وعدههای بیثمر دولتیها(یادداشت خبرنگار)
متأسفانه علیرغم وعدههای متعددی که در سالهای گذشته برای تعیین تکلیف پروژه راهآهن اردبیل از سوی دولت داده شده است همچنان روند اجرایی و بهرهبرداری نهایی آن در هالهای از ابهام قرار دارد.
بدون شک اگر توجه دولت به راهآهن اردبیل، میانه راضی کننده بود امام جمعه اردبیل از بیتوجهی دولت به پروژه راهآهن اردبیل انتقاد نمیکرد.
وقتی نوبخت معاون رئیسجمهور و رئیسسازمان برنامه و بودجه به دنبال گسترده شدن اعتراضات مردمی در ارتباط با پروژه راهآهن اردبیل- میانه در آذرماه سال 95 به اردبیل مسافرت کرد، طرفداران دولت تبلیغات وسیعی در مورد این مسافرت با توجه به وضعیت نامساعد هوا به راه انداختند و آن را نمونهای از توجه دولت به اردبیل به حساب آوردند ولی با گذشت نزدیک به یک سال از آن سفر تاریخی مورد ادعای دوستان دولت در استان، بیتوجهیها به اندازهای بوده است که بار دیگر امام جمعه اردبیل در خطبههای نماز جمعه بر این مسئله تأکید کرده و از وجود معیارهای دوگانه در بحث پروژههای راهآهن کشور انتقاد کرد.
رئیس جمهور در مرداد ماه سال 93 و در جریان سفر استانی، به مردم اردبیل قول داد که تکمیل نهایی آن جزء مصوبات سفر باشد و در این ارتباط اهتمام جدی صورت بگیرد.
این پروژه مهم همیشه در دام وعدهها و وعیدها گرفتار بوده است. از وعدههای وزارتخانه گرفته تا کمیسیون عمرانی مجلس و از رئیسجمهور تا رئیس سازمان برنامه و بودجه همه قول دادهاند و بعد از مدتی نیز حرفهای خود را به فراموشی سپردهاند.
در ارتباط با این پروژه آنقدر حرف زده شده که مردم با عادت کردن به این وعدههای غیرعملی به نوعی از توجه ویژه و کارساز مسئولین به آن ناامید شدهاند.
پروژهای که عملیات اجرایی آن از سال 84 آغاز شده همچنان در دام بیتوجهیها و وعدههای بیاساس گرفتار شده است.
در سال 96 رئیسجمهور در بندرعباس میگوید: راهآهن قزوین، رشت احتیاج به سفارش ندارد چون آقای نوبخت نسبت به آن تعصب دارد و اول سال آینده آن را افتتاح میکنیم . اما مردم اردبیل باید به دنبال چه کسی در تشکیلات دولت و سازمان برنامه و بودجه بگردند تا به راهآهن اردبیل، میانه تعصب داشته باشد و وعده خود رئیسجمهور در مورد این پروژه را عملی بکند؟
این گونه برخورد دوگانه با پروژههای راهآهن موجب میشود که امام جمعه اردبیل در خطبههای نماز جمعه هفته گذشته بگوید: «از رئیس جمهور میپرسم اگر یک استان محروم مرزی شخصیت متنفذ در دولت نداشته باشد دردهای خود را به کجا ببرد»؟
سرنوشت پروژههای مهمی که با وعده تکمیل نهایی آنها مردم را سرگرم کردهاند به کجا میانجامد. از اول دولت تدبیر و امید و با شروع به کار خدابخش استاندار وقت اصطلاح جدیدی به نام مگاپروژهها را در سطح گستردهای مطرح کرد و مردم را تا پایان دولت به تحقق این وعدهها امیدوار نمود و وقتی مسئولیت استانداری را در منطقه ترک کرد اشارهای به سرنوشت مگا پروژهها ننمود و اینک مردم استان باید شاهد پیشرفت عملیات پروژههای راهآهن در سایر نقاط کشور باشند و حسرت برخورداری از یک شخصیت متنفذ در دولت را بخورند.
این که معاون رئیسجمهور برای پروژه استانی که به آن تعلق دارد آنقدر حساسیت به خرج بدهد که رئیسجمهور در یک سخنرانی رسمی آن را تأیید بکند آیا نمیتواند جای سؤال متعدد داشته باشد؟
نوبخت در سفر به استان اردبیل مدعی شد که پروژه راهآهن اردبیل، میانه از طرحهای اولویتدار دولت است و به دنبال این حرف بود که آیتاله سید حسن عاملی امام جمعه اردبیل در خطبههای 12 اسفند ماه 95 از دولت به دلیل قراردادن این پروژه در ردیف راهآهنهای اولویتدار در سال 96 تشکر کرد. حال که امام جمعه اردبیل به صراحت در روزهای منتهی به پایان سال از وضعیت این پروژه گلایه میکند آیا نباید پرسید که اگر توجه به پروژههای اولویتدار دولت از سرعت این چنینی برخوردار میباشند وای به حال آن پروژههایی که از نعمت چنین عنوانی بیبهرهاند.
اردبیل- نادر پرستار
بدون شک اگر توجه دولت به راهآهن اردبیل، میانه راضی کننده بود امام جمعه اردبیل از بیتوجهی دولت به پروژه راهآهن اردبیل انتقاد نمیکرد.
وقتی نوبخت معاون رئیسجمهور و رئیسسازمان برنامه و بودجه به دنبال گسترده شدن اعتراضات مردمی در ارتباط با پروژه راهآهن اردبیل- میانه در آذرماه سال 95 به اردبیل مسافرت کرد، طرفداران دولت تبلیغات وسیعی در مورد این مسافرت با توجه به وضعیت نامساعد هوا به راه انداختند و آن را نمونهای از توجه دولت به اردبیل به حساب آوردند ولی با گذشت نزدیک به یک سال از آن سفر تاریخی مورد ادعای دوستان دولت در استان، بیتوجهیها به اندازهای بوده است که بار دیگر امام جمعه اردبیل در خطبههای نماز جمعه بر این مسئله تأکید کرده و از وجود معیارهای دوگانه در بحث پروژههای راهآهن کشور انتقاد کرد.
رئیس جمهور در مرداد ماه سال 93 و در جریان سفر استانی، به مردم اردبیل قول داد که تکمیل نهایی آن جزء مصوبات سفر باشد و در این ارتباط اهتمام جدی صورت بگیرد.
این پروژه مهم همیشه در دام وعدهها و وعیدها گرفتار بوده است. از وعدههای وزارتخانه گرفته تا کمیسیون عمرانی مجلس و از رئیسجمهور تا رئیس سازمان برنامه و بودجه همه قول دادهاند و بعد از مدتی نیز حرفهای خود را به فراموشی سپردهاند.
در ارتباط با این پروژه آنقدر حرف زده شده که مردم با عادت کردن به این وعدههای غیرعملی به نوعی از توجه ویژه و کارساز مسئولین به آن ناامید شدهاند.
پروژهای که عملیات اجرایی آن از سال 84 آغاز شده همچنان در دام بیتوجهیها و وعدههای بیاساس گرفتار شده است.
در سال 96 رئیسجمهور در بندرعباس میگوید: راهآهن قزوین، رشت احتیاج به سفارش ندارد چون آقای نوبخت نسبت به آن تعصب دارد و اول سال آینده آن را افتتاح میکنیم . اما مردم اردبیل باید به دنبال چه کسی در تشکیلات دولت و سازمان برنامه و بودجه بگردند تا به راهآهن اردبیل، میانه تعصب داشته باشد و وعده خود رئیسجمهور در مورد این پروژه را عملی بکند؟
این گونه برخورد دوگانه با پروژههای راهآهن موجب میشود که امام جمعه اردبیل در خطبههای نماز جمعه هفته گذشته بگوید: «از رئیس جمهور میپرسم اگر یک استان محروم مرزی شخصیت متنفذ در دولت نداشته باشد دردهای خود را به کجا ببرد»؟
سرنوشت پروژههای مهمی که با وعده تکمیل نهایی آنها مردم را سرگرم کردهاند به کجا میانجامد. از اول دولت تدبیر و امید و با شروع به کار خدابخش استاندار وقت اصطلاح جدیدی به نام مگاپروژهها را در سطح گستردهای مطرح کرد و مردم را تا پایان دولت به تحقق این وعدهها امیدوار نمود و وقتی مسئولیت استانداری را در منطقه ترک کرد اشارهای به سرنوشت مگا پروژهها ننمود و اینک مردم استان باید شاهد پیشرفت عملیات پروژههای راهآهن در سایر نقاط کشور باشند و حسرت برخورداری از یک شخصیت متنفذ در دولت را بخورند.
این که معاون رئیسجمهور برای پروژه استانی که به آن تعلق دارد آنقدر حساسیت به خرج بدهد که رئیسجمهور در یک سخنرانی رسمی آن را تأیید بکند آیا نمیتواند جای سؤال متعدد داشته باشد؟
نوبخت در سفر به استان اردبیل مدعی شد که پروژه راهآهن اردبیل، میانه از طرحهای اولویتدار دولت است و به دنبال این حرف بود که آیتاله سید حسن عاملی امام جمعه اردبیل در خطبههای 12 اسفند ماه 95 از دولت به دلیل قراردادن این پروژه در ردیف راهآهنهای اولویتدار در سال 96 تشکر کرد. حال که امام جمعه اردبیل به صراحت در روزهای منتهی به پایان سال از وضعیت این پروژه گلایه میکند آیا نباید پرسید که اگر توجه به پروژههای اولویتدار دولت از سرعت این چنینی برخوردار میباشند وای به حال آن پروژههایی که از نعمت چنین عنوانی بیبهرهاند.
اردبیل- نادر پرستار