محمد عطریانفر در مصاحبه با خبر آن‌لاین و درباره این که آقای رئیسی رقیب جدی برای اصلاح‌طلبان است،‌گفت: اگر آقای رئیسی بیایند باید معادلات را به گونه‌ای دیگر مطالعه کنیم. بالاخره تجربه 16 میلیون رأی برای ایشان تجربه مهمی است ولی من می‌خواهم توصیه کنم اگر چنانچه جریان اصولگرا به این داستان دل بسته است، حادثه آقای کروبی را از نظر دور ندارد.
در واقع حتماً کاندیدا شدن برای دومین بار به معنای بیشتر شدن آرا نیست؛ رأی 4 میلیونی آقای کروبی در سال 84 در سال 88 تبدیل به یک رأی 600 الی 700 هزاری شد. ایشان مدعی بودند مگر می‌شود 4 میلیون رأی به 700 هزار رأی تقلیل پیدا کند؟ بله ممکن است.
عطریانفر افزود: دلبستگی جریان راست به 16 میلیون رأی نباید آنها را اغوا کند؛ آنها باید فکر کنند که می‌خواهند از صفر وارد عرصه شوند یعنی به این امید که پیروزی آنها قطعی است، نباید بیکار بنشینند، چون ممکن است معادلات به گونه‌ای پیش برود که آقای رئیسی هم به پیروزی نرسد.
وی در بخش دیگری از این گفت‌وگو اظهار داشت: میانه‌روی عین اصلاح‌طلبی است. میانه‌روها و اصلاح‌طلبان یک گروه هستند. اگر حمل بر خودستایی نباشد حقیقت و جوهره مرکزی نظریه اصلاح‌طلبی نوع نگاه کارگزاران است.
عطریانفر در عین حال گفت: اصلاح‌طلبی از یک مسئله بزرگ رنج می‌برد و آن اینکه یک مانیفست مشخص ندارد. کارگزاران به صفت حزبی این کار را انجام داده است؛ یعنی اگر روزی جبهه اصلاحات به یک فهم مشترکی دست پیدا کند شاید مکتوبات و مانیفستی که مدون شده است را ارایه کنیم و از آن برای رسیدن به یک تعریف مشترک کمک بگیریم و آن را به رسمیت بشناسیم.
اظهارات عطریانفر درباره نامزدی آقای رئیسی و یادآوری رأی کروبی در دومین نامزدی در سال 88، در حالی است که اولاً دبیر کل حزب کارگزاران و محمدعلی نجفی جزو اداره کنندگان ستاد کروبی در این سال بودند و ثانیاً با وجود رأی چندصد هزار نفری، به کروبی چنین القا  می‌کردند که او رأی آورده اما تقلب شده است. اکنون پس از 12 سال و صرفاً برای فضاسازی علیه نامزدی آیت‌الله رئیسی یک عضو کارگزاران اذعان می‌کند که کروبی واقعاً چندصد هزار بیشتر رأی نداشته و بی‌خودی در انتخابات 88 مدعی تقلب شده و گرد و خاک
کرده است.
اما از این واقعیت تلخ درباره دودوزه‌بازی کارگزاران که بگذریم، مقایسه کروبی با رئیسی مقایسه بلا وجهی است. کروبی در سال 88، نامزد دوم طیف اصلاح‌طلبان بود و از نگاه این طیف قرار بود رادیکالیسم نامزد اول (موسوی) را تشدید کند. ضمن این که او در این سال‌ها کارنامه درخور توجهی نزد مردم نداشت.
اما آقای رئیسی در سال 96 با وجود فضاسازی سنگین علیه وی توانست 16 میلیون رأی کسب کند که بالاترین رأی نفر دوم انتخابات در طول ادوار انتخابات می‌شود. پس از آن نیز به اعتبار کارنامه درخشان در دو سال مدیریت دستگاه قضایی، به شهادت همه نظرسنجی‌های دولتی، محبوبیت آقای رئیسی روند رشد صعودی و افزایشی داشته که به نحوی که نام وی در همین نظرسنجی‌ها، در میان چند شخصیت اول محبوب ملی دیده می‌شود.
مبارزه با فساد دانه‌درشت‌ها، رسیدگی به کارخانه‌های غیرقانونی واگذار شده (غارت شده) و پیگیری برای احیای آنها، در کنار بهبود وضعیت دادرسی و احقاق حقوق مردم، در این افزایش محبوبیت مؤثر بوده است. و به نظر می‌رسد اطلاع آقای عطریانفر از دخالت این ملاک‌ها در میزان محبوبیت آقای رئیسی، موجب فضاسازی اخیر وی شده است.