بزرگ‌ترین مشتری خود چین دوباره همکاری کند.
تحرکات دیپلماتیک ایران، عربستان سعودی و امارات ممکن است نشان‌دهنده نیات ایران در رابطه با توافق هسته‌ای باشد که برای تحقق منافع اقتصادی و دیپلماتیک حاصل از عادی‌سازی روابط با همسایگان خود به آن نیاز دارد.
در مورد نظارت بر لغو تحریم‌ها، ایران می‌خواهد اطمینان حاصل شود که ایالات متحده یک رژیم تحریم غیرمستقیم مانند فشار بر کشورهای ثالث برای عدم تجارت با ایران ایجاد نخواهد کرد و در نتیجه لغو تحریم‌ها را از هرگونه معنای واقعی خالی می‌کند.
ایران همچنین آموخته است که نمی‌تواند به دیگر امضاکنندگان توافق هسته‌ای تکیه کند، به‌ویژه کشورهای اروپایی که علی‌رغم خشم خود از خروج ترامپ نتوانستند مکانیزمی برای اجرای توافق بدون آمریکا ایجاد کنند. به علاوه شرکت‌های چندملیتی مدت کوتاهی پس از خروج ایالات متحده از توافق، ایران را ترک کردند و مکانیسم تأمین مالی جایگزینی با یورو، که بخشی از آن توسط فرانسه پیشنهاد و قبلاًً اجرا شده بود، از اروپایی‌ها در برابر اقدامات تلافی‌جویانه آمریکا محافظت نکرد. در این بین مشتریان قدیمی ایران خرید نفت از ایران را متوقف کردند و حتی چین نیز سفارشات خود را کاهش داد.
ایران در آرزوی تبدیل شدن به یک قدرت منطقه‌ای، کشوری است که رئیس‌جمهور آن به جای مجمع عمومی سازمان ملل در کنفرانس کشورهای اوراسیا در تاجیکستان شرکت کرد. این کشور در حال مذاکره برای یک قرارداد همکاری استراتژیک با روسیه در راستای خطوط توافق خود با چین بوده و هدف آن بسیار فراتر از بقای اقتصادی است.