سرویس خارجی-

مردم کشمیر بیش از 45 روز است که در محاصره نظامیان ارتش هند به سر می‌برند و شرایط در آنجا به گونه‌ای است که حتی رسانه‌های غربی مثل روزنامه «گاردین»، از کشمیر مثل یک زندان بزرگ یاد می‌کنند.
از آغاز محاصره، راه‌های ارتباطی مردم این منطقه با خارج مسدود شده است و خبرها از این منطقه به سختی مخابره می‌شود. شیعیان این منطقه که رسم دارند مراسم اصلی سوگواری سیدالشهداء‌(ع) را در یک هفته برگزار کنند، امسال با این فضا رو‌به‌رو بوده‌اند؛ طبق مقررات تحمیلی دهلی‌نو، اجتماع بیش از سه نفر در یک مکان، برای کشمیری‌ها ممنوع است، و همین به تنهایی کافی بود که جلوی برگزاری هر گونه مراسمی را بگیرد.
در روز نخست محرم، در برخی مناطق مقامات ارشد پلیس از رهبران محلی خواستند جلوی حضور مردم و جوانان در دسته‌های عزاداری را بگیرند، اما اغلب رهبران این دستور را نپذیرفتند.
در روز دوم، منطقه «زدی‌بال» که از پرجمعیت‌ترین مناطق شیعه‌نشین شهر «سرینگر» مرکز کشمیر، است شاهد دسته‌های عزاداری شیعیان بود، اما عزاداران هدف گلوله‌های ساچمه‌ای و گازهای اشک‌آور قرار گرفتند.
دولت هند در روز سوم نیروهای بیشتری را به منطقه اعزام کرد، به‌گونه‌ای که به‌طور تقریبی برای هر خانه یک نیروی امنیتی وجود داشت، تا کسی از خانه خارج نشود.
در روز چهارم تعدادی از جوانان در منطقه «حسن‌آباد» به دست نیروهای هندی بازداشت شدند و تعداد زیادی نیز مورد ضرب‌وشتم قرار گرفتند و با گلوله‌های ساچمه‌ای مجروح شدند. نیروهای نظامی از هواپیماهای بدون سرنشین برای تهیه عکس و فیلم از مردم استفاده ‌کردند.
در روز پنجم، مردم در مناطق قدیمی شهر «سرینگر» دو بار تلاش کردند که دسته‌های عزاداری را برپا کنند، اما هر بار سرکوب شدند.
روز ششم در منطقه «حسن‌آباد» حکومت نظامی شکسته شد و فریادهای «لبیک یا حسین» و «آزادی» در کوچه و خیابان‌های این منطقه به گوش رسید. دسته‌های عزاداری موفق شدند مراسم را برگزار کنند، اما نیروهای امنیتی مردم را مورد ضرب‌وشتم قرار‌دادند و گلوله‌های ساچمه‌ای به‌طرف عزاداران شلیک کردند.
در روز هفتم که روز اصلی عزاداری کشمیری‌هاست، نیروهای نظامی تمام منطقه را بستند. عزاداران اما از طرق مختلف خود را به محل عزاداری رساندند. شعارهای عزاداران بیشتر علیه هند بود و به همین خاطر نیز شدیدتر از روزهای قبل سرکوب شدند و بیش از 200 نفر هدف گلوله‌های ساچمه‌ای قرار گرفتند.