قسم خورده‌اید(نگاه)
محمدهادی صحرایی
طبق قانون و قاعده خلقت، اقدامات ما هرچه که باشد ثبت و ضبط خواهد شد و هیچ عملی در دار دنیا فانی و از بین رفتنی نیست و روزی که باید پاسخگوی اعمال خود باشیم، خواهیم دید که ریز و درشت کارهایمان و حتی«إِنْ تَكُ مِثْقالَ حَبَّهًْ مِنْ خَرْدَلٍ»2 را هم خدا محاسبه نموده و از قلم نینداخته است، تا چه رسد به اموری که مرتبط با سعادت و شقاوت، صلاح و ضلال، پیشرفت و پسرفت و نهایتاً هرچه که به خیر و شر جامعه و نسل‌های فعلی و بعدی بینجامد و تا چه رسد به وظیفه سنگین وکالتی که افراد، تعهد کرده و «با قسم خوردن»، می‌پذیرند و بار و وبالش را بر عهده می‌گیرند باشند و باید در معرکه قیامت و در حضور خداوند، پاسخگوی آنچه که به گرده گرفته و نزد آنان که وکیلشان شده‌اند، باشند. این تذکار و هشدار‌باشی است برای قلوبی که ممکن است هرچیز را به محک سیاست‌زدگی و با چرتکه دنیا به حساب آورند و نشنوند. شاید که در هیاهوی دنیازدگی و غوغای سیاست‌بازی و مسابقه تقلب، بازنگری کنند که آنها قسم خورده‌اند.
تشکیل حکومت اسلامی آرزو و آرمان انبیاء و اولیاء و شهدا و مظلومین و مستضعفین طول تاریخ و عرض جغرافیاست. اگرچه در برخی مقاطع و مناطق، صورت تحقق به خود گرفته ولی با انقلاب اسلامی ایران در قرن بیستم و تداوم چهل‌ساله آن، منشأ امید خداجویان و مأمن مظلومان و مأوای جوانمردان عالم گردیده است. مرور سرگذشت انقلاب شریف اسلامی ایران اگرچه برای مردمِ نجیبمان، توضیح واضحات است ولی برای برخی کاربِدستان نسیان‌زده، ضروری و حیاتی است. چراکه هرچه مسئولیت‌ها سنگین شود باید عبرت‌گیری و درس‌آموزی از پیشینیان نیز بیشتر شود که پیش از ما، بهتران و بدترانی بوده‌اند که با همین اداها و ادعاها، همین مسئولیت‌ها را به عهده داشته‌اند و ای‌بسا مدعی‌تر از ما نیز بوده‌اند و اکنون در برزخ، عمر خود را سیر کرده و آنچه را کشته‌اند درو می‌کنند و واقعیت اعمال خود را می‌بینند و بین ما یا نام نیکی از آنها مانده یا لعن و نفرینی که از سرِ خشمی حسرت‌آلود، نثارشان می‌کنیم و اگرچه مکنونات قلب و ارتعاشات ایمان و اعماق قلب‌ها برای خداوند عادل و مقتدر روشن است ولی قضاوت آیندگان نیز محکمه‌ای است که نباید از آن غافل شد.
و باید دانست که مسئولیت‌ها هرچه مهم‌تر باشد اثرش ماندگارتر است. در تاریخ کم نبوده‌اند مردمان خوبی که با تصمیمات سنجیده و شرافتمندانه و مردانه خود، مردم و میهن خود را ده‌ها سال به پیش برده‌اند و نام نیکشان در دفتر بندگانِ سودمندِ خدا ثبت و ضبط گردیده است و در مقابل آنان نیز کم نبوده‌اند ناجوانمردانی که به مسئولیت و مقام خود و فرصت خدمت و نعمت اعتمادی که خدا از آنها در دل مردمانشان گذاشته، به دید «طعمه و سفره» نگریسته‌اند و شرافت خود را به جیفه عفن پول و پیشنهاد و سود و استخدام خود و نزدیکانشان فروخته‌اند و ملت و مردم خود را ده‌ها و شاید صدها سال به عقب کشانده‌اند و اکنون در پیشگاه خدا به عنوان خائنین و نفرین‌شدگان، در صف پاسخ‌اند. امروز هر ایرانی مذهبی یا غیر آن، به شرافت امثال خواجه نصیر و شیخ بهایی و امیرکبیر درود می‌فرستد و هر ایرانی مذهبی و غیر آن، به مسببین ترکمانچای و گلستان و حراج بحرین، نفرین می‌کند. چقدر بین این دو طایفه تفاوت هست. درود و رحمت خدا و صالحان به شرافتمندان و امانتداران و لعنت و نقمت ابدی بر خائنین و مردم‌فروشان و دین به دینار دادگان.
مردم ایران در دورانی که کدخدای شرق «خدا» را انکار و کدخدای غرب در کلیسا دفنش کرده بود، رهبری از سلاله پاکان را برگزید و از اعماق تاریخ و از عمق جان، فریاد خدا خدا سر داد و خفتگان را بیدار و اردوگاه شیطان را آشفته کرد. دشمنان از این انقلاب با عنوان «زلزله‌ای فراگیر» یاد کردند که دودمانشان را به باد خواهد داد. مردم با استقرار جمهوری اسلامی خود «ایران را از زیر سلطه انگلیس و آمریکا بیرون کشید»3 و ده‌ها هزار مستشار مفتخور را با ذلت، اخراج کرد و با صدای با‌صلابت و صاف، به دشمنان «نه» گفت. مسئولین وابسته و سفارش‌شده از سفارتخانه‌های اجانب را کنار زد و خود از میان مدعیان خدمت و صداقت و ارادت به انقلاب، نماینده و وکیل و مسئول انتخاب نمود تا راه نیمه‌تمام را ادامه دهند و رسالت را به اتمام رسانند. با اتکاء به خدا و ایمانِ به اراده‌ها، هیمنه قلدران را شکست و تاریخ را نجات داد و از قرن بیست به بعد را به نام «خمینیون» رقم زد. بدترین و بیشترین و طولانی‌ترین و نامردانه‌ترین تحریم‌ها را تحمل کرد تا برای مردمان جهان ترجمان این آیه باشد که فرمود: «كسانى كه گفتند پروردگار ما الله است، سپس ايستادگى كردند، فرشتگان بر آنان فرود می‌آيند و مى‌گويند: هان، بيم مداريد و غمگين مباشيد، و بشارت باد بر شما بهشتى كه وعده داده می‌شدید».4
در دوران شعبِ ابی‌طالبِ انقلاب و زمانی‌که مردم گوشت را به «ربع کیلو» می‌خریدند و لباس را با وصله می‌پوشیدند و رزمندگان با سیم تلفن و قوطی کنسرو، برای عراقی‌ها میدان مین و تله می‌ساختند، به آمریکای مقتدرِ دوران کارتر و ریگان، محل نمی‌گذاشتند تا چه رسد به امروزی که آمریکا گرفتار ترامپی شده که مضحکه جهان است و نماد شیرین‌کاری. زمانی، امام خمینی، مک فارلین را دست از پا درازتر به آمریکا برگرداند و زمانی، به خاطر تداوم حمایت‌های شوروی از صدام گفت سفیرشان را بخوانید و او را تحقیر کنید. سفیر قلدر را صدا زدند و چنین کردند. و امروز که امام صدیقمان پشت نیل است و با اقتدار می‌گوید «إِنَّ مَعي رَبِّي سَيَهْدينِ»5 چرا عده‌ای قالب تهی کرده‌اند؟ «مالَكُمْ لاتُؤْمِنُون؟» آنها که با شروع انقلاب و جنگ، به بهانه درس، با خود و خانواده‌شان به خارج فراریدند و امروز برای مردمِ شجاع و شرافتمند، قیافه می‌گیرند، بخوانند و بدانند که وقتی 80 کشور صدام را تجهیز و تشجیع کردند و قلاده‌اش را باز‌کردند و به جان ایران انداختند، مردم با همان بضاعت اندک و دل و جرأت زیادِ خود، جوانان سرو و صنوبر خود را به پای انقلاب قربان و «جنگ را اداره کردند» و امروز هم از سفره انقلابی که همان مسئولان کذایی و آقازادگانشان، دهه‌هاست در کمرش نشسته‌اند، کم‌بهره‌ترینند و بی‌ادعاترین.
مردم ایران بعد از جنگ هم دست از انقلاب نکشیدند. چون که می‌دانستند خدای انقلاب و دفاع مقدس، با خدای بعد از آن و هنگام تحریم، یکی است. زمانی که سازندگی شروع شد و سروکله همان فراریان مدرک به دست و جویای صندلی، پیدا شد و با نسخه ترجمه‌ای خود، تورم را به 49 درصد رساندند و در دوران اصلاحاتی که به خاطر ضعف مدیریتی و وادادگی، به غیر از اقتصاد لنگان، دوباره ترورهای خیابانی شروع شد و... تا امروزی که سانتریفیوژها و رآکتور اراک را با یک باغ سیب و گلابی برجام عوض کردند و میوه کرمو تحویل مردم دادند و تا یکشنبه گذشته که به جای پرداختن به توفان شن سیستان و سیل مازندران و زلزله‌زدگان کرمانشاه و سر از کمر بریدن محتکران و وزارتخانه‌های بی‌مسئول و نقدینگی افسانه‌ای و...، برای جلب نظر کدخدا، CFT را تصویب کردند، باز هم مردم پای انقلابند و نظاره‌گر همان مسئولان و آقازادگان کذایی به علاوه کاسبکاران سیاسی‌اند، که بالاخره می‌خواهند چه کنند؟
«برجام» که برای رفع «بالمره» تحریم‌ها بود، «توهین به مردم» را نیز به تحریم‌ها افزود و در ازای اسب زین‌شده‌ای که دادیم، افسار پاره آن را هم پس ندادند، حالا با چه عقلی می‌گویند باید برای دشمنان شفاف‌سازی کنیم؟ نمی‌دانیم. «حَدِ یَقِفِ»6 خودکم‌بینی و خود‌تحریمیِ برخی، و زیاده‌خواهی دشمنان کجاست؟ نمی‌دانیم. مشکل مردم با برجام و تورم و دولت تدبیر، کم است که به آن اضافه می‌کنید؟ برای مردمی که اراده خود را بارها به رخ تاریخ کشیده، سخت است که حرف زور ظالم بشنود و مسئولانش برای خوش‌آمدِ دشمن، این‌گونه دستپاچه باشند. این همه هزینه سازش بس نیست؟ شیوه دشمن همین است که گاهی گروهی، مثلِ «گاوسعود شیرده» را می‌دوشد و گاهی از گروه ضعیف‌النفسِ دیگری، تا می‌تواند امتیاز می‌گیرد. آمریکا دیگر باید با چه زبانی به «بن سلاخ سعودی» بگوید «گاو» تا بفهمد؟ و باید به چه زبانی به برخی گفته شود که «هرگز يهوديان و مسیحیان از تو راضى نمىشوند، مگر آنكه از دینشان پيروى كنى»7 پس تکلیف خودت را با مردمت روشن کن.
با توجه به سخن اخیر آقای روحانی مبنی بر اینکه تحریم‌های آمریکاییِ آبان ماه، همین بود که زودهنگام انجام شد و مابقی جنگ روانی و هیچ است، چرا باید دوباره دَم کدخدا را ببینیم؟ این سخن وزیر امور خارجه در یکشنبه سیاهِ مجلس، که «من و رئیس‌جمهور تضمین نمی‌دهیم با پیوستن به لایحه حمایت مالی از تروریسم مشکلاتمان حل خواهد شد، اما می‌توانیم تضمین بدهیم که با نپیوستن به آن، آمریکا بهانه مهمی برای افزایش مشکلات ما پیدا خواهد کرد» با چه استدلالی ملاک تصمیم می‌شود؟ تسلیم که تدبیر نیست و ترس که هنر نیست و رأی مخفی که شجاعت نیست. شما قسم خورده‌اید! تحمیل این همه هزینه برای سازش، بی‌خردی نیست؟ منافع و عزت ملی استخوان نیست که گاهی با برجام و گاهی با FATF وCFT، جلو شیاطین بیندازید تا مزاحمت نکنند. تا کی برخی مسئولان ما به جای رفع دلواپسی مردم، خود را مسئول رفع نگرانی کدخدا و دلشاد کردنش می‌دانند؟ آمریکا نگران است، به جهنم، شما به کارتان برسید. اگر مسلمانیم و قرآن را ورق زده‌ایم، به ما می‌گوید «شما كسانى هستيد كه آنان را دوست داريد درحالی که آنان شما را دوست ندارند... چون با هم خلوت كنند، از شدت خشم بر شما، سر انگشتان خود را مى‌گزند. بگو: «به خشم خود بميريد» كه خداوند به راز درون سينهها داناست». 8
ـــــــــــــــــــ
1 - و هرگز يهوديان و مسیحیان از تو راضى نمىشوند، مگر آنكه از كيش آنان پيروى كنى. بگو: «در حقيقت، تنها هدايتِ خداست كه هدايت [واقعى] است.» و چنانچه پس از آن علمى كه تو را حاصل شد، باز از هوس‌هاى آنان پيروى كنى، در برابر خدا سرور و ياورى نخواهى داشت. سوره بقره آیه120
2 - پسركم، اگر عملت هم‌وزن دانه خَردلى و در تخته سنگى يا در آسمان‌ها يا در زمين باشد، خدا آن را مىآورد، كه خدا بس دقيق و آگاه است. سوره لقمان آیه 16
3- سخنرانی مقام معظم رهبری در اجتماع صدهزار نفری ورزشگاه آزادی. 12مهر 1397
4- سوره فصلت آیه 30
5- پروردگارم با من است و به زودى مرا راهنمايى می‌کند. سوره شعرا آیه 62
6- محل و موقع توقف.
7- سوره بقره آیه 120.
8- سوره آل عمران آیه 119.