مقداری زیلو در خانه رهبر معظم انقلاب بود. آنها را جمع کردیم و فروختیم و یک مقدار هم پول از مال شخصی خودم روی آنها گذاشتم تا به جای آن زیلوها، برای منزل آقا فرشی تهیه کنیم. وقتی زیلوها را عوض کردیم و فرش‌ها را پهن نمودیم، آقا تشریف آوردند و فرمودند: اینها دیگر چیست؟
گفتم: زیلوها را عوض کردیم.
فرمودند: اشتباه کردید که عوض نمودید! بروید همان زیلوها را بیاورید!
اصرار را بی‌فایده دیدم و با هزار مکافات، رفتم زیلوها را پیدا کردم و در خانه انداختم؛ زیلوهایی که واقعا وقتی به آنها نگاه می‌کردی، می‌دیدی که نخشان درآمده و ساییده شده‌اند.
(سردار سرتیپ پاسدار شوشتری- کتاب پرتوی از خورشید؛ علی شیرازی ج 8 ص 59)