به گزارش فارس به نقل از راشا تودی، پکن به تازگی طرحی را ارائه کرده است که به موجب آن این کشور در قراردادهای نفتی با هم پیمانان خود دلار را کنار گذاشته و قراردادهایی با آنها منعقد می‌کند که مبنای ارزی پرداخت آنها یوان و طلا است.
این اقدام که به نوعی واکنش به سیاست‌های خصمانه آمریکا است، می‌تواند به شکل‌گیری بازار جدید نفتی در آسیا هم راستا با بازارهای نفتی آمریکا و اروپا منجر شود.
جیم راجرز، کارشناس سرمایه‌گذاری و مشاور مالی معتقد است این مسئله می‌تواند عواید بازی را که تاکنون تحت سلطه دلار بود، تغییر دهد.
وی در این باره گفت: این اقدام جهان را یک گام به کنار گذاشتن دلار در معاملات نفتی نزدیک‌تر می‌کند. بسیاری از افراد تمایلی به استفاده از دلار ندارند زیرا در صورتی که آمریکا نسبت به آنها سیاست خصمانه در پیش بگیرد می‌تواند از این طریق فشارهای شدیدی را علیه افراد وارد کرده و حتی آنها را از جرگه تجارت خارج کند. چین، روسیه و دیگر کشورها به اهمیت این موضوع پی برده و در تلاش هستند تا تجارت بین‌الملل و نظام مالی جهانی را از دلار دور کنند.
قراردادهای آتی این امکان را برای فروشندگان نفت به چین فراهم می‌کند تا هزینه نفت صادراتی خود به این کشور را به طلا و یوآن دریافت کند که در زمینه یوان نیز این امکان فراهم شده است که دولت چین یوان را بدون نیاز به تبدیل شدن به دارایی در چین و یا مبادله ارزی به دلار با طلا مبادله شود.
این مشاور امور مالی معتقد است جهان در حال پیشروی به این سمت و سو است، در حال حاضر ایران یوآن چین را قبول می‌کند. چین و روسیه توافق کردند تا سوآپ ارزی به روبل و یوان را انجام دهند.
راجرز تاکید کرد: فاصله گرفتن جهان از دلار در حال اتفاق افتادن است، اما این اتفاق با سرعت کمی پیش می‌رود و زمان زیادی برای گسترش آن نیاز خواهد بود.
وی ادامه داد: در زمینه فاصله گرفتن جهان از دلار بسیاری از افراد تمایل قوی دارند و من معتقدم در کمتر از 10 سال آینده ما شاهد تغییرات جدی در زمینه مبادلات نفت در آسیا و فاصله گرفتن بیشتر از دلار خواهیم بود.
این کارشناس اقتصادی اضافه کرد: وقتی قرار شد دلار جایگزین پوند انگلیس شود، افراد زیادی از خود برای شکل گرفتن سریع این اقدام رغبت نشان ندادند اما در حال حاضر اقتصادهای بزرگی نظیر چین، ایران و روسیه و برخی دیگر از کشورها تمایل شدیدی در این زمینه دارند و بنابراین این مسئله سریع‌تر از قبل اتفاق خواهد افتاد.گفتنی است، پیمان‌های دوجانبه ارزی جزو نیاز‌های ضروری سیاست پولی ایران به دلیل تنگناهایی است که کشورهای متخاصمی مانند آمریکا برای اقتصاد ما ایجاد می‌کنند. نمونه بارز آن هم تحریم بانک مرکزی ایران بود که چند سال پیش اتفاق افتاد و مبادلات ارزی کشور را با مشکل رو به رو کرد.
هرچند هم اکنون برخی از مشکلات ورود پول به کشور برطرف شده اما باز هم شاهدیم که آمریکا همچنان روند تحریم‌های خود را ادامه می‌دهد و ممکن است حتی مجددا به شکل‌های دیگری مشکلات بیشتری بر سر راه مبادلات ارزی ما ایجاد کند.
تمامی این موارد لزوم استفاده از پیمان‌های پولی دو جانبه را برای کشور ما ضروری می‌کند، موضوعی که تاکنون تقریبا مورد توجه مناسب مسئولان بانک مرکزی و سیاست‌گذاران پولی کشور قرار نگرفته است.