سید محمد امین‌آبادی
در اساطیر رومی، «ژانوس» خدای دروازه‌ها، گذرگاه‌ها و مسیرهای ورودی و همین‌طور خدای آغازها و پایان‌ها نامیده می‌شد. برجسته‌ترین میراث باقی‌مانده از «ژانوس» در فرهنگ مدرن، همنامی‌«ژانوس» با ماه «ژانویه» می‌باشد که ماه نخست سال میلادی محسوب می‌شود. ظاهراً دلیل این نام‌گذاری این بوده که از یک سو هر سال میلادی جدید، با این ماه آغاز می‌شود و از سوی دیگر، سال گذشته نیز با این ماه خاتمه می‌یابد. «ژانوس» اغلب با دو چهره یا دو سر به تصویر کشیده می‌شود که یکی به رو‌به‌رو و دیگری به پشت‌سر نگاه می‌کند. اعتقاد بر این است که این دو سر به آینده و گذشته می‌نگرند. «موریس دوورژه» دانشمند فرانسوی علوم سیاسی با الهام از چهره دوگانه ژانوس بر این باور است که سیاست نیز دو رو دارد یک رویه آن محرک تضاد، تعارض، پیکار و جنگ است و رویه دیگر آن آشتی، آرامش و همگونگی را به نمایش می‌گذارد. به عبارت دیگر سیاست نمایانگر یک چهره کریه و اهریمنی و دیگر چهره آن نمایانگر خیر اهورایی است.
چهره اهورایی سیاست را در داخل کشورها، می‌توان مشاهده کرد زمانی که دولت‌ها از آن برای مهار اصحاب قدرت و ثروت، حل و فصل مسالمت‌آمیز دعاوی بین شهروندان، اجرای عدالت، توزیع ثروت و امکانات، مهار فقر و مبارزه با تکاثر و... استفاده می‌کنند. اما چهره کریه سیاست به خوبی در محیط بیرونی دولت‌ها و در نظام بین‌الملل متجلی است؛ زمانی که سیاست منطق قانون و اخلاق را کنار گذاشته و منطق قدرت را می‌پذیرد. این روزها به خوبی و به وضوح می‌توان این چهره سیاست و قدرت را در سرزمین فلسطین و نوار غزه مشاهده کرد. چند روز است که رژیم صهیونیستی از زمین و هوا باریکه غزه را درهم می‌کوبد. وزارت بهداشت غزه شامگاه دوشنبه خبر داد که شمار شهدای غزه به 212 نفر رسیده است. بر اساس این گزارش، از میان شهدای غزه، 61 نفر کودک و 36 نفر نیز زن بوده و 1400 نفر نیز در جریان حملات صهیونیست‌ها به غزه مجروح شده‌اند. سازمان عفو بین‌الملل دوشنبه جنایت‌های رژیم صهیونیستی در غزه را محکوم کرده و گفته این اقدامات ممکن است در حد جنایت‌های جنگی باشند. عفو بین‌الملل گفته رژیم اسرائیل به الگویی از «حملات مرگبار» علیه منازل مسکونی روی آورده که راهی برای فرار زنان، مردان و کودکان بی‌گناه فراهم نمی‌آورد. با وجود این جنایت‌های آشکار و علنی شورای امنیت سازمان ملل به‌عنوان رکن اصلی متولی حفظ نظم و امنیت بین‌المللی به‌دلیل جانبداری آمریکا از رژیم صهیونیستی عملاًً قادر به اتخاذ هیچ موضعی حتی در حد محکومیت زبانی این جنایت‌ها هم نیست. همزمان بسیاری از کشورهای اروپایی نیز نه تنها جنایت‌های رژیم صهیونیستی را محکوم نمی‌کنند بلکه اعتراض به این جنایت‌ها را در رسانه‌های خود به شدت محدود و در خیابان‌ها نیز معترضان به آپارتاید رژیم صهیونیستی را سرکوب می‌کنند. به‌عنوان یک مشت نمونه خروار «آنگلا مرکل» صدراعظم آلمان در تماس تلفنی با «نتانیاهو» بر حمایت دولت آلمان از رژیم اسرائیل در بحبوحه حملات این رژیم علیه مردم فلسطین تأکید کرده است. سخنگوی مرکل درباره این تماس تلفنی گفته است: «مرکل بار دیگر حملات راکتی از غزه به اسرائیل را شدیداً محکوم کرد و به نتانیاهو درخصوص همبستگی دولت آلمان تضمین داد». همزمان هیئت تحریریه شبکه آلمانی دویچه‌وله نیز گزارشگران و سردبیران خود را از پوشش اخبار مربوط به جنایات تبعیض نژادی و آزار و اذیت فلسطینیان توسط رژیم صهیونیستی منع کرده است.در سندی دو صفحه‌ای در این زمینه که به بیرون درز کرده و در شبکه‌های اجتماعی به‌اشتراک گذاشته شده، تأکید شده است که «میراث هولوکاست و مسئولیت ویژه آلمان در قبال رژیم اسرائیل همچنان سنگ بنای قانون اساسی و سیاست خارجی آلمان است». «جوزپ بورل»، مسئول سیاست خارجی اتحادیه و «اورزولا فون در لاین»، رئیس کمیسیون اتحادیه اروپا نیز در اظهاراتی به جای محکوم کردن جنایت‌های رژیم اسرائیل گروه‌های مقاومت فلسطین را محکوم کرده‌اند. در آن سوی آتلانتیک نیز دولت بایدن نه تنها هیچ اقدام عملی برای مهار صهیونیست‌ها نکرده بلکه بر اساس گزارش‌ها در بحبوحه این جنایت‌ها موشک‌های «نقطه‌زن» به ارزش ۷۵۳ میلیون دلار را به اسرائیل تحویل داده است تا این رژیم بهتر بتواند زنان و کودکان فلسطینی را به خاک و خون بکشد. از سوی دیگر رژیم صهیونیستی صراحتاً اعلام کرده است که تحت هیچ‌گونه فشاری برای توقف حملات و پذیرش آتش‌بس از سوی آمریکا قرار ندارد.
روز دوشنبه زمانی که حملات صهیونیست‌ها به غزه ادامه داشت و کودکان فلسطینی یکی پس از دیگری به دنبال این حملات پرپر می‌شدند و پر می‌کشیدند. رسانه‌ها از تحریم‌های تازه آمریکا، کانادا و انگلیس علیه شورای نظامی میانمار به دلیل«اعمال خشونت علیه مردم» خبر دادند!! به نوشته خبرگزاری انگلیسی «رویترز» وزارت خزانه‌داری آمریکا 13 مقام نظامی در میانمار را تحریم کرد. کانادا نیز اعلام کرده که تحریم‌های اضافی را علیه افراد و نهادهای وابسته به نیروهای مسلح میانمار اعمال کرده است، انگلیس نیز از تحریم‌هایی علیه یک شرکت دولتی میانمار خبر داد. پیش از این نیز‌ دولت آمریکا به همراه اتحادیه اروپا برخی مقام‌های ارشد نظامی و امنیتی میانمار را به‌دلیل سرکوب معترضان تحریم کرده بود. حال جای این سؤال است که آیا خشونت عریانی که رژیم صهیونیستی علیه مردم فلسطین اعمال می‌کند اصولاً قابل مقایسه با اقدامات حاکمان نظامی میانمار هست؟ اگر سیاست یک چهره داشت آمریکا و اروپا باید هر دو جنایت را محکوم و جنایتکاران را تحریم و تنبیه می‌کردند. در حالی که آنها نه تنها رژیم صهیونیستی را محکوم نمی‌کنند بلکه با حمایت‌های خود عملاًً و علناً شریک جنایت‌های این رژیم نیز هستند.