این استاد دانشگاه تهران دعا کرد: احساس می‌کنم براساس گفته‌های مقامات ایران، آمریکا و فرانسه، شرایط مذاکره فراهم شده است. همچنین با شناختی که نسبت به آقای ظریف دارم بعید می‌دانم ایشان کاری را بدون مجوز مقام عالی نظام انجام دهد.
او می‌افزاید: اتفاقاتی که در خلیج‌فارس درباره نفتکش‌ها (توقیف نفتکش انگلیسی) و ساقط کردن پهپاد آمریکایی شاهد بودیم بیانگر اقتدار ایران است و نشان داد که جمهوری اسلامی ایران مرعوب نشده و آمادگی دفاع از خود را به‌طور کامل دارد.
هادیان گفت: بنابراین موضع اقتدار و عزت مدنظر رهبری حدودا تامین شده و اکنون با تکیه بر مصلحت و کاربست حکمت امکان گفت‌وگو و سپس مذاکره افزایش یافته است.
تقلای هادیان برای جا انداختن مذاکره با ترامپ در حالی است که بلافاصله پس از اظهار آمادگی تلویحی روحانی، ترامپ و ماکرون از موضع اهانت و اتهام زنی و طلبکاری پاسخ روحانی را دادند. ضمن اینکه رهبر انقلاب چند ماه قبل در دیدار مسئولان نظام، مذاکره با دولت آمریکا را سم مضاعف خواندند و در دیدار نخست‌وزیر ژاپن هم، پذیرش پیام ترامپ را به خاطر عهدنشناسی او رد کردند.
رهبر انقلاب 24 اردیبهشت امسال در دیدار مسئولان نظام که آقای روحانی هم حضور داشت، فصل الخطاب را درباره مذاکره دوباره با آمریکا بیان کردند: «مذاکره با آمریکا سمّ است؛ تا وقتی آمریکا همینی است که الان هست، به تعبیر امام، تا وقتی آدم نشده، مذاکره‌ ما با این دولت کنونی آمریکا، یک سمّ مضاعف است».
در عین حال، اگر به اذعان هادیان جمهوری اسلامی قدرتمند شده، این نه به خاطر گردن کج کردن پیش دولتمردان آمریکا، بلکه بر عکس به خاطر مواجهه انقلاب با دشمنان و دست رد به سینه شان زدن بوده است. در همین حال، پمپئو وزیر خارجه آمریکا دیروز با اعتراف به تلخکامی آمریکا از اقتدار انقلابی ایران مدعی شد ایران باید این رویکرد انقلابی را کنار بگذارد تا با او مذاکره کنیم. یادآور می‌شود ناصر هادیان از عناصر نزدیک به «مادلین آلبرایت» (وزیر خارجه اسبق آمریکا در دولت بیل کلینتون و معروف به جانور سیاسی) است. آلبرایت او را در کنار برخی دیگر جزو «شاگردان خوب»‌ و «فرزندان فکری» خود معرفی می‌کند و می‌گوید: من به فرزندان فکری‌ام در ایران امیدوارم.
هادیان 4 شهریور 92 یادداشتی با عنوان «ابتکار یکجانبه  در موضوع هسته‌ای» در روزنامه زنجیره‌ای بهار منتشر کرد که در آن پیشنهاد «امتیاز دادن و نخواستن امتیاز» را مطرح کرده بود: «آنچه مسلم است آن است که تداوم مسیر پیشین در پرونده هسته‌ای دیگر به صلاح نیست. اما راه‌حل چیست و چه باید کرد که ضمن حفظ منافع کشور و حقوق هسته‌ای بتوان موضوع هسته‌ای را حل کرد؟ یکی از پاسخ‌ها در سیاست «ابتکار یکجانبه» نهفته است. تاکنون موضوع هسته‌ای، عمدتا تمرکز بر معامله (بده - بستان) بوده است، اما سیاست «ابتکار یکجانبه» خروج از این چارچوب را پیشنهاد و یک اقدام اعتمادساز یک‌طرفه را توصیه می‌کند. در واقع در موضوع هسته‌ای، دستگاه دیپلماسی ایران باید دست به یک «ابتکار یکجانبه» اعتمادساز بزند. بدون آن‌که بخواهد ما‌به‌ازا و امتیازی در قبال آن دریافت کند».!!
هادیان در نشست دیپلماسی ایرانی در هفتم آبان ماه 1391 هم از سخنرانی در سنای آمریکا خبر داده بود.
کیان تاجبخش یکی از افراد دستگیر شده در فتنه سال 1388 در حاشیه اولین جلسه رسیدگی به اتهامات خود در نشست خبری از هادیان نام برد. او در معرفی پروژه مذاکره و گفت‌و‌گوی نیمه پنهان میان ایران و آمریکا موسوم به «ردیف 2» می‌گوید: «عوامل مستقیم فعال در پروژه «ردیف 2» آقایان «ناصر هادیان» و «هادی سمتی» بودند که به سوئد و سوئیس می‌رفتند و جریانات دیگر یعنی احزاب سیاسی اصلاح‌طلب مانند حزب مشارکت نیز از طریق این افراد با نهادهای آمریکایی ارتباط برقرار می‌کردند و‌اشخاصی چون مصطفی تاج‌زاده و سعید حجاریان از طریق عوامل پروژه مذکور در قالب پروژه‌های تحقیقاتی و عملیاتی با بنیاد سوروس و دیگر موسسات فعال در عرصه انقلاب‌های رنگین ارتباط برقرار می‌کردند.»
یادآور می‌شود شبیه دروغ پراکنی هادیان را حسام آشنا و محمد- م (از مشاوران و همکاران رسانه‌ای دولت) انجام داده و در توییتر تلاش کردند خطای پر هزینه ظریف و روحانی را مورد تایید رهبری جا بزنند.
حسام آشنا، همزمان با اعلام آمادگی روحانی برای ملاقات با ترامپ، توییتی غیر صادقانه و تحریف آمیز زد؛ با این مضمون: «‏مسئول تدبیر نظام بر اساس {حکمت}- رهبری/ مسئول مدیريت راهبردی سیاست خارجی بر اساس {مصلحت} -رئیس‌جمهور/ ‏مسئول اجرای سیاست خارجی بر اساس {عزت}- وزیر امور خارجه/ ‏نتیجه: حصر ایران خواهد شکست».
اما برخلاف ادعای او، رفتار روحانی موجب توهین و تحقیر و طلبکاری از سوی ترامپ و ماکرون شد که مدعی بودند ایران باید محدودیت‌های بیشتری را در قالب مذاکرات جدید (فرا برجامی) بپذیرد تا به ادعای آنها، امنیت جهان تامین شود و آنها مطمئن شوند ایران بمب هسته‌ای نمی‌سازد و در منطقه هم نقش ایفا نمی‌کند!
پس از این توهین بود که روحانی گفت: تا برداشتن تحریم‌ها، حاضر به ملاقات و عکس یادگاری نیست و ظریف تصریح کرد؛ تا قبل از انجام کامل تعهدات طرف مقابل، دیدار روحانی و ترامپ، قابل تصور نیست.
در واقع به فاصله کمتر از 24 ساعت، بانیان این رفتار پر خطر و به دور از عزت و حکمت و مصلحت، مجبور شدند‌اشتباه خود را پس بگیرند و به موضع درست نظام برگردند.
در واقع، انتظار آمریکا و فرانسه این است که جمهوری اسلامی ایران، همان اقتداری را که امثال هادیان بهانه توجیه مذاکره با ترامپ می‌دانند، پای میز مذاکره واگذار کند و دوباره وعده‌های نسیه بگیرد. اما معلوم نیست اگر کشوری قدرت نظامی و موشکی و نفوذ منطقه‌ای خود را فروخت، پس از آن چگونه می‌تواند اجرای تعهدات طرف مقابل را مطالبه کند و حق خود را بگیرد یا حتی از موجودیت و امنیت خود صیانت نماید.