[قال رسول الله صلی الله علیه و آله[:وَ أَکثَرُ النّاسِ قیمَهًْ ً أَکثَرُهُم عِلماً(1)
[ارزشمندترین مردم کسی است که علم بیشتر داشته باشد]
اینجا اهمیت علم را بیان می‌کند؛ البته این به معنای نادیده گرفتن ارزش تقوا و عمل و این چیزها نیست؛ در فرض تساوی افراد از جهت تقوا یا از جهت عمل یا از جهات اخلاقی دیگر، آن وقت آن کسی ارزشش بالاتر است که دانش بیشتری دارد.
وَ أَقَلُّ النّاسِ قیمَهًْ ً أَقَلُّهُم عِلماً ؛ [کم‌ارزش‌ترین مردم کسی است که دانش کمتر داشته باشد]
هیچ بیانی برای ارزشگذاری بر روی دانش به این وضوح و به این روشنی نیست. نظر اسلام این است. جامعه‌ عالِم را اسلام می‌پسندد. همت اسلام و احکام اسلامی و نظام اسلامی در هر دوره‌ای بر تربیت عالمان و انسان‌های عالم و دانشمند گماشته شده است.
وَ أَقَلُّ النّاسِ لَذَّهًْ  ً أَلحَسُود ؛[از میان مردم، حسود، در زندگی از همه کمتر لذت می‌برد]
از زندگی لذت نمی‌برد - از لذات معمولی زندگی - به خاطر حسد؛ در درون او یک موریانه‌ای وجود دارد که پایه‌های راحت و تمتع او را می‌پوساند و پوک می‌کند و خراب می‌کند؛ تقصیر کسی هم نیست، مربوط به خودش است. باید با حسد در درون خود مبارزه کنیم.
وَ أَقَلُّ النّاس راحَةً أَلبَخِیل ؛ [از میان مردم، بخیل، در زندگی از همه کمتر آسایش دارد]
آن کسی که چیزی دارد و بخل می‌ورزد، نسبت به مال خود آنچنان دلبسته است که دائم در حال نگرانی و دغدغه است، نبادا کم بشود، مبادا بخورند، مبادا ببرند، مبادا ضایع بشود، دائم، این آسایش دیگر ندارد.
-_________________
۱) الامالی شیخ صدوق، ص ۷۳[قال رسول الله(ص) :
 ... وَ أَکثَرُ النّاسِ قِیمَةً أَکثَرُهُم عِلماً وَ أَقَلُّ النّاسِ قیمَةً أَقَلُّهُم عِلماً وَ أَقَلُّ النّاسِ لَذَّةً أَلحَسُود وَ أَقَلُّ النّاس راحَةً أَلبَخِیل، با ارزشترین مردم کسی است که دانشش بیشتر باشد، کم ارزش‌ترین مردم کسی است که علمش اندک باشد، کم لذّت‌ترین مردم، حسود است، کم راحت‌ترین مردم، بخیل است.]
*شرح حدیث در ابتدای درس خارج، 19/2/94
*پايگاه اطلاع‌رسانی دفتر حفظ و نشر آثار رهبر معظم انقلاب