دیپلماسی ایرانی وابسته به صادق خرازی، ضمن برشمردن حداقل یازده مورد عهدشکنی اروپا می‌نویسد: پس از خروج آمریکا از برجام، اتحادیه اروپا به سیاست کج‌دار و مریز و با بی‌عملی، صرفا به حمایت شفاهی و روی کاغذ از برجام اکتفا کرد، اما عملا ضمن تسلیم در برابر تروریسم اقتصادی نامشروع آمریکا، از انجام تکالیف و مسئولیت‌های خود در پنج سال گذشته شانه خالی کرده است. در این باره موارد نقض عهد و بی‌عملی تروئیکای اروپا در قبال برجام را در پنجمین سالگرد این توافق بین‌المللی حداقل در یازده مورد می‌توان بازشمرد:
- عدم تحرک در قبال ضرورت حفظ و ارتقای روابط گسترده‌تر اقتصادی در حوزه‌‌های مختلف با ایران
- بی‌عملی در تشویق سرمایه‌گذاری بیشتر در ایران
- عدم حمایت عملی از تجارت و سرمایه‌گذاری در ایران
- بی‌تحرکی نسبت به حمایت از کنشگران اقتصادی در سرمایه‌گذاری‌ها و دیگر فعالیت‌های تجاری و مالی مرتبط با ایران
- عدم اقدام برای تقویت پوشش‌های اعتبار صادراتی
- بی‌توجهی نسبت به مسئولیت حمایت روشن و موثر از کنشگران اقتصادی که با ایران تجارت می‌کنند، به ویژه شرکت‌های کوچک و متوسط که شاکله اصلی بسیاری از اقتصادها محسوب می‌شوند.
- عدم اقدام نسبت به گرد هم آوردن کارشناسان بخش دولتی و خصوصی از جمله از طریق تقویت شوراهای تجاری
- کاهلی نسبت به تحرک‌بخشی در حوزه روابط حمل و نقل دریایی، زمینی، هوایی و ریلی
- عدم کمک به تداوم صادرات نفت و میعانات گازی و محصولات نفتی و پتروشیمی ایران
- عدم حمایت از شرکت‌ها در برابر آثار فراسرزمینی تحریم‌های آمریکا
- عدم اجرای وظایف در حوزه حفظ و توسعه کانال‌های موثر مالی برای تعامل با ایران به خصوص رونق‌بخشی به کانال مبادلات مالی با نام اینستکس.
تروئیکای اروپا علاوه بر این، تکلیف خود را در قبال وظایفش نسبت به برجام، روشن نمی‌کند و به عنوان بخشی از مشکل و سد راه اجرای این توافق شده است. حتی پا را فراتر گذاشته، فرصت‌طلبانه و با سیاسی‌کاری درخواست‌های نامشروع و خارج از چارچوب توافقات مطالبه کرده و در نتیجه رویه مخربی را در پیش گرفته است. تلاش غیرقابل هضم تروئیکا برای بردن پرونده ایران به شورای حکام با هدف صدور قطعنامه و افزایش فشار تنها نمونه کوچکی از دوگانه‌بازی‌های شرکای بی‌عمل برجام است.
در هر صورت نفس‌های برجام در پنجمین سالگرد آن به سبب خروج یک‌جانبه ترامپ و عدم وظیفه‌شناسی تروئیکا به شماره افتاده است.